Sc Everstein 1 - Sliedrecht vv 1

Sc Everstein 1

1 - 3

Sliedrecht vv 1

Competitie

Seizoen 2009 - 2010, het eerste

Datum

3 oktober 2009 14:30

Accommodatie

Onbekend

Klik hier voor de wedstrijdfoto's

Pupil van de week: Robin Bohn

Helaas weerspiegelde deze grauwe en onrustige herfstdag zich in het spel van Everstein. Door de nieuwe (onnodige, maar verdiende) nederlaag tegen “angstgegner” Sliedrecht is de voortvarende start nu definitief achterhaald en zal er spoedig herstel moeten volgen om niet te ver af te zakken in het rechter-rijtje. Weliswaar waren er, ten opzichte van de kansloze nederlaag vorige week tegen Meerkerk, wat lichtpuntjes te ontdekken, maar het blijft allemaal nog pover wat de roodwitten op de mat leggen.

Eén lichtpuntje was er zeker te ontdekken aan de Lekdijk: het basisdebuut van Guillermo zorgde, net name de eerste helft, voor vele problemen in de Sliedrecht defensie. Het is niet altijd direct volgbaar wat deze jeugdige aanvaller met de bal doet, doch dreigend is hij altijd. Als er in de toekomst nog wat meer slimheid volgt en hij zijn rendement kan opvoeren, dan kunnen we nog veel plezier aan hem beleven.

Door de sterke invalbeurt van Guillermo tegen Meerkerk, werd hij vandaag door trainer/coach Dennis in de basis verkozen. Michel (van vakantie) en Bart Hugo (van een schorsing) waren ook weer van de partij en Efrem was voldoende hersteld van zijn blessure om te beginnen. Daarentegen was Ronald met vakantie en bleef Dennis aan de kant om de coaching over te nemen van de verhinderde Arjo. Bovendien waren Jan Willem en Frank Kers uiteraard geschorst na hun rode prenten van vorige week. Na wat puzzelwerk kwam Dennis met de volgende basiself: Martin (doel), Mark, Peter, Michel en Bart Hugo (verdediging), Geert, Vincent, Efrem en Jeroen (middenveld), André en Guillermo (aanval). De reservebank bestond uit Paul, Frank Bouwman, Thimo, Sander en Beer.

De gasten begonnen met de straffe wind in de rug en hadden de bal binnen een halve minuut in het doel liggen, achter de verbouwereerde Martin. Grensrechter Harald en scheidsrechter Daems (prima wedstrijd) constateerden echter vermeend buitenspel, waardoor het wit-blauwe feestje werd verstoord. Dan denk je dat de thuisclub “wakker” zou zijn, maar niets bleek minder waar. Een aanval over rechts leverde een vrije kans op voor één van de Sliedrecht spitsen. Martin was wel bij de les en kon de inzet keren, doch de rebound werd door de linksbuiten van de bezoekers keurig teruggelegd naar het centrum. Een meegekomen middenvelder kon de hoek uitzoeken: 0-1 naar amper drie minuten voetbal.

Een minuut later deelde de thuisclub een speldenprikje uit (schot Guillermo voorlangs), maar direct daarna sneden de bezoekers opnieuw door de apathische verdediging van Everstein. Nu belandde het leer op de lat, boven Martin. Weer even later werd André weggestuurd, maar de ver uit zijn doel gekomen keeper van de gasten blokte de bal (zonder daarbij uiteraard zijn handen te gebruiken). Direct was het echter weer raak aan de andere kant: Peter verspeelde de bal, maar Martin redde wederom op de inzet van Sliedrecht. Uitstel van executie, zo bleek even daarna: een vrije trap vanaf de linkerflank werd door iedereen gemist, behalve door een compleet vrijstaande Sliedrecht speler achterin: 0-2.

Tot zo rond halverwege het eerste bedrijf kwam er even wat rust in de wedstrijd. De bezoekers bleven de betere ploeg, maar de thuisclub herstelde zich langzaam en kreeg meer grip op het spelletje van Sliedrecht. Toch was de eerste kans weer voor de gasten: nu verspeelde Efrem de bal op het middenveld, gelukkig was Martin wel in goeden doen en redde opnieuw. Kort daarop liet de thuisclub haar beste actie zien: wederom liet Guillermo twee verdedigers zijn hielen zien, waarna hij de perfecte voorzet afleverde. Aanvoerder André kopte de bal (niet in het minst tot zijn eigen verdriet) recht in de handen van de Sliedrecht goalie.

Zoals zo vaak in dit soort wedstrijden kwam Everstein toch terug in de wedstrijd en kwam de goal letterlijk uit de lucht vallen. Een corner van Geert belandde voor de voeten van André. Nu bedacht hij zich geen moment en knalde de aansluitingstreffer binnen: 1-2. Nog volop perspectief nu er nog een helftje zou volgen met het windje in de rug. Nadat Efrem geel pakte en Martin eerst met de schrik vrij kwam (een schot op zijn doel met een beroemde “stuiter” – de bal verdween uiteindelijk corner -), was het zeer zuur dat de (achteraf) uiteindelijke beslissing nog viel in de blessuretijd van de eerste helft. Een voorzet vanaf rechts verdween weer over alles en iedereen, doch kwam terecht bij een geheel vrijstaande spits van Sliedrecht. Die wist wel raad met dit buitenkansje: 1-3, het laatste wapenfeit van het eerste bedrijf.

Na de rust probeerden de roodwitten alsnog het tij te keren. Ongewijzigd begon met fanatiek, gesteund door het windje in de rug, aan de inhaalrace. Er kwamen wat kleine mogelijkheden, maar al snel bleek dat de zo gewenste “aansluiting” niet binnen het kwartier tot stand kwam. Mark kreeg geel en Paul kwam voor Jeroen, maar het belangrijkste was in deze fase dat de gasten weigerden (ondanks een aantal prachtige mogelijkheden) de strijd op slot te gooien (niet in het minst te danken aan Martin). Everstein kon dus blijven hopen op meer.

Bart Hugo pakte ook nog geel en Frank Bouwman loste hem af, maar het belangrijkste van de tweede helft waren toch de drie goeie kansen voor André. De Everstein spits, die veel loopwerk moest verrichten, faalde echter tot drie keer toe in de afwerking, waarbij één kopbal op de paal belandde. De twee andere keren kon de Sliedrecht keeper redding brengen. Vincent zag nog een inzet van de lijn gehaald worden en schoot in kansrijke positie ongecontroleerd over het doel.

Dat had echter allemaal teveel van het goede geweest, maar toch…….. De bezoekers waren ook in de tweede helft voetbaltechnisch, positioneel en qua slimheid de bovenliggende partij en maakten volledig waar wat uw verslaggever al geruime tijd riep: zeker één van de betere (zo niet de beste) voetballende ploeg in de tweede f.

Na afloop sprak ik nog even met Vincent en Geert, die beiden zeer teleurgesteld waren. Een oorzaak voor het povere spel van Everstein konden beiden niet geven. Misschien moet alles weer eens terug naar de basis, er is te veel onrust, ook onder elkaar, zo oordeelden de beide middenvelders. Terwijl de spelelementen tijdens de trainingen feilloos worden doorgenomen, komt het er in de wedstrijden niet uit. Beiden waren het wel eens dat er nu snel spijkers met koppen geslagen (ofwel: punten halen) dienen te worden. Hard blijven werken, ook tijdens de trainingen, lijkt de beste remedie.

Het lijkt mij dat de organisatie weer de nodige puntje op de “i”nodig heeft. Positioneel klopt er heel veel niet, waardoor er ontzettend veel energie besteed moet worden bij het dichtlopen van de talrijke gaatjes. Dientengevolge ben je vaak niet meer met voetbal bezig en blijven veel spelers onder hun niveau presteren. Aanvallend moet er zoveel van André komen dat we gewoon te weinig power kunnen brengen voor het doel van de tegenstander (zie vanmiddag de eerste helft als Guillermo los komt en voor kan geven, dan is er vaak niemand voor het doel om af te werken). Omdat er in elk geval niet “gedurfd” gespeeld wordt (ook niet bij een achterstand) vallen er ook grote gaten tussen de linies. Dat leidt uiteraard ook weer tot veel loopwerk om deze te dichten. Al met al nog veel werk aan de winkel, maar zeker geen onmogelijke opgave.

Everstein zit typisch in een fase, waarbij het omslagmoment snel kan komen als alle puzzelstukjes (al is met maar met toeval) weer even in elkaar passen. Volgende week te beginnen in Dalem dan maar? Succes aan de mannen en technische staf!