Rijswijkse Boys vv [=GRC'14] 1 - Sc Everstein 1

Rijswijkse Boys vv [=GRC'14] 1

3 - 1

Sc Everstein 1

10'

Jamal Ouassif (kopbal)

Assist: Peter Verwolf

... (schot)

30'

... (intikker)

50'

... (schot)

75'

Competitie

Mannen Zaterdag standaard, 1, 2e klasse F

Datum

13 april 2013 14:30

Scheidsrechter

Kreté, F.M.

Accommodatie

Onbekend

De trouwe aanhang en overige roodwitte supporters dropen teleurgesteld af na het laatste fluitsignaal in Rijswijk. Wat Everstein liet zien tegen een tot het bot gemotiveerde opponent is hopelijk het onderste uit de kan, welke we dit seizoen langs hebben zien komen. Op werkelijk alle fronten werden de mannen een lesje geleerd door Rijswijkse Boys: inzet, kracht in de duels, wil om te winnen, effectiviteit en zo kunnen we nog meerdere zaken binnen het voetbal benoemen: de gastheren waren de baas.

In deze fase van de competitie vroeg ik me na het Paasweekend af of er nog leuke dingen mogelijk waren, of dat we nu stonden waar we horen. Na de strijd van hedenmiddag moeten wel helaas concluderen dat dit Everstein nog alle zeilen zal moeten bijzetten om niet in aanraking te komen met de laatste vier plaatsen. Dinsdag j.l. de mogelijkheid tegen laagvlieger DFC om de “veilige” 30 punten grens te behalen, vanmiddag een tweede kans ten Rijswijkse Boys, nog een plaatsje lager op de ranglijst. Dan zou je toch een 100% gemotiveerd collectief verwachten, strijdend voor elke meter en met de wil om die 30 punten te pakken. Helaas, nogmaals gezegd, laten we hopen dat het dieptepunt is bereikt.

Ik heb uiteraard, net als vele anderen, vele wedstrijden van Everstein gezien, waarvan het niveau niet bepaald hoog was te noemen. Maar als er dan wel strijd is, inzet en beleving, dan kun je nog veel goedmaken. Apathisch afwachten hoe de tegenstander de duels wint roept dan de problemen op je af. En die hebben we voldoende gehad vanmiddag in Rijswijk. Het enige pluspunt was het weer: lekker zonnetje, briesje en zo’n 14 graden, ook daar hadden de supporters wel een keertje recht op.

Als gevolg van de strijd tegen DFC was Ronald Meering voor twee duels geschorst, daarentegen keerden Mark den Hertog en Peter Verwolf weer terug in de basis. Het technische duo stuurden de volgende elf het veld in voor deze belangrijke ontmoeting: doelman Sebastiaan van Stralen, de verdedigers Mark den Hertog, Harry Harskamp, Peter Verwolf en Rick Fierens, op het middenveld Geert Dokman, Sander Bergshoeff, Tim van Breukelen en Jamal Ouassif, terwijl Mark Daalderop en André van der Veer het aanvalsduo vormden. Op de reservebank de heren Max Broekhoff, Beer en Willem Moorelisse, Paul Aben en de gepasseerde Guillermo Ooft. Arbiter van dienst was de heer Merijn Kreté en die werd namens Everstein geassisteerd door Harold Temminck. Net na de klok van half drie werd er in Rijswijk afgetrapt.

De strijd begon nog niet eens zo slecht voor de bezoekers. In het begin wist men Rijswijkse Boys ver van het doel te houden en ontstonden er enige mogelijkheden om op voorsprong te komen. En die kwam al snel. Nadat eerst doelman Bas van Stralen nog een schot van een naar binnen komende Rijswijkse aanvaller had gekeerd stond het 0-1. En weer lag een verre inworp van Peter Verwolf aan de basis van het succes. Terwijl André van der Veer bij de eerste paal een paar verdedigers bezig hield, viel het leder daar precies achter op het hoofd van Jamal Ouassif. Zijn enigszins “vreemde” kopbal trof wel doel: 0-1 en weer vroeg op voorsprong.

Maar de thuisclub rechtte de rug en begon nadrukkelijk mee te doen in het geheel. Toen Peter Verwolf al na een kwartier naar de kant moest en werd vervangen door Guillermo Ooft volgde de grote ommekeer: desorganisatie in de Everstein verdediging, direct afgestraft door de gastheren. Een misverstand centraal achterin bracht de Rijswijkse spits alleen voor Bas van Stralen. De inzet was droog en doeltreffend: 1-1.

Op de helft van het eerste bedrijf was Everstein nog een keer gevaarlijk. Een foutieve terugspeelbal werd door Mark Daalderop onderschept. Of zijn inzet voldoende zou zijn geweest zullen we nooit weten, want de teruglopende keeper stompte de langs komende bal tot corner. Daarna duurde het tot vijf minuten voor de rust, alvorens dezelfde Mark Daalderop nog een keer diepte zocht en zijn schot langs de verkeerde kant van de paal zag verdwijnen. Gebeurde er verder dan niets? Jawel, het was Rijswijkse Boys dat zijn stempel definitief drukte op de wedstrijd. Everstein verdedigde soms kinderlijk en positioneel ontbrak het ook nog eens aan het nodige inzicht. De thuisclub was overal eerder bij, won de duels om de tweede bal en omdat men nu eenmaal niet gemakkelijk scoort en doelman Bas van Stralen in die fase nog wel eens een balletje “weg sloeg”, haalde Everstein, als een wonder, ongeschonden de rust.

Na de pauze duurde het duel nog vijf minuten. Toen ging Tim van Breukelen opzichtig in de fout en verloor de bal op het middenveld. De Rijswijkse aanvalstandem vertrok richting doel Bas van Stralen, die, omdat de aanval mooi werd uitgespeeld, kansloos was op de inzet: 2-1. Na een kwartier kwam Paul Aben voor Harry Harskamp, tien minuten later kwam Max Broekhoff voor Sander Bergshoeff. Ruim een kwartier voor tijd viel de beslissing: Everstein leek een aanval van de gastheren gemakkelijk te pareren, maar de bal werd aan de rechterkant ingeleverd. De lange voorzet die volgde, was eerst Mark den Hertog en tenslotte ook Bas van Stralen te machtig: 3-1 en gelopen koers.

Want de gasten waren te zwak om nog maar iets te kunnen brengen. Een schot ver over van André van der Veer, een kopballetje van Rick Fierens en een 100% strafschop (niet gegeven door de verder prima leidende scheidsrechter Kreté) na een overtreding op Mark Daalderop, dat waren de enige “hoogtepuntjes” in de tweede helft. Daar tegenover staat dat de thuisclub in de laatste minuten tot twee keer toe verzaakte om het karwei definitief af te maken.

Na het laatste fluitsignaal was de teleurstelling, met name bij de trouwe aanhang, groot te noemen. Wellicht is het komende week tijd om allemaal maar weer eens grondig in de spiegel te kijken en een goed gesprek met elkaar te voeren. Dit onder het motto van “wie geen fouten heeft gemaakt, moge de meeste kritiek leveren”! Het kan dan een kort gesprek worden, de koppen kunnen weer bij elkaar gestoken worden en de opgedane energie worden omgezet naar een goede wedstrijd tegen SVW. Want dat is de volgende tegenstander in de nog lange strijd tot het eind van het seizoen, zaterdag a.s. op Lekkinello. Er staat niet veel gras meer op het veld, maar de supporters mogen dan in elk geval verwachten dat de laatste sprietjes ook worden “opgevreten”. Mannen, succes!