Het nieuwe bestuur van Everstein lijkt daadkrachtiger dan ooit. Het nieuwe bestuur straalt nieuw elan uit. Maar daarnaast lijkt er weer een ouderwets positieve wind te waaien aan de Lekdijk. Het eerste staat wellicht tegen verwachting in aan de kop en zelfs los van de concurrentie. Het tweede zal waarschijnlijk de titel gaan pakken en afgelopen zaterdag was er de succesvolle introductie van de derde helft.
Ik beklaagde mijzelf na mijn laatste column. Een gebrek aan inspiratie, teveel verhalen uit de oude doos. De afstand tussen het bureau van ondergetekende en de weer als vanouds bruisende club leek me even op te breken. Maar zie daar de inspiratie komt soms als vanzelf naar je toe. Afgelopen zaterdag middag tijdens de derde helft bereikte mij via een snelle tweet van uber twitteraar Andre van der Veer het nieuws van de dag. Khalid Benlahsen keert terug bij Everstein.
Boven vlnr. Arie Heijmerink, Constantijn Sleeuwenhoek, Marc Werkhoven, Michael Grevengoed, Jeroen Oorschot, Johan Scholman, Sebastiaan Olsman, André van der Gun en Tonnie Kool. Onder vlnr Khalid Benlahsen, Hugo Burggraaff, Ralph van Essen, Marc Uittenbogaard, Christiaan Joore en Wilfried Walraven.
Tijd voor een persoonlijke terugblik op de tijd van toen en een voorzichtige voorbeschouwing op volgend seizoen.
Toen Khalid zich bij Everstein melde was het niet direct zeker of Khalid wel op doel moest. Hij kwam uit een gezin waar zowel handbal als voetbal een belangrijke plaats in namen. Dat hij ook bij het voetbal de voorkeur had om de bal met de hand te willen beroeren was dan wellicht nog te verklaren. Hoewel hij onder de lat zeker beter op zijn plek was dacht Khalid toch ook dat hij aardig kon ballen. Meevoetballen vanuit zijn doel o.k. maar de eindconclusie was dat er aan Khalid uiteindelijk talent vergooit zou worden wanneer hij niet onder de lat zou plaatsnemen.
In de jeugd werd het uitzonderlijke talent allengs duidelijker. Met Khalid in het doel behaalde je overwinningen die je normaal als verloren beschouwde. Khalid kon zich tijdens trainingen al snel meten met de allerbeste voetballers die Everstein had. (lees gouden generatie). In de c junioren speelde Khalid voor de afdeling selectie Dordrecht. Als B junior werd hij daar door Feyenoord opgepikt.
Nu ik erover nadenk was dat rijkelijk laat. De reden is mijn inziens twee ledig te verklaren. Khalid zat bij een relatief kleine club t.o.v. van bijvoorbeeld LRC en Unitas welke vaak hofleverancier waren.
Klik hier voor de KNVB uitnodiging van 18 maart 1987.
Bij Everstein geen selectie teams om op te vallen dus. Nee, Khalid moest twee keer zo hard zijn best doen om op te vallen tussen met alle respect voor zijn generatiegenoten “gewone” spelertjes bij zijn cluppie. Dat Khalid niet gewoon was bleek wel door het feit dat hij op 15 jarige leeftijd bij Everstein in het eerste debuteerde. Feyenoord plukte hem weg om hem aan te laten sluiten bij de A junioren van Feyenoord. Enkele fraaie jaren later stond hij bij Feyenoord uiteindelijk achter Ed de Goeij en Rob van Dijk als derde in de pikorde.
In 1993 startte Khalid zijn profcarrière bij FC Eindhoven. Khalid haakte aan in de goede tijd van de profclubs. Zo regelde zijn zaakwaarnemer eens een grotere auto voor hem dan de standaard die bij Helmond Sport destijds gelde. Onder het motto “dat een lange keeper wel uitgerust op de training moest verschijnen”, ritselde zijn zaakwaarnemer Harry Suvee voor hem een Renault extra large. Khalid speelde in 6 jaar tijd 43 wedstrijden in het betaalde voetbal. Hij verweet zichzelf weleens door onervarenheid misschien niet altijd de juiste keuzes te hebben gemaakt. Toch kan hij als enige speler van Everstein die in het betaalde voetbal terecht gekomen is zeker trots zijn op wat hij bereikte.
Na de profjaren kwamen er wellicht nog meer intensere jaren. Na GVVV en SDC Putten verscheen Spakenburg ten tonele. Drie mooie jaren achtereen verdedigde Khalid het doel van “de Blauwen” uit Spakenburg. Nu na 12 jaar in het top amateur voetbal gaat Khalid een nieuw avontuur aan. Hij heeft als keeperstrainer van Almere City Fc,( ja die van 62 tegentreffers, sorry Khalid) besloten terug te keren op het oude nest aan de Lekdijk.
Nogmaals Khalid van harte welkom en als de jongens nog even doorbijten maakt hij wellicht een vliegende start als coach.
