Oranje Wit sv 1 - Sc Everstein 1

Oranje Wit sv 1

0 - 2

Sc Everstein 1

Dennis van der Steen

André van der Veer

Mark den Hertog

Competitie

Seizoen 2009 - 2010, het eerste

Datum

12 december 2009 15:00

Scheidsrechter

Peijnenburg, W.J.G.M.

Accommodatie

Onbekend

Klik hier voor de wedstrijdfoto's

De MANNEN van trainer Dennis en coach Arjo voetbalden zich vandaag naar een luxe zetel, vanwaar men eens rustig kan nadenken (met de naderende feestdagen voor de boeg) over een vervolg in de tweede helft van dit seizoen, beginnend op 23 januari 2010. En het woord MANNEN bewust met hoofdletters, want de wijze waarop vanmiddag het sterke Oranje Wit in Dordrecht werd bestreden dient respect af. De vele uren van training, de nodige zweetdruppels en het steeds blijvende geloof in elkaar, begint zijn vruchten af te werpen.

Na een matige eerste helft volgde een bloedstollende tweede, waarin de roodwitte formatie middels twee schitterende doelpunten, afstand nam van de oranjehemden, die aan de klus begonnen vanaf een tweede plaats. Door de vele afgelastingen van de laatste weken ligt de ranglijst wat door elkaar, maar Everstein neemt nu met 19 punten uit 13 duels stevig plaats in het linker rijtje. Bovendien is ook in de tweede periode weer van alles mogelijk, want (zie de uitslagen van vandaag) in de tweede f kan iedereen van iedereen winnen, maar ook verliezen.

Coach Arjo was vandaag afwezig en zijn taken werden overgenomen door Ruud en Gerrit. In samenspraak met de trainer kwam men tot de volgende basis elf voor deze laatste competitiewedstrijd van 2009: Martin (doel), Mark, Peter, Ronald en Michel (verdediging), Geert, Jeroen en Vincent (middenveld), Dennis, André en Guillermo (aanval). Efrem, voorzien van een prachtig nieuw kapsel, was geblesseerd en Frank Bouwman is op vakantie. Nu namen op de bank plaats: Bart Hugo, Frank Kers en Jan Willem. Even na drie uur werd er, onder leiding van scheidsrechter Peijnenburg uit Boxtel, op een goed bespeelbaar veld en een temperatuur van drie graden, afgetrapt en vanaf het begin maakte de thuisclub duidelijk wat de bedoeling was.

Ze werden eigenlijk weer in het zadel geholpen, zoals zo vaak dit seizoen, door de fouten van de roodwitten. Maar gelukkig vormden deze fouten nog geen aanleiding tot paniek, daarvoor was ook het veldspel van de thuisclub in de eerste helft te pover. Maar toch waren de momenten van gevaar steeds wel van balverlies afkomstig. Zo ook na een kleine vijf minuten: een Oranje Wit aanvaller werd, na balverlies van Everstein op het middenveld, in de diepte gestuurd, maar zijn schot verdween voorlangs het doel van Martin. Nog eens vijf minuten later hetzelfde proces: eerst blokte Martin de inzet van de doorgebroken spits met de voet, waarna dezelfde voorwaarts de bal hoog over joeg. In deze fase was de thuisclub de betere ploeg, maar men kon weinig tot geen gaten vinden in de hechte verdediging, waar Peter de zaken goed in de gaten hield.

Diezelfde Peter kreeg namens de bezoekers een eerste kansje na twintig minuten. De arbiter kende Everstein een vrije trap toe, maar de robuuste centrale verdediger gleed uit op het moment van schieten. De bal verdween daardoor ver naast het doel. Dit was echter wel het moment wat er toe leidde dat er meer evenwicht kwam in de ontmoeting. Everstein werd ook balvaster en bij sommige situaties werd er, van beide kanten, goed gevoetbald. En het kwam ook tot kleine mogelijkheden. Eerst kopte André een voorzet van Geert voorlangs, waarna Guillermo de bal over kopte. Direct daarna kreeg (om het evenwicht aan te geven) de thuisclub weer een goede mogelijkheid over links, maar ook dit keer liep het voor Martin en de zijnen goed af. Het overschot aan corners gaf wellicht nog aan dat de thuisclub net nog de boventoon voerde in het eerste bedrijf.

Na de pauze kwam een ongewijzigd Everstein aan de start. Dient nog vermeld te worden dat Mark in de eerste helft tegen een gele kaart aan was gelopen. Ook nu was er direct de druk van Oranje Wit, dat nog steeds snel van plan was af te rekenen met de taaie tegenstander. En de kansen waren er ook, en wat voor kansen. Steeds was er echter een “rood-wit” been of blok, dat succes voor de thuisclub in de weg stond. En anders was er altijd nog Martin, die weer een paar prima reddingen in huis had.

Maar de eerste echte grote kans van het tweede bedrijf was voor de bezoekers. Hoofdrolspelers waren nu André en Guillermo, maar laatstgenoemde verzuimde de bal over de doelman van Oranje Wit te stiften, waardoor deze mogelijkheid verloren ging. Maar het was dermate boeiend, dat na zo’n mogelijkheid voor Everstein vrijwel zeker aan de andere kant ook gevaar ontstond. Zo kreeg Peter de bal ongelukkig tegen de arm, waardoor de aanvoerder van de gastheren de kans kreeg van zo’n zestien meter op Martin te vuren. Gelukkig stond het vizier niet op scherp en verdween de nonchalante inzet over het doel.

Tot kreeg Oranje Wit nog twee prachtige mogelijkheden om de score te openen: eerst werd vanaf rechts een vrije kans voorlangs geschoten, daarna redde Martin weer bekwaam bij een inzet in de korte hoek. Nu was het tijd voor het duo André en Dennis! Vanmiddag bleek eens temeer dat zij elkaar steeds beter gaan vinden en zorgden voor het nodige gevaar voor het Oranje Wit doel. Na vijfentwintig minuten kon de aanhang van Everstein juichen: André verzond een schitterende en splijtende pass richting Dennis, die op de rand van de zestien meter stond. Hij bedacht zich geen moment, legde de bal voor zijn rechtervoet en scoorde beheerst langs de Oranje Wit doelman: 0-1 en de ban gebroken. Voor de trainer-speler geen verrassing, want hij had zijn jarige zoon vooraf beloofd te scoren! Aan wie de goal werd opgedragen lijkte me dan ook wel duidelijk: voor de verjaardag van de zoon van Dennis (proficiat familie van der Steen).

Het antwoord van de Dordtenaren kwam meteen. Na een afgeslagen aanval vuurde een aanvaller op Martin, die de bal met een uiterste inspanning over zijn doel werkte. De corner leverde niets op. Omdat Oranje Wit nu moest komen kwamen er ook mogelijkheden (en ruimte) voor de bezoekers. Zo snelde Guillermo even later door de oranje linies, maar hij schoot net naast. Even later combineerden Dennis en André weer eens, waarna de volley van laatstgenoemde net over het doel verdween. De aanvallers van de bezoekers hielden de verdediging van de gastheren zo lekker bezig en toch mag het een wonder heten dat Martin zijn doel het laatste kwartier kon schoon houden. Oranje Wit combineerde met balvaste spitsen en buitenspelers, die door hun snelheid en techniek de ruimtes groot hielden, richting doel, maar net als in de eerste helft was er telkens een reddend “been” of “blok” aanwezig om grote schade te voorkomen. De thuisclub werd er niet alleen moedeloos van, maar ook de frustraties namen toe.

Door de aanvallen over en weer werd het een prachtige tweede helft, al moest het hart bij sommigen nog wel eens overuren maken! Het was alleen spijtig (niet voor ons uiteraard) dat één van de betere spelers van Oranje Wit de beslissing inleidde: een paar minuten voor het einde gleed hij, onder druk van André, uit en zodoende kon de aanvoerder van Everstein op weg naar zijn volgende goal. Hij speelde de keeper uit en deponeerde de bal met een sliding in het verlaten doel: 0-2 en de wedstrijd beslist. Groot was de ontlading, zowel in als buiten het veld. Dat de Oranje Wit verdediger baalde was duidelijk: eerste trapte hij een reclamebord achter het doel in stukken en daarna wilde hij niet meer verder spelen. Na een kleine afkoeling besloot hij de wedstrijd toch maar af te maken.

Inmiddels was Jan Willem in de ploeg gekomen voor Guillermo en maakte Dennis in de laatste minuut (na een forse aanslag op de beentjes) nog plaats voor Frank Kers. Het maakte allemaal niets meer uit en onder het inmiddels aangestoken kunstlicht blies scheidsrechter Peijnenburg (die ditmaal weinig moeilijke momenten kende) voor het eind. Na de winst van vorige week op Altena wederom drie punten bijschrijven op de lijst: het vraag natuurlijk om meer.

Grote winst zat hem vanmiddag op twee fronten: het team wordt als team alleen maar sterker en sterker, terwijl nu ook de spelpatronen steeds beter tevoorschijn komen. Daarnaast was de inzet en de beleving vanmiddag fantastisch te noemen. Als dat allemaal wellicht nog ietsje beter gaat kloppen, dan kunnen we 2010 met een gerust hart tegemoet zien.

Voor nu mogen de MANNEN genieten van een periode van rust, hoewel de trainingen zeker door zullen gaan. Daarvoor is de beleving momenteel te groot. De Kerstdagen en de Jaarwisseling zullen met een glimlach gevierd kunnen worden en de kalkoen zal zeker smaken! Tevens kan deze periode van bezinning uitsluitsel geven hoe de zaken in het komende jaar aan te pakken. We doen nog op alle fronten mee en er zijn in 2010 vele prijzen te verdelen. Als de wedstrijd van vanmiddag een graadmeter mag zijn, dan zou het me niet verbazen als we dan in elk geval mee blijven doen tot het einde. Wat het dan wordt zullen we dan wel zien!

Ook ik wens iedereen fijne Feestdagen toe en een gezond en sportief 2010!