Hardinxveld vv 1 - Sc Everstein 1

Hardinxveld vv 1

1 - 2

Sc Everstein 1

33'

Jeroen Brouwer

85'

Geert Dokman

Competitie

Seizoen 2009 - 2010, het eerste

Datum

31 oktober 2009 15:00

Accommodatie

Onbekend

Klik hier voor de wedstrijdfoto's

De mannen van Everstein hebben vanmiddag het uiterste gevergd van hun trouwe supportersschare: na 93 slopende minuten werd eindelijk weer eens een wedstrijd gewonnen! Maar wel een belangrijke: de ploegen in de middenmoot komen weer in zicht, terwijl het gat met Wilhelmina ’26 en Hardinxveld (de gastheren van vanmiddag) inmiddels is opgelopen tot zeven punten. Wellicht had een gelijkspel (in elk geval voor Hardinxveld) de verhoudingen wat beter weergegeven, maar een kniesoer die daarop let! Na een redelijk tot goede eerste helft, waarin Everstein de bovenliggende partij was, volgde een half uur, waarin de thuisclub het heft stevig in handen nam, waarna de punten alsnog meegingen naar Everdingen.

Coach Arjan en trainer Dennis beschikken zo langzamerhand weer over een complete selectie, zonder blessures en schorsingen. Ook Ronald is weer terug van vakantie, doch trainde nog te weinig om vanmiddag al weer deel uit te maken van de ploeg. Bart Hugo ontbrak door (gelukkige) familieomstandigheden: hij is vader geworden van een zoon, naam Thijmen en we feliciteren de familie de Vries van harte met deze aanwinst. Door deze mutaties begonnen de volgende elf aan de match tegen Hardinxveld: Martin (doel), Mark, Peter, Vincent en Michel (verdediging), Jeroen, Geert en Efrem (middenveld), terwijl Dennis, André en Guillermo de aanval vormden. Op de bank namen plaats Frank Kers, Frank Bouwman, Jan Willem, Ronald en Arjo. Onder leiding van scheidsrechter Visser uit Arnhem (over het algemeen in orde, goed gevoel voor voordeelregel, maar ook wel weer eens irritant) trapte Everstein om drie uur af op een zeer zanderig veld. Er was geprikt, maar omdat er geen regen valt, moest er zand (veel zand) aan te pas komen om de “gaten te dichten”.

De start was veelbelovend en de thuisclub werd direct de duimschroeven aangedraaid. Al na twee minuten stelde André de goede keeper van de thuisclub voor het eerst op de proef met een geplaatst schot. De doelman verwerkte de inzet tot hoekschop. Nadat deze corner in eerste instantie was afgeslagen combineerde Efrem door de Hardinxveld defensie. Zijn voorzet verdween voorlangs, net aan de verkeerde kant van de paal. Maar ook de gastheren lieten zien dat ze er vanmiddag wel zin in hadden (was vorige week bij Wilhelmina ’26, zo blijkt uit hun verslagen, wel anders). Nadat Vincent de bal verkeerd raakte haalde een spits direct uit, maar gelukkig verdween de bal in het zijnet. In de zevende minuut speelde Dennis zich op links vrij, maar diens voorzet werd door André over gekopt. Ook de Everstein aanvoerder gaf vooraf aan er zin in te hebben en hij voegde (in de eerste helft zeker) daad bij het woord. Zij eerste bedrijf was zeker één van de betere van dit seizoen.

In deze fase speelde Everstein aardig, maar er werd (te) veel balverlies geleden op het middenveld. Deze fouten waren dan ook meestal de aanleiding voor de kansen van de thuisclub. Tussen de twintigste en vijfentwintigste minuut volgden er dan ook drie momenten van “billen knijpen” voor de bezoekers: twee keer redde Martin fraai (éénmaal katachtig) en één keer schoten de gastheren naast het Everstein doel.

Na een half uur gooide Peter weer eens in, maar hij kreeg de bal terug van een Hardinxveld verdediger. De (ook in de eerste helft) sterk spelende verdediger zette direct zijn schoen tegen de bal en de volley van grote afstand leek doel te treffen, maar de goede keeper van de thuisclub redde ternauwernood en tikte de bal over de lat. Vijf minuten later kwam Everstein dan toch op de (toen verdiende) voorsprong. André ging wederom voorop in de strijd en bemachtigde door inzet de bal. Zijn pass werd door Jeroen in de loop meegenomen en feilloos achter de doelman van de thuisclub geschoten in de korte hoek: 0-1.

De resterende tijd in het eerste gedeelte bleef de wedstrijd aardig onder controle, al kopte een Hardinxveld spits uit vrijstaande positie naast.

In de rust filosofeerde de aanhang al hoe de situatie er uit zou zijn met deze drie punten, maar ook nu was weer van toepassing: “verkoop de huid nooit, voordat de beer is geschoten”.

De bezoekers waren na de pauze eigenlijk onherkenbaar. Niets lukte meer, de echte strijd ontbrak, het veld werd weer lang en er was wederom (veel te) veel balverlies. De thuisploeg beet zich hierin vast en vocht voor elke meter en voor een beter resultaat. Het was eigenlijk vanaf de eerste minuut van de tweede helft wachten op de gelijkmaker. En die kwam: na wederom slap uitverdedigen werd de bal meegegeven in de loop van één van de wit-rode spitsen. Vanaf de rechterkant schoot hij de bal direct naast Martin in het dak van het doel: 1-1.

De gastheren wilden uiteraard meer, in deze fase lieten zij duidelijker blijken dat ze de punten wilden binnenhalen in de strijd tegen de onderste plaatsen. Na ruim een kwartier werd een middenvelder vrijgespeeld, die de bal geplaatst langs Martin probeerde te draaien. Gelukkig draaide het leder ook net langs de paal, waardoor het een doeltrap werd. Rond de vijfentwintigste minuut kwamen de bezoekers weer even onder de druk vandaan. Efrem (die goede momenten afwisselde met dramatische gebeurtenissen) gaf de bal voor, waarna wat paniek ontstond in de achterhoede van de thuisclub. André kon helaas niet profiteren en de bal verdween over het Hardinxveld doel. Weer even later bood dezelfde Efrem een opgelegde kans aan Guillermo. De jonge rechterspits van Everstein (vandaag niet altijd gelukkig in zijn acties en een uitermate stugge tegenstander) kopte de bal echter – tot ontzetting van de aanhang – naast het doel in plaats van erin. Nog even daarna (toen het ook echt leek dat Everstein zich iets vanuit de wurggreep van de thuisclub kon los maken) mocht Efrem een vrije trap nemen op zo’n twintig meter van het doel van Hardinxveld. Zijn uitermate gevoelvolle trap werd door de keeper van de thuisclub uit de hoek geranseld. Omdat de kansjes in deze fase voor de bezoekers waren, viel ook de (achteraf) winnende treffer. Peter plaatste een vrije trap vanaf de linkerkant achter in het strafschopgebied (patent van Everstein) en vond daar het hoofd van André, die de bal voor het doel langs kopte. Geert was er op tijd bij en liep de bal over de doellijn: 1-2.

Daarna volgden nog zeven (+ drie extra) minuten, welke uitermate spannend waren. Konden de bezoekers de winst over de streep trekken, of zou de thuisclub alsnog langszij komen. En ondanks het feit, dat het beste ook van Hardinxveld af was, wenste niemand nog te geloven dat de drie punten binnen waren. Frank Bouwman maakte (ingevallen voor Efrem) in blessuretijd nog de meeste kans op een treffer. Een onverwacht laag inkomende corner van Guillermo werd door Frank met een subtiele voetbeweging richting doel Hardinxveld geplaatst. Een verdediger wist de bal echter van de lijn te halen.

Na het laatste fluitsignaal van arbiter Visser was de ontlading groot. In een wedstrijd waarin geen kaarten vielen was het wegsturen achter de afrastering van coach Arjo misschien nog wel het moment van de ommekeer. De uitermate felle reactie van Arjo (na afloop: “ik was ook echt boos”!) werd door de scheids niet getolereerd en hij stuurde Arjo achter de dug-out. “Misschien is er iets van dat vonkje nog overgeslagen naar de ploeg, waardoor we de winnende treffer toch nog konden maken”, aldus de Everstein coach. Een gelijkspel was misschien een betere afspiegeling geweest van de krachtsverhoudingen, zo vond ook de roodwitte coach. “In de eerste helft waren we duidelijk de betere ploeg”, aldus Arjo, “maar in de tweede helft zijn we een half uur weggespeeld door Hardinxveld”. “Gelukkig hebben we ons tijdig herpakt en is de winst zeer welkom”. Achterin blijkt toch weer dat we, vooral door de lucht, kwetsbaar zijn. In de laatste tien minuten pakken we toch nog de winst en laat het team even zien dat “er veel meer in moet zitten, dan dat er nu nog uitkomt”.

Met deze mooie woorden van coach Arjo sluiten we voor vandaag af. Precies op tijd zijn de punten behaald: zoals Dennis tijdens de ledenvergadering al zei: “morgen moeten we winnen”. Dat is keurig gelukt, nu op naar de volgende thuiswedstrijd tegen Almkerk, zaterdag a.s. Wellicht dat deze driepunter het vertrouwen weer zo kan oppeppen dat het “ijs is gebroken” en we een aantal mooie wedstrijden tegemoet gaan. Want, om nogmaals met de woorden van coach Arjo te spreken: “in dit team zit veel meer dat de stand van nu doet vermoeden”. Het woord is wederom aan de mannen!