Het roodwitte vlaggenschip is in nood. Het eens zo roemruchte bolwerk is op verschillende plaatsen lek en er zullen (liefst) op zeer korte termijn kapiteins op moeten staan om het niet kopje onder te laten gaan in de tweede f. Ook vanmiddag speelden de bezoekers een belabberde wedstrijd, welke in de eerste helft volledig werd weggegeven aan de thuisclub, ook al geen hoogvlieger in deze afdeling. Na de hervatting volgde enigszins herstel, doch in de laatste minuut besliste Capelle het duel alsnog in haar voordeel
Voeg daarbij de gevolgen van blessures en kaarten, welke elkaar nu, naar alle waarschijnlijkheid, in snel tempo zullen opvolgen, dan maakt dat het probleem zeker niet gemakkelijker. Vanmiddag moesten Jeroen en Francois wegens blessures aan de kant blijven, terwijl Peter zijn eerste van twee wedstrijden uitzat vanwege een schorsing. En dat wordt de spoeling bij Everstein uiteraard dun. Niets ten nadele van alle vervangers overigens, zijn doen hun uiterste best, maar moeten ook ervaren dat tweede klasse f niet voor niets is uitgegroeid tot het bolwerk van nu. Jan Willem doet altijd zijn stinkende best maar heeft nog veel training en wedstrijdritme nodig, Olaf moest de waterzak maar weer in de steek laten maar kan het tempo niet echt meer bijbenen en de jonkies Willem (Moorelisse) en Mark (den Hertog) hebben hun tijd nodig.
Wat mij als verslaggever echter het ergste doet vermoeden is iets waar we met zijn allen wel iets aan kunnen doen: waar Capelle vanaf het eerste fluitsignaal "alles" (en natuurlijk soms iets teveel van het goede) gaf, daar stelde Everstein bitter weinig tegenover. Er is geen beleving, wel voldoende irritatie en niets wijst erop dat spelers en staf tot het uiterste willen gaan om, waar het voetballend tegenzit, in elk geval op wilskracht en gezamenlijke inspanning, toch de nodige punten bijeen te sprokkelen. Geen chemie tussen spelers en bank, geen coaching onder elkaar en geen enkel herkenbaar spelpatroon leiden zo langzamerhand naar de kelder van de tweede f. En als je daar eenmaal terecht gaat komen (zeker gezien het feit dat naar boven kijken al bijna een illusie is: gat van zes punten of meer), dan zal handhaving nog moeilijk genoeg worden.
Wegens blessures en schorsingen stuurde trainer Mari de volgende elf in het veld: Martin (doel), Michel, Ronald, Jan Willem en Bart Hugo (verdediging), Geert, Hamid, Olaf en Mark (middenveld), André en Richard (aanval). Zoals gezegd is ook Capelle geen hoogvlieger en omdat Everstein slap aan de ontmoeting begon werd het eerste deel van de wedstrijd een nerveus schouwspel, waarbij voorlopig geen kansen werden gecreëerd door beide ploegen. Na zo'n tien minuten kwamen de eerste scheurtjes in beeld: Jan Willem raakte bijna geen bal, maar veroorzaakte wel overtredinkjes, de wisselwerking van Mark van rechtsback naar rechtshalf had nog niet het gewenste resultaat en de twee spitsen André en Richard zagen alleen maar lange ballen op zich afkomen.
Na een klein kwartier werd zo'n genoemde overtreding Everstein noodlottig. De daaropvolgende vrije trap werd van richting veranderd en kwam voor voeten van een van de Capelle middenvelders. Zijn inzet verdween rechts van Martin, maar onhoudbaar in het doel: 1-0 voor de thuisclub. Ook het volgende kwartier kwam Everstein er niet aan te pas. De thuisclub kende deze weelde maar weinig in deze competitie en stroopte de mouwen nog wat meer op. Zodoende waren alle afvallende ballen voor Capelle en heerste de thuisclub in deze fase. Martin blijft uiteraard een klasse keeper en voorkwam meerdere malen dat de score hoger op zou lopen. Maar het was allemaal uitstel van executie. Na nieuw balverlies aan de rechterzijde werd de linkerspits van Capelle weggestuurd. Deze ontdeed zich van Mark en Michel en gaf een perfecte voorzet, welke door de gevaarlijke en (kei)hard werkende Capelle spits tegendraads werd ingekopt. Martin was wederom kansloos: 2-0 voor de thuisclub.
Net na deze 2-0 had Everstein wonderwel weer terug kunnen komen in de wedstrijd. Richard werd schitterend vrij gespeeld door Geert en had alle tijd om de aansluitingstreffer te maken. De inzet van de spits werd echter door de keeper van Capelle nog geraakt, waardoor de bal net naast het doel verdween. Kort daarna kreeg dezelfde Richard geel (onterecht, het leek wel op een schwalde, maar was het zeker niet) en de bezoekers hun volgende kans: nu strandde Geert op de doelman van Capelle. Na strak doorzetten van André kreeg dezelfde Geert even later nog een prachtige schietkans, nu verdween zijn inzet rakelings lang het doel van de thuisclub. Nadat Martin nog twee keer de zekere 3-0 had voorkomen kreeg de Everstein middenvelder nog een kans, maar ook nu stond het vizier niet op scherp en verdween de bal naast het doel.
In elke wedstrijd bij een 2-0 achterstand bij rust geef je weinig meer voor je kansen. Maar nu leek het allemaal nog niet beslist. We kregen (ondanks armoedig voetbal) onze kansen (geeft niveau van de tegenstander aardig weer) en een tegentreffer zou nog wonderen kunnen doen.
Na de pauze kwam Willem (Moorelisse) voor Jan Willem en probeerde Everstein de thuisclub onder druk te zetten. Vooralsnog lukte dit niet best en het enige wat de moeite van vermelden waard was gedurende het eerste kwartier was de gele kaart voor Bart Hugo.
Net na het kwartier werd het ineens leuker voor Everstein. Aan de linkerkant mocht Richard vertrekken richting het Capelle doel. Ondanks het vlagsignaal van de grensrechter mocht hij door van scheidsrechter Stange - die overigens een prima wedstrijd floot - en nu was er tijd voldoende om de hoek uit te zoeken: 2-1. En dat was precies wat we nodig hadden. De thuisclub raakte in paniek en er kwam ineens weer beleving in de ploeg van Everstein. Een slordige vijf minuten later kwam de roodwitte formatie zelfs langszij! Na een werkelijk prachtige aanval over links trok invaller Willem de bal strak voor en Richard liep de bal in het doel van Capelle: 2-2.
Met de opnieuw sterk spelende Hamid en Ronald leek er verdedigend weinig meer aan de hand en de bezoekers toonden nu wel de wil om de volle drie punten mee te nemen naar Everdingen. Hoe anders mocht het lopen. André kreeg ruim na het halfuur nog een prima kopkans maar de Capelle goalie redde bekwaam. Mark (Steenbeek) verliet in de tussentijd het veld en werd vervangen door Mark (den Hertog). De thuisclub had nog wel een opleving, maar iedereen leek vrede te hebben met een gelijkspel. Tot de laatste minuut: de Everstein aanval over links werd wegens buitenspel afgefloten en Capelle schakelde snel om en stuurde de rechteraanvaller (invaller) weg. Zijn voorzet werd tot ontsteltenis van alles wat rood en wit is vallend ingekopt door de spits. Martin was echt kansloos 3-2 op slag van tijd en even later floot de leidsman af. Het volgende rumoer in en rondom de kleedkamer zag er niet goed uit en de confrontatie met Ameide volgende week zal cruciaal worden voor Everstein. Het kan spoken op het kunstgras van Ameide, dat weten we. Taak aan een ieder om deze wedstrijd wel tot een goed einde te brengen. Als de blessures niet zijn genezen en er zijn meerdere schorsingen te verwachten, dan wordt het op Meihoven een gruwelijk moeilijke klus, dat staat vast. En wij houden ons hart vast!
