Sc Everstein 1 - Almkerk vv 1

“Dat de beste mogen winnen”, zo luidden de laatste woorden van de Wedstrijdinfo, voorafgaande aan deze competitiewedstrijd tussen Everstein en Almkerk. Zelden zal zo duidelijk geweest zijn dat de “beste” vandaag heeft gewonnen. In een (soms) indrukwekkende wedstrijd liet de thuisclub er geen moment twijfel over bestaan wie de beste was. Behoudens het eerste kwartiertje en de laatste paar minuten kwamen de gasten er eigenlijk niet aan te pas. Toch duurde het ook nu weer (te) lang tot de definitieve klap aan de tegenstander werd uitgedeeld en dat is één van de punten, welke het huidige Everstein zich mag aanrekenen. Natuurlijk zijn er altijd nog meer zaken voor verbetering vatbaar, maar dan ga je al in details en dat laten we graag aan de technische staf over, dat begrijpt u!

Er was een complete groep beschikbaar voor trainer Dennis S en coach Arjo. Na het nodige denkwerk kwamen de volgende elf aan de aftrap: Bas (doel), Mark, Ronald W, Dennis H en Erik (verdediging), een middenveld met Geert, Vincent, Ruben en Efrem, terwijl André en Guillermo de aanval vormden. De reservebank was ook weer zwaar bezet met Sander, Dennis S, Frank en Ronald M. De weersomstandigheden waren wederom schitterend (stralende zon, een kleine twintig graden en weinig wind) en om even na drie uur blies de arbiter van dienst, de heer Versnel, voor het eerst op een goed bespeelbaar veld.

Zoals gezegd, de eerste minuten leek het er zeker niet op dat de thuisclub Almkerk haar wil kon opleggen. Sterker nog, de bezoekers waren deze eerste fase de bovenliggende partij en dwongen wat hoekschoppen af, zonder overigens veel gevaar te stichten voor het doel van Bas. Everstein oogde onrustig, leed veel balverlies en het duurde ruim tien minuten alvorens de organisatie goed stond. Positief in dit geval: de ploeg blijft rustig, doet geen gekke dingen en speelt compact om de juiste balans te vinden (en dat hebben we vorige seizoenen nog wel eens anders gezien).

Maar na het straffe eerste kwartier namen de roodwitten de regie snel over. Hierdoor moesten de gasten nog wel eens wat overtredinkjes maken, welke allemaal werden gezien door scheidsrechter Versnel (dit bleek de trend te zijn voor de man’s leiding hedenmiddag: niet echt nadelig voor beide partijen, maar wel “pietluttig”, waardoor er weinig echt tempo mogelijk was) en ook bestraft. Eerst wilde Vincent een poging wagen met een geplaatst schot (over), even later mocht hij wederom vuren, maar nu werd zijn inzet geblokt door de muur van Almkerk. Intussen liep Efrem wederom een vervelende blessure op aan de knie. Na wat oplapwerk van Olaf kon hij echter verder spelen. Tussendoor combineerden Geert en André vanaf de linkerflank door de verdediging van Almkerk, helaas ging het schot van de aangespeelde Ruben over het doel. Helaas moest Efrem (nadat hij wederom zijn knie verdraaide) het veld verlaten, hij werd vervangen door Sander. Net rond het half uur liet Everstein haar aanhang voor de eerste keer juichen. De openingstreffer was van grote schoonheid, ook dat nog. Guillermo speelde (middels een mooie sliding) aanvoerder André aan op rechts. Die kon doorstomen in het strafschopgebied van Almkerk en precies op het juiste moment terugleggen naar de inkomende Geert. De strakke schuiver in de hoek was de doelman van Almkerk te machtig: 1-0.

Een paar minuten later kregen de gasten de enige mogelijkheid van de eerste helft. Een vanaf rechts ingebracht bal werd verlengd naar de linksbuiten, maar Bas redde op miraculeuze wijze en ook daarna vond de bal geen doel vanuit de rebound. Met nog een paar minuten te gaan eiste André twee keer de hoofdrol voor zich op. De eerste keer was op een negatieve wijze (hij kreeg geel voor commentaar op de leiding), de tweede keer was zeker positief, want hij liet het tweede Everstein doelpunt aantekenen. En hoe! Een vrije trap werd onder controle gebracht en vanuit de draai zoefde de bal in de korte hoek, ver buiten bereik van de Almkerk doelman: 2-0 en nog een paar minuten voor de rust.

Na de pauze kwam Everstein ongewijzigd uit de kleedkamers. Duidelijk was (gelukkig ook voor de mannen) dat Almkerk direct na de pauze alles op alles zou zetten om de aansluiting te vinden. Alle hens aan dek dus. Maar de storm kwam er niet, in tegendeel: de thuisclub zette direct weer de toon en kreeg nogal wat kans(jes) om de score uit te bouwen. Ook de verdediging stond wederom als een huis en geeft gewoon weinig weg. Positief hier: veelal kan ook de opbouw vanuit de verdediging worden aangevangen en dat zorgt uiteraard voor langer balbezit en dat heeft uiteraard weer twee voordelen: je kunt zelf aan aanvallen denken en de tegenstander kan alleen maar achter de feiten aanlopen.

Na een kleine twintig minuten kopte Geert uit een vrije trap van Vincent over (nadat Guillermo was neergehaald door zijn tegenstander, die hiervoor geel kreeg) en even later gingen André en dezelfde Guillermo samen op oorlogspad. André speelde het leer op tijd naar Guillermo, maar die zit nog niet echt lekker in zijn vel, getuige het schot wat op de vuisten van de keeper strandde.

Weer even later mocht André doorgaan (zeker geen buitenspel), maar hij stuitte op de keeper van Almkerk, waarna we de zoveelste corner kregen.

Een kleine onachtzaamheid achterin leidde net voor het half uur nog voor een kansje voor de bezoekers, maar die waren inmiddels dermate onmachtig dat ook dit kansje niet besteed was. Direct daarna kwam Ronald M in de ploeg voor Erik en bij de eerste de beste actie gaf arbiter Versnel geel aan de ongelukkige Ronald. Dit was in de fase dat het even leek of Everstein wat wilde genieten van het lekker zonnetje. Maar dat was echt maar even. Sterker nog: het laatste kwartier draaide Everstein de gasten de duimschroeven nog was straffer aan! Het publiek had de mooiste acties nog tegoed. Eerst bediende Sander collega middenvelder Geert op prachtige wijze en de inzet van Geert daarna was wellicht nog mooier te noemen. Helaas ging de vliegende poging net naast het Almkerk doel, maar hier gingen de handen voor het eerste weer op elkaar langs de lijn. Guillermo verliet daarna het veld, Dennis S kwam hem vervangen.

Het toetje volgde een paar minuten voor tijd. Nadat Almkerk, door een klein gebrek aan concentratie in onze verdediging, op de lat had gekopt, viel de definitieve beslissing. En ook deze aanval was van hoog kaliber. Dennis S worstelde zich op het middenveld langs twee tegenstanders en speelde André aan op rechts. Dennis spoedde zich door het centrum naar voren en werd precies op tijd aangespeeld door André. Hij behield het overzicht en legde de bal breed naar Sander, die er nog beter voor stond. De jonge talentvolle middenvelder rondde het geheel in stijl af en schoof de bal strak in het Almkerk doel. Een prachtige goal om mee af te sluiten.

Dient nog wel gezegd te worden dat Dennis S, na een ongelukkige overtreding, nog geel ontving van scheidsrechter Versnel, die enkele minuten later een einde maakte aan deze ontmoeting.

“In het veld en op de bank zijn we goed bezig, en dat merk je”, zo luidde het commentaar van coach Arjo, direct na afloop. “Behalve het eerste kwartier hebben we goed gespeeld, maar ook nu hadden we de zaak eerder op slot moeten gooien”. Het harde werken met de groep van de afgelopen tijd (en vorig jaar) werpt steeds meer resultaten af en ook de meerwaarde van sommige spelers komen nu naar voren.

Door de diverse resultaten in de tweede f staat Everstein er gewoon goed voor. Voorlopig lekker op een tweede stek (achter het verrassend presterende Meerkerk) kan dan de uitwedstrijd bij Altena, volgende week, met vertrouwen tegemoet worden gezien. “Maar we blijven met beide benen op de grond”, zo hoorde ik een paar spelers na afloop zeggen. Dat lijkt mij een prima advies, waar ik niets aan wil toevoegen. Mannen, proficiat met deze fraaie (en soms imponerende) zege!