Everstein pakt zijn eerste driepunter!

Bij dit soort uitslagen zal zelden de vraag oprijzen, welke partij het sterkste was. Daarvoor zeggen de cijfers teveel. Het gaat dan vaak op de wijze waarop de uitslag tot stand is gekomen. Het antwoord hierop is duidelijk: de mannen zijn dit keer te prijzen in de wil om, ook na een 0-3 voorsprong bij rust, te blijven jagen op meer! De machine stokte daarna bij de zes, maar het hadden er ook tien of meer kunnen zijn. Andere conclusie is uiteraard dat de ploeg van the Gunners het erg moeilijk zal krijgen in deze klasse. Wat het elftal uit Breda vanmiddag liet zien belooft (wellicht nog)niet veel goeds voor de komende weken.

Vooraf was nog niet iedereen gerust op deze wedstrijd. Everstein wist eigenlijk niet veel van deze promovendus. In het verleden ook nog nooit als opponent gekend, dus was het gissen naar de kwaliteiten. Bovendien heeft de roodwitte formatie niet al te goede herinneringen aan de echte Brabantse ploegen als VVC ’68 en Good Luck, om er maar eens een paar te noemen, dus was het even kat uit de boom kijken. De nederlaag van 5-1 vorige week bij Rijsoord had er bovendien voor gezorgd dat the Gunners zicht als “David” voelden bij deze “Goliath” tegenstanders. Maar omdat de “kleine” tenslotte ook won van de “grote” was Everstein gewaarschuwd en dat had de ploeg goed begrepen.

Ronald Meering was nu geheel wedstrijdfit en mocht dan ook beginnen in de basiself, verder als volgt samengesteld: doelman Jimmy van Veen, de verdedigers Mark den Hertog, Harry Harskamp, Tim van Breukelen en Ronald Meering, op het middenveld Geert Dokman, Jamal Ouassif en Sander Bergshoeff, terwijl André van der Veer, Mark Daalderop en Guillermo Ooft de aanval vormden. De reservebank werd bezet door Rick Fierens, Erik Bergshoeff, Peter Verwolf en Thimo Beunis. Namens Everstein was Harold Temminck assistent van de arbiter van dienst, de heer M.P. van Dijk uit Etten Leur. Het was wederom prachtig weer (wellicht iets te warm in de zon) en op het knusse complex van the Gunners lag de grasmat er goed bij.

Even drie uur begon Everstein aan de tweede klus uit de nog prille competitie. En direct was er alarmfase één voor de gastheren. Mark den Hertog (in de warming up fit genoeg bevonden om te starten) verzond vanaf de rechterkant een voorzet, welke verdacht ver richting onderkant lat dreigde te gaan. De doelman van the Gunners was op zijn hoede en tikte de bal niet over. Maar drie minuten later was de ban al gebroken. Wederom een aanval over rechts, waarbij de bal tenslotte voor de voeten kwam van Sander Bergshoeff. Zijn ietwat vreemde inzet verdween tenslotte als “lob” over de doelman van de thuisclub in het net: 0-1 en een prachtige start dus.

Het dient wel gezegd te worden dat de thuisclub de eerste twintig minuten ook hun beste fase kenden. De ploeg balde aardig mee, maar liet daarbij zulke grote ruimtes achter, dat Everstein naar hartelust kon counteren. En dat beviel de mannen uiteraard prima. Na tien minuten mocht Tim van Breukelen van afstand aanleggen, maar zijn schot verdween net naast het doel en na twaalf minuten dat een kansje voor de thuisclub. De inzet was echter ver onder de maat en de bal verdween ook nog eens ver naast het doel van Jimmy van Veen. Net op de twintigste minuut werd een kopbal van Mark Daalderop nog tot corner verwerkt, alvorens Guillermo Ooft met een prachtige actie over rechts André van der Veer een niet te missen kans gaf. De aanvoerder raakte de bal echter geheel verkeerd, waardoor de bal alsnog voorlangs ging. Maar het kwam allemaal nog goed in het laatste kwartier van de eerste omgang.

Na zevenendertig minuten bereikte een pass vanaf de rechterkant de mee opgekomen Geert Dokman en de middenvelder plaatste de bal in één beweging pardoes achter de Bredase doelman: 0-2, maar het werd voor the Gunners nog erger: vijf minuten later werd Mark Daalderop weggestuurd in de ruimte. Hij zag in zijn ooghoeken Guillermo Ooft meekomen in het centrum en Mark bediende hem op maat. Tegen de schuiver van Guillermo had de doelman van the Gunners geen verweer: 0-3 en een gelopen koers, zeker gezien het spelbeeld,waarbij steeds vaker sprake was van een kat en muis spelletje. Niet veel later blies arbiter van Dijk, die alleen problemen had met de mopperende spelers van de thuisclub, voor de rust.

Everstein was heer en meester, maar wel met de kanttekening dat ook nu eigen foutjes en keuzes (vooral het eerste halfuur van de eerste helft) de tegenstander behulpzaam waren en de keuzes, welke werden gemaakt, niet altijd even gelukkig waren.

In de pauze werd Mark den Hertog rust gegund en hij werd vervangen door Rick Fierens. En Everstein ging, zoals in de aanhef al gezegd, op zoek naar meer. De tegenstander kreeg geen minuut rust en na drie minuten al het eerste gevaar. Mark Daalderop zag zijn inzet uit een vrije trap echter gekeerd door de keeper van de thuisclub. De krachten bij de gastheren, die de eerste helft al ver hadden moeten gaan om Everstein van zich af te houden, vloeiden nu langzaam weg en de ruimtes, welke de bezoekers kregen, waren bijna niet te beschrijven. Natuurlijk komt er dan wat gemakzucht bij kijken en is het allemaal niet meer zo scherp. Maar de kansen bleven komen en na een dik kwartier werd het 0-4. André van der Veer stuurde Jamal Ouassif de ruimte in en de jonge middenvelder bediende Mark Daalderop op maat. Mark mocht er twee keer over doen om zijn naam op het scoreformulier te krijgen.

Peter Verwolf kwam daarna voor Harry Harskamp en Erik Bergshoeff kwam voor Jamal Ouassif Het spelbeeld wijzigde niet en de roodwitten gingen steeds voor meer. We vermelden uiteraard wel dat in de vijfendertigste (!) minuut doelman Jimmy van Veen voor het eerste werd beproefd door the Gunners. Het schot werd door de sluitpost echter vakkundig onschadelijk gemaakt. De laatste minuten waren weer voor de bezoekers. Eerst vond Guillermo Ooft vanaf de rechterkant de vrijstaande Sander Bergshoeff. Die plaatste de bal met een droog, maar uitermate geplaatst, schot in het hoekje voor de 0-5 tussenstand, alvorens het slotakkoord wederom werd geregisseerd door dezelfde Sander Bergshoeff. Een lange bal werd door André van der Veer keurig teruggelegd op de inkomende middenvelder en Sander kon zijn derde van deze middag gemakkelijk binnen lopen: 0-6.

Niet veel later maakte scheidsrechter van Dijk een eind aan deze ongelijke strijd. De eerste driepunter is dus binnen en dat smaakt uiteraard naar meer. Maar een ander spreekwoord zegt: “één zwaluw maakt nog geen zomer”, dus laten we dat maar in onze oren knopen. De totaalprestatie van hedenmiddag was uiteraard in order en de grote zege ook. Veel vertrouwen voor de komende ontmoetingen dus, maar ook nog steeds blijven leren van de onvolkomenheden uit deze wedstrijd. Ook voor de trouwe aanhang moet het genieten geweest zijn, al had de score wat hen betreft nog iets hoger mogen uitvallen. Laten we hopen dat we ons kruid nog niet verschoten hebben en ook nog voldoende hebben overgehouden voor de komende confrontatie met Capelle, zaterdag 15 september a.s. aan de Lekdijk in :Everdingen. Dan zal het er zeker en vast anders aan toe gaan als vanmiddag in Breda. Maar deze zege is binnen en biedt tevens het vertrouwen voor de komende wedstrijden. Afspraak dus, volgende week in Everdingen!