Sc Everstein 1 - Almkerk vv 1

Bouman zonder “w” zorgde als scheidsrechter voor “de” cruciale beslissing in de wedstrijd en de Bouwman met een “w” kwam reeds vroeg in de wedstrijd in het veld als vervanger van Dennis, doch kwam na de pauze niet meer terug. Zijn stand-in heette Bart Hugo en door deze verdediger te brengen in plaats van de aanvallende Frank Bouwman riep de thuisclub, nadat men met tien man probleemloos de rust had gehaald (en leidde met 2-1) het onheil binnen twintig minuten op zich af: de 2-1 voorsprong werd binnen een mum van tijd omgebogen naar een 2-5 achterstand.

Omdat Almkerk de teugels wat liet vieren kwamen de roodwitten aan het eind net tekort om de gelijkmaker op het bord te krijgen. Eindstand derhalve 4-5 voor Almkerk. Gevolg: Almkerk haakt aan bij de middenmoot en de thuisclub blijft bij de laatste vier bungelen op de ranglijst.

Zure gezichten dus na afloop van de match. En teleurstelling uiteraard! Everstein was voor het eerst sinds lange tijd (bijna) compleet: geen schorsingen en (bijna) geen blessures! Alleen voor Mark was het sneu dat hij nu juist tijdens de training een blessure aan de knie incasseerde en noodgedwongen aan de kant moest blijven.

De technische staf kwam met de volgende basisopstelling op de proppen: Martin (doel), Ronald, Peter, Vincent en Michel (achterhoede), Efrem, Jeroen en Geert (middenveld), Dennis, André en Guillermo (aanval). De bank was dientengevolge ook sterk bezet met Frank Kers, Frank Bouwman, Bart Hugo en Arjo. Het geheel stond, zoals eerder aangegeven, onder leiding van scheidsrechter Bouman, die, wellicht zonder dit te willen, een aantal cruciale beslissingen op zijn conto schreef. Dat de thuisploeg daar niet altijd even gelukkig mee weg kwam, dat werd in de loop van de middag duidelijk.

En Everstein zette direct vanaf de aftrap de toon van de wedstrijd. Almkerk werd (met soms redelijk tot goed voetbal) teruggedrongen en al binnen de zes minuten kon de aanhang van de thuisclub juichen. Een variant op een hoekschop zorgde ervoor dat Efrem de bal in het strafschopgebied kon brengen: Jeroen stond op de juiste plaats en kopte de 1-0 hard binnen. Een opsteker, dat is zeker. De bezoekers waren wat aangeslagen, doch gooiden al snel de schroom van zich af en speelden lekker mee. Een kopbal vanuit een corner verdween dan ook maar net voorlangs het doel van Martin. Na een klein kwartier volgde opnieuw gevaar uit een variant op een hoekschop. Efrem bracht de bal in, kreeg hem terug van Jeroen en legde gericht aan. De bal leek in de uiterste hoek te verdwijnen, doch de Almkerk keeper redde fraai en tikte de bal over de lat. In deze fase raakte Dennis geblesseerd en, nadat hij het nog even had geprobeerd, vervangen door Frank Bouwman, die normaal de positie van Dennis (linksbuiten) overnam. Diezelfde Frank had eigenlijk dé kans op een ruimere voorsprong. André veroverde de bal en gaf een voorzet op maat: eerst gleed Frank de bal tegen de onderkant van de lat, waarna hij net even kracht tekort kwam om de bal binnen te koppen. En dat was best jammer, want vijf minuten later stonden de ploegen weer in evenwicht. De blauw-witte bezoekers kregen een vrije trap op zo’n twintig meter van het Everstein doel. De bal werd hard en laag in de lange hoek geschoten (en wellicht nog even geraakt door Vincent) : 1-1.

Everstein herpakte zich echter snel en bleef geconcentreerd (nogmaals, soms met aardig voetbal) proberen de schade te herstellen. En dat lukte op redelijke termijn. André werd over de rechterflank in de diepte gestuurd. De Everstein aanvoerder speelde de keeper en laatste verdediger uit en hoefde de bal alleen nog maar in het verlaten doel te tikken. De laatste Almkerk verdediger wist hem echter nog ten val te brengen. Strafschop dus voor Everstein en (waar iedereen op rekende) rood voor de verdediger van Almkerk wegens het ten val brengen van een doorgebroken speler. Niet dus naar de spelregels van scheidsrechter Bouman: hij volstond met geel voor de verdediger. De strafschop werd door Geert hard en beheerst ingeschoten: 2-1.

Inmiddels had Vincent geel gekregen wegens gestrekt been op zijn tegenstander. Een paar akties later hield hij zich keurig in bij een soortgelijke situatie. Je zou dus kunnen stellen dat hij de situatie “meester was”. Een kleine tien minuten voor de pauze blokte hij in een gelijke actie echter wel door op zijn tegenstander. De leidsman aarzelde nu niet en trok het tweede geel voor Vincent, die uiteraard daarna met rood moest vertrekken.

Ook dit haalde Everstein niet uit zijn (goede) doen! Er volgde wel een rommelige fase in de wedstrijd, met weinig goed voetbal, veel gepraat, veel overtredingen en geen kansen voor beide partijen. Tot aan de rust werd de wedstrijd zeer gecontroleerd gespeeld en kwam de voorsprong dus niet in de problemen.

Na de pauze een heel ander hoofdstuk. Bart Hugo was dus gekomen voor Frank Bouwman.
”Een van de moeilijkste wissels die ik ooit heb toegepast”, aldus coach Arjo na afloop. “We wisten hoe Almkerk de extra mankracht zou gaan gebruiken en het leek ons de beste keus om hierop te antwoorden door Bart Hugo, als extra verdediger, te brengen”.

De gevolgen waren duidelijk: vanaf het begin begonnen de bezoekers te beuken op het doel van Martin en niet zonder succes! Nadat eerst nog een vrije trap op wonderbaarlijke wijze voorlangs was gegaan en André namens de thuisclub nog een leuk lobje los liet op het vijandelijke doel, sloeg het noodlot snel toe. Een aanval over rechts bracht de voorzet, welke door een geheel vrijstaande aanvaller kon worden ingekopt: 2-2. En weer tien minuten later kwamen de bezoekers al op voorsprong. Efrem verspeelde de bal op het middenveld, kon zijn man niet meer achterhalen en die liet de trekker in de korte hoek overgaan: 2-3 omdat de bal over de grabbelende hand van Martin in het doel verdween.

In deze fase kon de thuisclub totaal geen vat krijgen op de bezoekers. Men probeerde alleen nog lange ballen te verzenden naar de geïsoleerde spitsen en de organisatie was ver te zoeken. Omdat we de bal voorin niet meer konden vasthouden werd het een stormloop op Martin. Eerst verzuimde een Almkerker de vierde treffer aan te tekenen door, nadat hij vrije doortocht had gekregen, voorlangs te schieten. Maar net voor de twintigste minuut was het weer raak: met zijn tweetjes konden de spitsen van Almkerk de bal achter Martin werken: 2-4 en in deze fase volkomen verdiend.

Frank Kers kwam in de ploeg voor Ronald, die licht geblesseerd het veld af moest. Het spelbeeld wijzigde echter vooralsnog niet, sterker nog: de rechtsbuiten van de bezoekers profiteerde optimaal van een misverstand tussen twee roodwitte verdedigers en schoot de 2-5 binnen in de lange hoek. Weer even later leek het een compleet debacle te worden voor Everstein toen Peter zijn tegenstander vloerde in de 16 meter, hetgeen leidde tot een strafschop. Martin voorkwam nog meer leed door de bal te stoppen. Dit wapenfeit liet de strijd weer kantelen: de thuisclub ontworstelde zich aan de druk van Almkerk en de bezoekers schakelden een tandje terug (althans: zo leek het).

Net voor het half uur tekende zich de eerste kans aan voor de thuisclub. André scoorde wel, maar kwam terug uit buitenspel positie. Even later kreeg Frank Kers een kansje, maar zijn inzet was te slap voor de Almkerk doelman. De “aansluiter” kwam toch nog: een Almkerk verdediger kopte de bal totaal verkeerd richting zijn eigen doelman. André kwam ertussen en duwde bal tegen de touwen: 3-5. Even later kwam er nog meer hoop in de roodwitte harten: Guillermo (die verder een onopvallende wedstrijd speelde) speelde zijn man uit en trok de bal voor. Frank Kers nam het leder aan en werkte de 4-5 binnen.

En toen werd het toch nog spannend!! De thuisclub stroopte nog één keer de mouwen op en met zijn tienen kregen ze Almkerk alsnog aan het wankelen. Geert mocht eerst een vrije trap nemen van vijfentwintig meter en plaatste de bal gericht in de rechter benedenhoek. De keeper van Almkerk greep echter goed in en stopte de inzet. En in de allerlaatste minuut kreeg Jeroen nog een vrije doorgang aan de linkerkant. Zijn inzet was hard en in orde, maar hier redde de Almkerk doelman de punten voor zijn ploeg. Want direct hierna was de strijd ten einde en blies de arbiter voor het laatst.

Geen wonder dus dat de teleurstelling groot was, zowel bij spelers als staf. Zeker was dat de gele kaart (in plaats van rood) bij de strafschop voor Everstein cruciaal was, zo erkende ook coach Arjo na afloop: “vijf minuten later sta je zelf met tien man na het tweede geel voor Vincent”. Bovendien was de thuisclub in het eerste bedrijf beter. “tot aan de rode kaart hebben we goed gespeeld en laten zien dat we het wel kunnen”, zo vertelde Arjo verder. “De eerste twintig minuten van de tweede helft had natuurlijk nooit gemogen”, aldus de coach, “Almkerk gaf gas en we werden in deze fase weggespeeld”. “Compliment kun je nog maken dat de ploeg erin bleef geloven en dan is het zuur dat je net tekort komt”.

De wissel van Frank Bouwman in de rust (waarvoor Bart Hugo kwam) was duidelijk een tactische ingreep, die de technische staf het beste leek. Dit is eerder in mijn verslag al weergegeven. Toch denk ik dat het een mooi “plaatje” is om over na te denken: tot aan de rust zijn we eigenlijk niet in de problemen geweest (ook niet met tien man). In deze fase konden we zelfs nog aanvallen en de bal in de ploeg houden. De eerste twintig minuten na de hervatting liepen we hard achter de feiten aan en konden we voorin geen potten meer breken! Maar het is uiteraard aan de technische staf om beslissingen te nemen en ik prijs me gelukkig dit alleen maar aan te kunnen kaarten vanaf de zijlijn.

Veel tijd om er over na te denken is er echter niet: volgende week de strijd in Hoornaar tegen de fiere koploper Stedoco. Omdat er nogal wat mannetjes zullen ontbreken door schorsingen lijkt dit een zeer moeilijke opgave te worden. Maar zoals altijd: de mannen zijn nu weer aan zet!