We zitten zoals het zo mooi heet in de donkere dagen voor kerst. Een tijd van verbroedering, en verbindend samen zijn.
Het is niet alleen de sfeer rond de kerstdagen maar ook sport en voetbal in het bijzonder die mensen onvergetelijke geluksmomenten kunnen bezorgen.
Ik neem u in deze column mee naar een persoonlijk moment van puur geluk waarbij verbondenheid, gekte en schoonheid bij elkaar kwamen.
Onlangs werd ik via de digitale snelweg weer even herinnerd aan dat ene verschrikkelijk mooie moment.
De 11 jarige Tim van Vught uit Sint-Michielsgestel, spelertje van FC Den Bosch D2, scoorde onlangs op de training een magnifieke goal. Het doelpunt werd opgepikt door de BBC die het doelpunt vergeleken met een specifiek doelpunt van Dennis Bergkamp tegen Newcastle United. De Engelse staatsomroep gooide de goal op het wereld wijde web en zo ging het doelpunt de wereld rond. Een digitaal item waardoor ik weer eens moest terugdenken aan mijn voetbalheld Dennis Bergkamp. De 80 en 90-tiger jaren waren mijn meest intensieve voetbaldecennia.
Voetbalheld nummero uno was voor velen Marco van Basten. De spits die ons op het EK’88 met magnifieke momenten kippenvel had bezorgd. Maar voor mij was er maar een speler die daar nog bovenuit kon stijgen. Een speler die qua genialiteit ver voor liep op welke speler dan ook. Welke spelers imiteerden wij destijds op het trainingsveld van Everstein.? Nu dat kunnen er veel geweest zijn maar niet Dennis. Daar waagde wij ons niet aan. Dennis was te mooi, te gracieus, te snel en te oogstrelend. Dennis was God, op het veld dan wel te verstaan. Maar Dennis was voor mij persoonlijk meer. Dennis schonk mij een moment van opperste vreugde en ontroering. Dennis bracht ooit mijn familie bijeen, bijna letterlijk en zeker figuurlijk. Ik spreek over het WK van 1998 in Frankrijk.
Wij, als Oranje familie, beleefden op 4 juli 1998 een schitterend verbindend moment. Oranje stond in de kwartfinale tegen Argentinië. Na 1978 nog altijd een gehate tegenstander. In huize Nijs was iedereen in opperste staat van beroering. De hele familie in oranje in een half ronde cirkel voor de tv met het volume zodanig hoog dat je nauwelijks met elkaar kon praten. Alleen termen als van “pakt hem”, “nauw, nauw, nauw” en “jongens, jongens, jongens” en natuurlijks het verontwaardigde “scheids!” kwamen boven de stem van Jack van Gelder uit.
Een bloedstollende eerste twintig minuten. Kluivert opent de score maar Argentinië kwam door Lopez snel op gelijke hoogte. De wedstrijd is meer dan een boeiend gevecht met in het laatste kwartier twee rode kaarten. De slotfase breekt aan en dan, dan gebeurt het. Iedereen kan het moment dromen. De Boer verzendt een lange bal op Bergkamp en hij doet iets fenomenaals. Met een fluwelen techniek neemt hij aan, legt de bal goed en knalt binnen.
Vader schuift met een snoekduik met zijn hoofd onder de tv. Zwager, broertje en Nijs duiken er boven op. Een aanslag op het parket, slecht voor de tv en overduidelijk een onderbreking van de rust in Zijderveld. Nadat de kluwen van mensenvlees is ontwaart zie ik tranen. Tranen van verbondenheid, van geluk, van vreugde en van het moment.
Dankzij Dennis dit jaar onder de kerstboom een herinnering van verbondenheid.
Kijk hieronder bij video voor een fragment van de video van Bergkamp en de goal van Tim van Vught. Kijk maar eens op Youtube voor de volledige video's.
