Sc Everstein 1 - Altena vv 1

“Ik denk dat het publiek vanmiddag wel heeft kunnen genieten”, zo sprak Everstein coach Arjo na afloop van de ontmoeting tegen Altena. En dat is nog netjes uitgedrukt want Everstein en Altena maakten er vanmiddag een zeer boeiende strijd van. Het in grote getale opgekomen publiek kreeg alles voorgeschoteld wat het spelletje zo leuk maakt: inzet, passie, kansen, fouten, emotie, paal, geel, rood, doelpunten, maar bovenal: een spannende pot, die werkelijk tot het eind kon boeien. Tenslotte sleepte Everstein een kostbare 2-1 overwinning over de streep en kon men drie punten bijschrijven op de ranglijst (die overigens door de diverse afgelastingen een steeds schever beeld gaat geven).

Daarnaast roemde de winnende coach zijn trainer Dennis: “hij smeedt vanaf het begin naar een éénheid en steeds meer, maar zeker vandaag, blijkt, dat er echt een elftal staat. Men wil voor elkaar werken en de sfeer is optimaal te noemen. Het valt immers niet mee om Jeroen, Bart Hugo en jezelf – uiteraard Dennis in dit geval – op de bank te zetten. Maar er wordt, zowel in als buiten het veld, mee omgegaan als één team, waarbij we elkaar nodig hebben. Zo lijkt het b.v. voor Bart Hugo simpel om in te vallen, maar op een (voor hem) vreemde positie, heeft hij het vandaag voortreffelijk gedaan als invaller”.

“Luxe” problemen dus voor de technische staf: een compleet fitte selectie en geen schorsingen! Of de stafleden het zichzelf hierdoor gemakkelijk maken lijkt me stug, maar ze kwijten zich tot nu toe voortreffelijk van hun taken. Voor deze belangrijke confrontatie met Altena (beginnend met alle vier vertrokken spelers bij Everstein aan het eind van vorig seizoen), waar aanhaken bij de middenmoot centraal stond, koos men uiteindelijk voor de volgende basisspelers: Martin (doel), Mark, Peter, Ronald en Michel (verdediging), Geert, Efrem en Vincent (middenveld), terwijl André, Guillermo en Frank Bouwman de aanval vormden. Een prachtige bankbezetting is uiteraard het gevolg: Bart Hugo, Dennis, Jeroen, Frank Kers, Sander en John, vele ploegen zullen het waarschijnlijk met iets minder moeten doen.

Meteen na het eerste fluitsignaal van scheidsrechter A. Honk uit Zuilichem (die de aangestelde heer van der Werff verving) liet de thuisclub haar plannen voor vanmiddag los: de bezoekers werden direct de duimschroeven aangedraaid, alleen was het na een kwartier een compleet raadsel dat de bezoekers op voorsprong kwamen! Al in de eerste minuut krulde Geert een vrije trap vanaf rechts tegen de paal. Even later begon een mooie aanval over rechts, Guillermo verlegde de bal naar de linkerflank, vanwaar een scherpe voorzet volgde, die door zowel Efrem als Guillermo op een haar na werd gemist. Weer even later nam Geert wederom een vrije trap, André legde de bal weer eens panklaar met het hoofd, maar (op onbegrijpelijke en onnavolgbare wijze) Efrem miste het doel vanaf 1 meter: overschieten was moeilijker dan de bal in het netje leggen, zo zouden we zeggen. Om het overdonderende begin van de roodwitte gastheren nogmaals te benadrukken knalde Frank Bouwman, na een solo, ook nog eens naast.

Als je echter zulke kansen mist, is het vaak wachten op een “momentje” aan de andere kant. En dat moment volgde snel. Altena kreeg een corner te nemen. Everstein leek gemakkelijk uit te verdedigen, doch Geert raakte de bal dermate ongelukkig dat de spits van Altena direct uithaalde en Martin klopte in de lange hoek: 0-1 en een enorme domper dus! Het siert de ploeg echter dat de mannen niet bij de pakken gingen neerzitten, doch de ruggen nog maar eens extra kromden! Nadat de Altena goalie eerst nog een balletje door zijn vingers liet glippen (niemand van Everstein in de buurt) kwam de gelijkmaker ook snel tot stand. Een lange bal van Geert over de rechterflank werd door de laatste man van Altena volledig verkeerd beoordeeld. Hij liet het leder passeren, in de zekerheid dat zijn keeper de bal zou oprapen. André dacht er anders over: hij wipte de bal eerste over een verdediger om hem daarna haarzuiver in de lange hoek te laten verdwijnen vanaf zijn hoofd. Een wonderschone treffer: 1-1.

Daarna volgde een iets rustigere periode in de wedstrijd. Het leek even of beide ploegen nadachten over het enerverende eerste kwartier. De oranjehemden uit Nieuwendijk voetbalden, waar mogelijk, zeker mee en men kreeg nu ook weer een paar kansjes. Bijna overkwam Everstein het een tweede keer, maar nu kon Martin redden op een inzet over de grond. Het leverde de bezoekers slechts een corner op. En na een aanval over de linkerflank kwam de Everstein doelman net voldoende zijn doel uit om het schot van ex- Eversteiner Richard de Laat over zijn doel te zien verdwijnen. Ronald was inmiddels geblesseerd geraakt en moest zich laten vervangen door Bart Hugo, die de plaats van Ronald in het centrum gewoon overnam. Op slag van rust kopte Geert net over uit een vrije trap van Peter, het laatste wapenfeit van het eerste bedrijf.

Ook Efrem kwam niet geheel ongeschonden uit de strijd in de eerste helft en Dennis kwam hem, bij het begin van de tweede helft, vervangen. En het was Dennis de eerste mogelijkheid van de tweede helft kreeg: zijn schot uit de rebound van een corner verdween naast het doel van Altena. Ook Guillermo liet zich weer veelvuldig zien. In de eerste helft had zijn directe tegenstander al geel gezien en na zo’n tien minuten in de tweede helft volgde een belangrijk moment: dezelfde Altena spelers maaide, op het middenveld!, wederom een Everstein speler neer. Scheidsrechter Honk kon niets ander doen dat wederom geel te geven en twee keer geel is nu eenmaal rood. Vanaf dit moment moesten de gasten met tien spelers verder.

Nog voor het kwartier had André de strijd al kunnen (en moeten) beslissen: de anders zo gemakkelijk scorende aanvoerder stoof alleen op de Altena keeper af. In plaats van te schieten wilde André de goalie omspelen, doch deze bleef goed naar de bal kijken en redde bekwaam. In deze fase kreeg Everstein corners en kwam men herhaaldelijk voor het Altena doel.

“Toch hadden we de bal meer het werk moeten laten doen, nu werd de bal teveel gebracht”, aldus coach Arjo, “en dan is het moeilijk een verdediging uit elkaar te spelen”. Dennis had nog een keer pech bij een lob, maar even daarna kwam de thuisclub goed weg! In een ietwat slordige fase (die gelukkig niet lang duurde) volgde balverlies en was de schakeling naar “zonder bal” niet in orde: doordat de Altena voorwaarts wat lang wachtte kon de bal nog geblokt worden, maar het zag er zeer dreigend uit.

Het antwoord van Everstein was fraai: Frank Bouwman verlegde het spel met een prima pass van links naar rechts, Guillermo gaf een puike voorzet, maar de kopbal van André werd door een Altena verdediger geblokt. Daarna kwam Jeroen in het veld voor Frank Bouwman en zette de thuisclub zijn derde wissel in. Dit was ook de fase, waarin de thuisclub de gasten weer terug drong op eigen helft. De persoonlijke duels werden gewonnen en de schakeling van verdediging naar aanval was, veelal door verzorgd opbouwspel, in orde. Een kleine tien minuten voor het einde kwam de beloning in de vorm van de bevrijdende treffer: Geert werd op de rand van de zestien meter in stelling gebracht. Met een uiterste inspanning schoot hij de bal (wederom) op de paal. De rebound werd nu echter, na wat haperingen, in het lege doel geschoven door André: 2-1 op een lekker moment. De protesten van de Altena grensrechter (die daarna zijn gram haalde door te vlaggen terwijl de aanvaller nog zeker twee meter achter de verdediger verbleef!) werden door de scheidsrechter resoluut van de hand gewezen.

Bijna bekroonde Jeroen zijn invalbeurt nog met een juweeltje, maar de verzonden bal, richting kruising van paal en lat, werd door de Altena doelman nipt over zijn doel gewerkt. Niet lang daarna floot de arbiter voor het laatst en waren er blije gezichten bij de spelers en supporters van de thuisclub. Drie punten erbij en u proberen om de laatste wedstrijd voor de feestdagen, volgende week uit bij Oranje Wit, tot een goed einde te brengen. Mocht deze confrontatie, waarbij Everstein vrijuit kan voetballen, een volle driepunter opleveren, dan is er nog van alles mogelijk. In elk geval worden het dan fijne feestdagen, waarbij het goed rusten is. Het is weer aan de mannen om dit te bewerkstelligen!

Vandaag was het in elk geval een fijn gevoel om langs de lijn te hebben gestaan. Vooral in de tweede helft, als de verlichting is ontstoken, en de felle aanmoedigen van de vele supporters zorgden voor een heerlijke sfeer en na afloop van het spektakel, waarbij van alles was langs gekomen, had niemand spijt de reis naar de Lekdijk te hebben aanvaard. Hulde hierbij voor de spelers van zowel Everstein als Altena.