S.V.W. 1 - Sc Everstein 1

S.V.W. 1

3 - 2

Sc Everstein 1

Competitie

Seizoen 2009 - 2010, het eerste

Datum

19 september 2009 14:30

Accommodatie

Onbekend

Klik hier voor de wedstrijdfoto's

De “topper” van deze zaterdag (beide ploegen begonnen de competitie met de volle winst uit twee duels) eindigde in een verdiende overwinning voor de gastheren.

Gezien het aantal kansen (en even zovele reddingen van Martin – vooral aan het eind van de wedstrijd - ) was de overwinning in orde. Toch kwamen de mannen bijzonder teleurgesteld van het veld: waar ze even probeerden grip te krijgen op de handig ballende thuisclub, daar werden ze – letterlijk en figuurlijk – teruggefloten door de dramatische leidsman van dienst, de heer Brouwer uit Poortugaal (die zijn rentree na langdurige afwezigheid en vele jaren hoofdklasse ervaring in de zak wel erg nadrukkelijk wilde vieren).

Een twaalfde man tegen werkt natuurlijk nooit in je voordeel al gaat het uiteraard veel te ver om de nederlaag geheel in de schoenen van de arbiter te schuiven!

Er lagen nog wat meerdere oorzaken ten grondslag aan deze eerste nederlaag van het seizoen:

- het enige “positieve” punt wat we de afgelopen week bij de zeperd in Huizen hebben overgehouden was de blessure van Efrem (die we juist vandaag erg goed hadden kunnen gebruiken, maar dus niet kon spelen)

- de ondergrond, waarop gespeeld wordt bij SVW: kunstgras! Ondanks het feit dat de mat er prachtig uit zag zie je gewoon dat de thuisclub in het voordeel was, zeker gezien het snelle spelletje wat men voorin wil spelen: lange ballen op snelle spitsen, zeer beweeglijk en, bovenal: zeer doelgericht

- de cruciale “fouten”, welke aan de treffers van de thuisclub vooraf gingen en de voor mijn gevoel “vreemde” wissels in de tweede helft, waarbij ik onmiddellijk toevoeg dat dit uitsluitend vanaf de zijkant bezien is (mochten er andere redenen zijn, dan hiervan akte en, wellicht nog belangrijker: het is niet aan onze verslaggever om wissels toe te passen)

Doordat Efrem geblesseerd was, Bart Hugo nog steeds geschorst en Michel op vakantie moest de technische staf de nodige aanpassingen doen. Toch werd het elftal zoveel mogelijk in tact gelaten waardoor de volgende elf spelers begonnen bij Steeds Voorwaarts Wilhelmina Gorinchem: Martin (doel), Mark, Peter, Ronald en Jan Willem (verdediging), Dennis, Geert, Vincent en Jeroen (middenveld), André en Frank Kers (aanval). De bank werd bezet gehouden door Paul, Frank Bouwman, Harry en Arjo (tevens coach) en rest nog te vermelden dat leider Ruud op vakantie was en werd vervangen door Gerrit het Lam.

Vanaf het begin was duidelijk dat het een heet middagje zou worden in Gorinchem. Vanaf de eerste minuut wilden de gastheren duidelijk maken dat zij niet voor niets zo voortvarend zijn begonnen in het nieuwe seizoen. Martin zag de ene aanval na de andere op zich af komen en moest al enkele keren handelend optreden, terwijl andere pogingen naast of over zijn doel verdwenen. Vooral de rebound vanuit een vrije trap tegen Jan Willem werd door de Everstein doelman prima over het doel gewerkt.

Het duurde echt wel tien minuten voor de gasten (voor de gelegenheid in het blauw gestoken) enigszins grip kregen op het snelle spel van de “streepjes”, zoals SVW ook wel genoemd wordt door haar aanhang. Het was dan ook pas in de twintigste minuut dat Everstein voor het eerst vuurde op het doel van SVW, doch Dennis zag zijn inzet (schuiver) naast het doel verdwijnen. En het wonderbaarlijke gebeurde: terwijl Mark nog een inzet vanuit een corner van de doellijn had gekopt kwamen de bezoekers (vanuit het niets) op voorsprong. De beroemde lange inworp van Peter was weer eens voorbereidend, Geert kopte de bal, in tweede instantie, tergend langzaam via de binnenkant van de paal in het doel: 0-1.

Dit bracht de gastheren wel wat van slag en in deze fase hadden de bezoekers meer rendement moeten halen uit de verkregen kansjes. Net op de veertigste minuut werd Geert wederom in stelling gebracht. Na een vlot lopende aanval miste het schot van de middenvelder de nodige kracht en kon de doelman redding brengen. Ook in deze fase begon de leidsman zijn eerste stempeltjes te drukken op het geheel: nadat een kopbal vanuit een SVW corner naast verdween had alleen de scheids gezien dat het wederom een corner was. Gevolg: bal wordt vanuit deze onterechte hoekschop maar net over gekopt, hier kwamen we nog mee weg. Net voor rust kreeg Mark (terecht overigens) nog geel, waarna het noodlot toesloeg voor Everstein. Eerst kreeg Frank Kers nog een kegel (geel voor de SVW speler), waarna Ronald op de rand van het strafschopgebied werd vastgehouden door zijn tegenstander. De arbiter kende echter SVW een vrije schop toe en die werd, dwars door de muur, onhoudbaar voor Martin ingeschoten. Bovendien zaten we toen al in de negenenveertigste minuut!

Na de pauze pakte Vincent vrijwel direct geel en kreeg Everstein de eerste corner van de wedstrijd: het kopballetje van André verdween over het SVW doel. Maar na zeven minuten had de anders toch trefzekere spits wel moeten scoren: een slim genomen korte vrije trap bracht hem oog in oog met de “streepjes”doelman. Die bleef echter goed naar de bal kijken en bracht redding op de inzet van André.

Op het uur was het aan de andere zijde wel raak. Martin spoedde zich achter een bal aan, die voor het Everstein doel langs verdween, maar de SVW spits was sneller bij de bal: zijn voorzet werd in het door Martin verlaten doel gedeponeerd: 2-1. Wat protesten, al zou de bal achter zijn geweest, werden door de scheidsrechter weggewuifd. Martin maakte echter zijn “foutje” de komende vijf minuten meer dan goed: tot twee keer toe rammelde hij de bal op inzetten van geheel vrijstaande SVW’ers uit zijn doel (Martin: het “foutje” is je vergeven!). De tweede keer mochten de gastheren overigens doorgaan van de arbiter, terwijl Peter zelfs twee keer werd vastgehouden!

In de zesenzestigste minuut werd ons lot eigenlijk al bezegeld: Frank Kers verspeelde de bal op het middenveld, waarna de counter messcherp (Martin werd omspeeld) werd afgerond: 3-1 en een bijna onmogelijke opgave voor de Eversteiners.

Het prijst de ploeg echter dat men niet bij de pakken neer ging zitten! Eerst werd Jeroen’s volley nog maar net door de doelman van de thuisclub over het doel getikt en met nog een kwartier op de klok kreeg Everstein zowaar een vrije trap te nemen: de keeper van SVW moest een rebound toestaan op de inzet van Peter en Vincent pegelde deze pardoes in het kruis: 3-2 en nog geruime tijd te gaan.

En, zoals eerder al gezegd, juist nu de bezoekers grip kregen op de thuisclub kregen we wel erg veel tegenwicht van de arbiter. De beste man wuifde de ene na de andere overtreding weg en dan wordt het dubbel moeilijk nog iets te bereiken. De slotfase was te verwachten: Everstein ging op zoek naar de gelijkmaker en moest dus ruimte toestaan aan de thuisclub. Dat had eigenlijk fataal moeten zijn, zij het niet dat Martin ons doel verdedigde: wederom twee keer voorkwam hij een zekere treffer van de thuisclub. Maar, nogmaals gezegd, Everstein vocht voor elke meter en kreeg nog wat kleine mogelijkheden: een schot van ingeschoven Ronald verdween over en in de slotminuten kregen we nog twee hoekschoppen achter elkaar. En nadat een schot van Jeroen nog werd gekeerd door de thuisclub (en André nog even geel incasseerde) blies de scheids af.

Omdat vele Eversteiners de scheidsrechter nog wat “complimenten” wilden geven werd de stemming na afloop nog even grimmig, maar het maakte niets meer uit: SVW was de verdiende winnaar van hedenmiddag (en ik denk persoonlijk dat ze met dit spelletje – vooral in de thuiswedstrijden op kunstgras uiteraard – nog ver kunnen komen in de tweede f). In dit kader zie ik dan ook al uit naar de thuiswedstrijd: zou kunstgras echt zoveel verschil maken?

Na afloop sprak ik nog even met Vincent. Ook hij vond de overwinning van SVW uiteindelijk in orde, maar sprak toch ook uit dat we meer hadden kunnen bereiken. Het zat er echter aan het eind niet meer in, zo vond ook de Everstein middenvelder.

Maar zeker niet te lang getreurd! Deze wedstrijd snel vergeten, de goeie momenten koesteren en hierop doorbouwen, maar vooral op naar de komende week: Meerkerk thuis. Altijd een prestigestrijd, waarbij wij, als Everstein, te vaak aan het kortste eind hebben getrokken. Aan de mannen de mooie opdracht om dit, vanaf komende zaterdag in Everdingen, te veranderen!