Ik ben geen sentimentele ouwe sok. Maar soms mag men best een traantje wegpinken. Als je beseft dat wie je bent vaak te maken heeft met wie je was en hoe je bent opgegroeid. Dan weet je dat het dit weekend tijd is om bij een nieuw begin, een nieuw clubgebouw, het nog een keer tijd is om om te kijken en het oude te eren en een eerbiedig eresaluut te maken aan ons oude clubgebouw en alles wat zich daar heeft afgespeeld.
Het was juni 2013 dat Erik Mooijman schitterende luchtfoto’s maakte van het prachtige complex aan de Lekdijk. Foto’s met een groot historisch besef. Een nieuw clubgebouw in aanbouw, het oude clubgebouw en op dezelfde foto een blik over de dijk met de uiterwaarden daar waar het allemaal begon...
Op 30 september 1957 werd Everstein opgericht en er werd gespeeld op een stuk uiterwaard aan de Lekdijk. Een echt clubgebouw was er nog niet maar de luxe van 2 houten hokjes, zes kranen met koud stromend water, een apart hokje voor de scheids en een klein onderkomen voor de familie Eef Prijs die drank en snoep verkoopt is in 1958 de eerste voorloper op weg naar een eigen clubgebouw.
In 1961 heeft Everstein nog steeds geen clubgebouw waardoor de meeste bestuurlijke activiteiten verdeeld worden over de diverse cafe’s in Everdingen en Hagestein.
In 1962 gaat Everstein na de aankoop van een stuk grond aan de andere kant van de dijk, alwaar nog steeds het huidige complex is gevestigd denken aan een nieuw clubgebouw. In 1965 wordt een stuk grond gepacht voor 20 gulden per jaar, een tientje voor de gemeente Everdingen en een tientje voor Hagestein. De bouw wordt bekostigd door veelsoortige inkomsten waaronder, bazars, toto spelen en oud papier inzamelen. Op 14 juni 1965 wordt de eerste steen gelegd. Een jaar later speelt Everstein niet meer “buitendijks”, maar was er een mooi sportcomplex aan de droge kant verezen.
In 1970 was er door de groei van de vereniging behoefte aan uitbreiding van het clubgebouw. De kantine wordt twee keer zo groot en er komt een tweede bouwlaag bovenop voor o.a. De bestuurskamer. Ook komt er cv voor het gehele gebouw. Lekker warm. In 7 maanden wordt het allemaal gerealiseerd.
In 1972 zijn er alweer plannen voor een volgende uitbreiding. Een nieuwe toiletgroep, een nieuwe scheidsrechtersruimte en een uitbreiding van de berguimte.
In 1973 wordt er een speciale comissie ingesteld ter ondersteuning van de kantinebeheerster. Er wordt teveel op de pof besteld en om hier paal en perk aan te stellen worden Bert Joore en Sjaf Sannen aangesteld om de wanbetalers een ernstig toe te spreken. U mag ook pinnen meneer.
In 1976 kost een tapje een gulden, een flesje 1,25. De koffie drie kwartjes. De bar in de kantine wordt vernieuwd tot groot genoegen van veel Eversteiners.
In 1978 wordt het clubgebouw wederom uitgebreid met een nieuwe bestuursruimte, een nieuwe cv ruimte en berging. Probleem is een tekort aan vrijwilligers (iets van alle tijden?)
In 1980 word door Burgemeester van der Gronde het uitgebreide clubgebouw “opnieuw” officieel in gebruik genomen.
Een grote knaller in 1984 is de eerste playbackshow in een afgeladen kantine.
In 1987 stopt Joop Wibbeke met het verkopen van friet vanuit zijn rijdende kar dus worden de aanpassingen in de keuken gedaan en vanaf dat jaar is de geur van frikandellen, kroketten en patatten onmiskenbaar een onderdeel van de Everstein kantine.
In 1989 worden nieuwe kleedkamers, verzorgingsruimte en een entree gebouwd. Wederom mogelijk gemaakt door veel zelfwerkzaamheid.
In 1990 raast een voorjaarstorm door Nederland, de dakrand van het clubgebouw wordt losgerukt. De schade aan de aanbouw blijft beperkt. Het werk van Eversteiners kan tegen een stootje!!
In 1995 wordt het terras fors uitgebreid zodat er altijd een extra feesttent aan de kantine gemonteerd kan worden.
En nu in 2014 kijk ons eens 'shinen', wat een clubgebouw! Met een lange soms wat onrustige maar uiteindelijk zorgvuldige voorbereiding is er nu iets neergezet waar Eversteiners trots op moeten zijn.
Toch moet je altijd weer even wennen aan nieuw. Mijn zoete herrineringen aan het clubgebouw schieten als flitsen door mijn hoofd. Elkaar nat spuiten na een training. Het kraken van de trap wanneer Nico de Leeuw afdaalde om de uitslagen rond te brullen. De geur van frikandellen op zaterdagmiddag. Op zaterdag half zeven erachter komen dat het weer wat te gezellig was. Heimelijk hopen eens om te kleden met de dames in een van de de kleedkamers alleen geschieden door een houten tussenwand. Het vieren van de winst en het treuren om het verlies uitmondend in een urenlange gezeligge discussie met je vrienden en vriendinnen van Everstein.
Hoe klinken straks de voetbalschoenen in de gang op weg naar het veld. Hoe klinkt een mop van Adri van Houwelingen aan de bar. Hoe smaakt het gerstenat uit een nieuwe pomp. Niet denkend dat vroeger alles beter was maar ach...
Ik sluit af met een couplet uit het clublied geschreven door wijlen Siena van Arnhem- vd Donk.
"En dan ons mooie clubhuis , een parel aan de dijk. Het is een prachtig trefpunt, voor iedereen te kijk. Zo is voor alle mensen, Everstein ten toon gesteld. Wat is er nog te wensen, dan kantine en mooi veld".
Eversteiners geniet van het nieuwe en denk in weemoed en met respect aan het oude, adieu!!
Ps. De historie is opgetekend uit het “Jubileumboek” 1957-1997”geschreven door Dick Bergshoeff, Wim Binneveld, Adriaan Frasa, Kees de Leeuw en Ari van Vuren.
