Gerdjan, een Zijdervelder onder de Eversteiners
Everstein kijkt vooruit en gaat groen. Een prachtig bericht waarvan we allen begin juni van doordrongen geraakt zijn. Een lening van de Nederlandsche bank, veel handen uit de mouwen en vooral groen denken en doen.
Legendarisch is nu voor mij het filmpje op TV Utrecht met in de hoofdrol Gerdjan Bronkhorst, ex-veehandelaar uit Zijderveld en natuurlijk bekend als bestuurder bij onze trots.
Gerdjan, een echte Eversteiner maar ook een rasechte Zijdervelder. Dat betekent vooral opgroeien met een klein minderwaardigheidscomplex. Zijdervelders komen om twee redenen altijd achteraan de mem om in vaktermen (lees ex-veehandelaar) te blijven. Ze staan niet op het bord bij de afslag Everdingen, Leerdam, terwijl je toch echt eerst Zijderveld dient te passeren voordat je überhaupt bij Leerdam of Everdingen kunt geraken. Daarnaast is het geliefde Everstein een samenvoeging van de namen Everdingen en Hagestein terwijl Zijderveld een zeker zo grote rol speelt, maar dit natuurlijk geheel terzijde.
Gerdjan Bronkhorst, woont in of op de Zijderveldselaan. Kan het nog Zijderveldser? Voor ondergetekende was Gee Jee altijd een bijzondere Zijdervelder. Als ex-veehandelaar was hij altijd druk, druk druk. Tussen met of op zijn vee, ik weet het niet. Wij als Zijdervelders of Eversteiner kende lange tijd alleen broertje Fred. Maar was er in Zijderveld iets 
te doen dan was hij ineens daar. Als spreekstalmeester heeft hij menig event in Zijderveld tot grote hoogte doen stijgen. Bij trekker trek wedstrijden kon er niemand met zoveel compassie “full pull” uit zijn strot krijgen als Gerdjan. De trekkers gingen er spontaan harder van trekken. Bij het supersjoelen in de Krooshof was het Gerdjan die zelfs het schuiven van wat sjoelstenen tot een zinderend geheel wist te smeden. En wat denk je van alle playback en soundmix evenementen in het dorpshuis de Krooshof. Hennie Huisman eat your heart out. Het was voor iedereen een eer om na een mega aankondiging van Gee Jee je ding te mogen doen op het podium. U leest het al, ik ben fan. Gerdjan for president denk ik dan.
Tijdens het filmpje op internet zag ik Gerdjan hoofdschuddend rondlopen op onze accommodatie. Pure nostalgie in kleedkamer 5 en 6. Twee kleedkamers slechts gescheiden door een wankel houten schot.
De kleedkamers doen iedere tegenstander dromen van een dameselftal aan de andere kant van het houtwerk maar dat hebben ze bij Everstein natuurlijk al jaren goed geregeld. Gewoon twee herenploegen bij elkaar duwen en het liefst drie. Hoe groter de chaos hoe groter de ergernis. Menige voorbereiding van de tegenstander liep hierdoor uit de klauw en daardoor bleven de punten vaak in Everdingen. Je moet van de nood een deugd maken zeggen we dan bij Everstein.
Everstein gaat dus groen. Ik zie Gerdjan al staan tussen zijn vee in de schuur achter het huis. Zijn broertje Fred gooit de tas over de schouder en stapt in de wagen op weg naar het trainingsveld in Everdingen. Gerdjan kijkt hem na, en tuurt nog wat naar buiten. Hij ziet landerijen met wat koeien en in de verte doemen de lichten op van het complex aan de Dijk. En dan denkt hij EUREKA, we moeten groen. De rest is historie. Het bestuur is aan de slag gegaan. Bloed zweet en tranen heeft het gekost om de gemeente en de club op een lijn te krijgen. Maar na maanden urenlang “lullen” valt de wethouder van haar stoel en kan alleen nog maar knikken. Een lening, maar natuurlijk meneer Bronkhorst. Ik had er bij willen zijn.
Nijs.
