Zoals jullie weten, was de reden van mijn deelname, het verlies van mijn schoonmoeder Teunie. Maar op “de berg”, ben je met 4000 deelnemers, 2000 vrijwilligers en vele begeleiders. Al deze mensen hebben hun eigen verhaal en delen dit met elkaar. Vooral dat laatste heeft veel indruk op ons gemaakt.
De avond voor de klim, is er een bezinningsavond in het dorp. Daar worden mooie, maar vooral verdrietige verhalen verteld door deelnemers. Probeer dan nog maar eens te slapen…
Gelukkig hoef je niet lang wakker te liggen, want om 3 uur gaat de wekker en moet je zorgen dat je op tijd aan de start staat, onderaan de berg. De afdaling met de auto is ook heel indrukwekkend, in alle bochten branden kaarsen.
Deze kon je neer laten zetten ter nagedachtenis aan inmiddels overleden dierbaren. Om 4 uur staan we, nog versuft van de slaap, in Bourg d'Oisans klaar om de uitdaging aan te gaan: KOM MAAR OP MET DIE BERG.
Iedereen is nog vol van de bezinningsavond, wat een verpletterende verhalen. We vertrekken om half 5, binnen 10 minuten staan we al weer stil, wat is hier aan de hand? Een hartstilstand van 1 van de deelnemers, er is gelijk iemand aan het reanimeren geslagen.* Maar het is wel vreemd om te zien en we worden gelijk weggestuurd.
We? Nee niet allemaal, 3 van onze teamleden worden tegengehouden en 2 mogen er wel door. Dit geeft enige verwarring, want hoe lang gaat dit duren en wat moeten we nu? Langzaam lopen we door met zijn tweeën en we wachten in bocht 21, maar er komt niemand meer naar boven. Uiteindelijk zien we elkaar weer in bocht 19, iedereen is toch wel geëmotioneerd door dit voorval. We beklimmen de berg als team, ieder in zijn eigen tempo, maar bij iedere bocht wachten we op elkaar.
De eerder genoemde spandoeken maken nog meer indruk als je stilstaat en de teksten leest.
In bocht 14 is extra aandacht voor Johan Cruijf en bocht 7 is de “Nederlandse” bocht. Elke bocht heeft zijn eigen verhaal en doet je beseffen waarom je dit doet.
Na 21 bochten en 6 uur lopen, komen we voldaan over de finish. Thuis besef je niet wat dit met je doet, maar we hebben het toch maar geflikt met zijn vijven.
Ik wil jullie daarom hartelijk danken voor alle sponsoring en de vele harten die we onder onze riem hebben gekregen.Het is voor mij zeker niet de laatste keer dat ik meedoe aan de Alpe d`HuZes.
Ook de Eversteiners wil ik bedanken. Jullie donaties in de collectebussen heeft € 274,- opgebracht.
Ik wil uiteraard ook Ron, Julia,Kim, Bart Jaap, Daphne en pa bedanken voor alles.
Team Viva la Vida zal ik nooit vergeten.
Groetjes, Benji
*De patient heeft het overleefd en is na een week in het ziekenhuis in Grenoble overgebracht naar NL
