G.V.V. '63 1 - Sc Everstein 1

G.V.V. '63 1

3 - 2

Sc Everstein 1

15'

André van der Veer (kopbal)

Assist: Peter Verwolf

30'

Jamal Ouassif (intikker)

Assist: André van der Veer

...

40'

... (schot)

65'

... (kopbal)

84'

... (schot)

90'

Competitie

Mannen zaterdag, 1, 2e klasse F

Datum

25 januari 2014 14:30

Scheidsrechter

Hak, R.C.

Accommodatie

Onbekend

De direct linker, welke werd uitgedeeld door 10 spelers van GVV ’63, in minder dan een half uur tijd, deed Everstein (niet voor het eerst deze competitie) duizelen en wankelen. De dreun kende zijn uitwerking tot ver na het laatste fluitsignaal van arbiter Hak. Vol ongeloof over de beschamende tweede helft dropen de mannen af richting kleedkamer, gevolgd door de technische staf, waarmede het al niet veel beter gesteld was. “Tien tellen rust” lijkt nog het beste devies voor de komende weken! Zeker is wel dat een wonder deze ploeg nog kan redden voor het behoud van de tweede klasse. Door het volledig onnodige verlies liep de achterstand op tot zes punten (op de voorlaatste plaats pas!), terwijl er ook steeds minder duels overblijven om punten te scoren.

Opstelling Everstein:

Geoffrey van der Boor, Mark den Hertog, Erik Bergshoeff, Peter Verwolf, Roderick van Duinen, Sander Bergshoeff, Geert Dokman, Guillermo Ooft, Rick Fierens, André van der Veer en Jamal Ouassif

Reservebank: Robert Schouten, Nick van Veen, Simon van Zante en Dennis Heijkamp

Geblesseerd: Nader Mechichi, Willem Moorelisse en Thimo Beunis

Geschorst: Paul Aben en Danny Stoffelen

Scheidsrechter: de heer R.C. Hak uit Zwijndrecht

Grensrechter namens Everstein: Harold Temminck

Het leek een prima middag te worden in Gameren. Vanaf het eerste moment dicteerden de mannen hetgeen zich op de matige grasmat afspeelde. De thuisclub moest het hebben van een enorme werklust en heeft het spel afgestemd op de snelle buitenspelers, welke gevoed worden door een zeer balvaste centrumaanvaller. Maar in het eerste bedrijf had men eigenlijk niets in te brengen. Al in de achtste minuut kwam de eerste grote mogelijkheid. Een corner van Jamal Ouassif vanaf de rechterkant werd door André van der Veer in één keer uit de lucht genomen. De inzet werd alsnog van de lijn gehaald door een verdediger van GVV ’63.

Even later nam van der Veer een snelle inworp en bereikte Guillermo Ooft. Diens geplaatste lob verdween net aan de verkeerde kant van de paal. Weer twee minuten later een prachtige actie van Jamal Ouassif. Vanaf de linkerflank speelde hij twee man uit en zijn schot werd net genoeg van richting veranderd om naast het doel te verdwijnen. Het leverde nu slechts een corner op.

Maar halfweg de eerste helft volgde dan toch de verdiende voorsprong. Peter Verwolf bracht de bal met zijn specialiteit (ingooi) op het hoofd van André van der Veer. Diens achterwaartse kopbal verdween in de lange hoek: 0-1. Vijf minuten later had de Everstein aanvoerder het duel al verder op slot kunnen doen. Een soort “weg is weg” trap van Peter Verwolf bracht de spits alleen voor de doelman van GVV ’63. Op curieuze wijze viel de sluitpost boven op de bal, waardoor het doelpunt uitbleef.

We waren al op het half uur alvorens de thuisclub iets terug kon doen. Men kwam echter niet verder dan een “schotje” in de handen van Geoffrey van der Boor. En twee minuten later verdubbelde Everstein de voorsprong. Door een enorme fout achterin bij de thuisclub kreeg André van der Veer vrije doortocht naar het vijandelijke doel. Jamal Ouassif rook de grote kans, kreeg het leder op tijd aangespeeld, en deponeerde de bal in het verlaten doel: 0-2 en geen vuiltje aan de lucht.

Vijf minuten voor de rust kreeg eerst Sander Bergshoeff nog een mogelijkheid (inzet te zacht) en even later leken André van der Veer en Jamal Ouassif het zaakje definitief te beslissen. Een prachtige combinatie bracht eerstgenoemde alleen voor de keeper, maar de inzet verdween in de handen van dezelfde doelman. Vlak voor rust een incidentje,waarbij Guillermo Ooft werd neergehaald door een GVV ’63, zonder dat de bal in de buurt was. Arbiter Hak had weliswaar de “kaarten” vergeten, maar maakte de speler wel duidelijk dat hij het veld moest verlaten, het werd dus 11 tegen 10.

Het tweede bedrijf controleerde de roodwitte brigade het geheel en er leek eindelijk een overwinning in het verschiet. Zeker als je dan ook nog beseft dat er het eerste kwartier minimaal drie doelrijpe kansen werden gecreëerd, naast een groot aantal mogelijkheden. Maar op een of andere manier stond het vizier bij Sander Bergshoeff, André van der Veer, Geert Dokman en Jamal Ouassif niet meer op scherp. De meeste inzetten waren te slap of verdwenen over het doel van GVV ’63.

De thuisclub had was wisselingen toegepast en schakelde over naar een soort “alles of niets” principe (begrijpelijk overigens bij deze achterstand). De dosis werklust ging nog eens extra omhoog en langzamerhand begonnen de eerste haarscheurtjes zichtbaar te worden bij de roodwitten. Even later waren het geen scheurtjes meer, maar stond er een totaal ander Everstein. Na twintig minuten riep men het eerste onheil over zich af: een wilde trap bij het uitverdedigen werd geblokt en de bal kwam precies aan de rechterzijde terecht, waar een GVV ’63 aanvaller was blijven staan. Hij klopte Geoffrey van der Boor in de lange hoek: 1-2, maar nog niets aan de hand zou je zeggen.

Maar zie: ineens wordt het ook een mentale kwestie! Waar de thuisclub zich met nog meer energie in de strijd stortte lieten steeds meer Everstein spelers het “afweten”. Toen ook Rick Fierens nog werd gewisseld voor Dennis Heijkamp (teruggekeerd om hand en spandiensten te verrichten) was de totale balans verdwenen. De gastheren gaven eerst nog een waarschuwing (de bal verdween uit een corner via de paal weer uit het doel), alvorens de gelijkmaker te produceren. Bij een vrije trap voor geel-zwart ging de hele brigade weer mee naar voren. De bal werd hoog ingebracht en Everstein keek toe hoe de bal werd verlengd en verdween in de lange hoek, achter een kansloze Geoffrey van der Boor.

Het hek was nu van de dam en ook de wissel Simon van Zante voor Erik Berghoeff kon hier niets aan veranderen. De irritaties (ook onderling) namen weer snel toe en men liet zich op slag van tijd ook verleiden tot een “linkse directe”. De thuisclub probeerde het nog een keertje en omdat geen van de Everstein verdedigers ingreep mocht van dichtbij de trekker worden overgehaald: de 3-2 verdween tegen de touwen.

Bijna werd er toch nog een puntje gered toen André van der Veer nog een keer mocht afdrukken, na goed voorbereidend werk van Roderick van Duinen. Kenmerkend voor de tweede helft van Everstein verdween de bal hard en hoog in het zijnet.

Even later maakte de prima arbiter Hak een eind aan deze wedstrijd, was er grote vreugde aan de zijde van de thuisclub en wankelden alle Eversteiners langzaam richting kleedkamer. Het zal er ongetwijfeld niet gezellig geweest zijn, maar laat dan één ding duidelijk zijn: dit keer hebben jullie het echt aan jezelf te wijten!

Zoals gezegd: een wonder kan wellicht nog kentering brengen, maar ik ben bang dat hetgeen vanmiddag (letterlijk en figuurlijk) werd verspeeld, funest zal zijn voor een langer verblijf in de tweede klasse. En laten we eerlijk zijn: als je het schandelijke laatste halfuur in ogenschouw neemt, dan hebben we er ook niet veel meer te zoeken.

Ik hoop uiteraard wel dat de mannen mij het tegendeel, hoe en op welke wijze boeit mij helemaal niet, zullen bewijzen. Maar dan zullen de koppen snel bij elkaar moeten worden gestoken om de mentale weerbaarheid weer op scherp te krijgen. En dit met de thuiswedstrijd tegen titelkandidaat FC Lienden in het vooruitzicht: sterkte mannen!