Cookie beleid SC Everstein

De website van SC Everstein is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

G.J.S. 1 - Sc Everstein 1

G.J.S. 1 - Sc Everstein 1

G.J.S. 1

0 - 2

Sc Everstein 1

Competitie

Seizoen 2008 - 2009, Het Eerste

Datum

13 september 2008 15:00

Accommodatie

Onbekend



De brigade van trainer Mari had zijn/haar lesje van vorige week aardig geleerd. Met de teruggekeerde Jeroen weer in de basis behaalden de roodwitten een keurige overwinning weg uit Dalem tegen een tegenvallend GJS, vorig seizoen nog actief in de eerste klasse. De gelijkopgaande wedstrijd, waarin de thuisclub een licht overwicht had en (soms en met name in de eerste helft) wat gemakkelijker voetbalde, leverde uiteindelijk een drie punter op voor het collectief dat Everstein deze middag vormde. Er "stond weer iets" en dat was (met het oog op de valse start vorige week) nodig ook.

Trainer Mari stuurde de volgende basiself het veld in: in de goal Martin, in de achterhoede van rechts naar links Ronald M, Ronald W, Peter en Mark, het middenveld bestaande uit Jeroen, Geert en Hamid, terwijl de aanval werd gevormd door André, Richard en Michel (als hangende rechtsbuiten). Bart Hugo had nog teveel last van zijn blessure en Paul, Frank en Mark namen plaats op de bank. Het geheel stond onder leiding van scheidsrechter Pijnenburg uit Boxtel die, zoals beide ploegen reeds van hem gewend waren, weer de nodige vreemde acties (beslissingen) in huis had. Niet dat een van de partijen hierdoor duidelijk voordeel behaalde, de leidsman verdeelde zijn "dwalingen" over beide partijen.

In het begin leek het er niet op dat de bezoekers vanmiddag stoute plannen hadden. GJS zette de voor de gelegenheid in het blauw spelende Everstein ploeg direct onder druk. Vroeg storen was het motto en dat beviel de roodwitte defensie allerminst. Ga je daarbij dan ook nog fouten maken (slordige passing in de voet, balletje over de schoen enzovoorts), dan komen de problemen eigenlijk vanzelf. Toen al bleek dat de thuisclub ook geen wonderploeg had en het veelal zocht in lange ballen vanuit de defensie. Onbedoeld hielp men hierdoor Everstein wel in het zadel: de laatste linie verdedigde goed en geconcentreerd en gedurende de eerste twintig minuten kreeg men steeds meer vat op het flegmatieke aanvalspel van de thuisclub.

Toch kwamen de eerste kansen rondom het kwartier voor GJS. Een vlot lopende aanval over rechts verdween uiteindelijk in de handen van Martin en vijf minuten later hanteerde Everstein de buitenspelval weer eens. Ook nu klopte er niets van en kreeg de spits van GJS dé kans van de eerste helft. Martin redde miraculeus en zorgde in deze fase voor de dubbelblanke stand.

Halverwege de eerste doorgang kreeg Everstein de eerste kans: de bal werd ingebracht en er ontstond een "scrimmage" voor het GJS doel, André was er dichtbij, doch het geheel resulteerde slechts in een corner.

Op het half uur was het wel raak. De wederom sterk spelende Hamid ontfutselde de bal van een GJS speler op het middenveld en bediende André perfect. De aan zijn conditie en vorm werkende aanvoerder zag Jeroen tijdig en de 0-1 werd onder de GJS keeper doorgeschoven. Een lekkere opsteker voor de roodwitte formatie. In de vervolgfase werd GJS wederom alleen dreigend als wij de fouten maakten. Zonder verdere problemen voetbalden de ploegen daarna naar het rustsignaal van de scheidsrechter.

Na de hervatting wijzigde het spelbeeld nauwelijks. GJS bleef het met lange ballen proberen, maar de Everstein defensie gaf geen krimp. Martin was nog wel bijna geklopt toen hij een afstandschot niet direct onder controle kon krijgen en een GJS spits een rebound moest toestaan. Tot afgrijzen van de aanhang van de thuisclub kon Martin dit "foutje" zelf herstellen. De bezoekende partij verscheen nu, veel meer dan in de eerste helft, steeds vaker dreigend voor het vijandelijke doel. André kreeg nog een goede kans, doch was in dit geval te zelfzuchtig. Even later ontving Jeroen de bal net op de helft van GJS. Vanuit zijn ooghoeken zag hij de keeper te ver voor zijn goal staan. Het vervolg was (zo waren vriend en vijand eens) wonderschoon: de lob die over de totaal verbouwereerde GJS keeper in het doel verdween straalde alleen maar kwaliteit uit: 0-2 op een fantastisch moment, zo'n kwartiertje na de rust.

De rest van de tweede helft was eigenlijk een formaliteit. De "koppen" van de thuisclub gingen steeds verder "hangen", terwijl Everstein een wedstrijd speelde, die het niet meer kon verliezen. De grootste verdienste was het feit dat vrijwel alle persoonlijke duels (op inzet en wilskracht) werden gewonnen. Hierdoor ontstond een collectief dat eenvoudigweg niet kapot kon. Kansen kwamen er nog te over: André soleerde nog een keer door de GJS verdediging, maar de keeper kon nog redding brengen tot hoekschop. De ingevallen Frank  kon alleen op de doelman af, doch zijn schot verdween rakelings langs de verdeerde kant van de paal. Voor hetzelfde geld had de zege dus nog wat ruimer uitgepakt. En de thuisclub: verder dan wat kansjes vanuit kopballetjes kwam men niet, waardoor de roodwitten de match rustig konden uitspelen.

Gedurende de tweede helft kwamen Frank, Mark en Paul in het veld voor Hamid, Michel en Richard. Ook dit wijzigde niets aan het beeld van de partij. Ieder voerde zijn taak naar behoren uit. Aan het eind trok de arbiter uit Boxtel (voor Everstein althans) nogmaals de aandacht op zich, dit keer in humoristische zin: Jeroen mocht een vrije trap nemen, doch de bal lag niet geheel op de juiste plaats. Dit verleidde de leidsman tot de opmerking: "JONGEMAN,  de bal kan nog een paar meter naar voren hoor!". Later rustig terugkijkend naar deze wedstrijd werd mij duidelijk dat ook (met alle respect) "oudere" spelers onmisbaar kunnen zijn voor een team! Vandaag werd dat nog maar eens bewezen.

Al met al nog geen redenen om in jubelstemming te geraken! Daarvoor gaan er nog teveel zaken niet goed (met name de eerste helft kan als leidraad tot verbeteringen dienen). Toch kunnen we als team collectief moed putten uit deze nuttige zege en de reis naar de Zwerver (volgende week om 15.00 uur) met een gerust hart aanvaarden. Als de roodwitten wederom op de mat kunnen leggen wat we vanmiddag gezien hebben moeten er ook in Kinderdijk mogelijkheden liggen tegen een (waarschijnlijk) zeer sterke tegenstander. De gele kaart die Mark nog kreeg in de tweede helft (lachertje, hij liet de bal bij een ingooi aan Peter) nemen we dan ook maar op de koop toe!

Hulde en felicitaties dus aan de spelers en technische staf voor de inzet en strijdlust die resulteerde, door twee goals van de extra waarde, in een 0-2 overwinning.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!