Everstein doet stapje terug!

Sc Everstein 1

-

Zaamslag vv 1

15'

... (kopbal)

20'

... (schot)

30'

... (schot)

35'

... (schot)

72'

... (kopbal)

Competitie

Mannen Zaterdag standaard, 1, 1e klasse C

Datum

17 mei 2012 14:30

Accommodatie

Onbekend

De neerwaartse spiraal, die het eerste elftal van Everstein de laatste maanden al in de greep had, is vanmiddag tot stilstand gekomen. Directe concurrent Zaamslag, dat waarschijnlijk ook verrast werd door de onmacht van Everstein, had krap twintig minuten nodig om het dunne draadje door te knippen en ervoor te zorgen dat de hoofdmacht van Everstein volgend seizoen weer mag uitkomen in de tweede klasse. Het eerste klassenschap mocht slechts één jaar duren en er kan nu slechtst geconcludeerd worden dat het beschikbare materiaal, flink ingekort door allerlei omstandigheden gedurende het seizoen (en een ieder wel bekend), momenteel niet in staat is het niveau te bieden, wat nodig is voor deze zware competitie. Het zal even slikken zijn, maar al snel zal blijken dat deze conclusie gerechtvaardigd is en dat we weer snel vooruit moeten kijken naar het seizoen 2012-2013. Na het feest van vorig jaar nu de teleurstelling van de degradatie. Hopelijk blijven ook hier de gelederen binnen Everstein, net als vorig jaar, gesloten en blijven we ook voor de toekomst achter onze mannen staan.

“Ik heb nog wel even aan vorig jaar gedacht”, zo vertelde de teleurgestelde (vandaag nog geschorste) aanvoerder André van der Veer, “de cirkel is rond, want vanmorgen moesten we naar de bus de dijk “oplopen”, terwijl we daar vorig jaar, als kampioen, “afliepen”. Of het zo heeft mogen zijn?! Everstein kon de denkbeeldige deken, die al wekenlang over het team hing, niet van zich afzetten. Schorsingen, blessures en persoonlijk zaken kregen de overhand en de ploeg zat er in zijn geheel doorheen. “In geen van de linies kon iemand het voortouw nemen, waaraan de anderen zich konden optrekken”, zo vertelde trainer Dennis van der Steen na afloop van deze dramatische wedstrijd. Deze negatieve spiraal was zelfs zo heftig, dan je vanmiddag nergens aan kon afzien dat het ergens om ging. De absolute wil, de beleving, de passie en de strijd, gecombineerd met een tomeloze inzet, ook deze ingrediënten waren, ondanks het feit dat iedereen van goede wil was, niet meer aanwezig. De gevolgen laten zich dan raden en de zeperd van vanmiddag laat zich zo nog enigszins verklaren.

De technische staf kon vanmiddag niet beschikken over Ruben de Gans en Efrem Shiferaw en moest, maar dat waren ze inmiddels wel gewend, flink puzzelen om een representatief elftal op de been te brengen. Op het veld van VVC ’68 te Halsteren (dank voor de organisatie) mochten de volgende elf beginnen tegen Zaamslag: doelman Sebastiaan van Stralen, de verdedigers Mark den Hertog, Peter Verwolf en Ronald Werndly, op het middenveld Geert Dokman, Jeroen Brouwer, Dennis Heijkamp en Wessel Scherpenzeel, terwijl Thimo Beunis en Guillermo Ooft de aanval vormden. Op de reservebank namen Frank Bouwman, Arjan Cornelisse, Erik Bergshoeff en Max Broekhoff plaats, terwijl we geen grensrechter hoefden te leveren: arbiter Y. El-Hajouti bracht twee neutrale grensrechters mee. Het weer was goed en de grasmat lag er prima bij..

De eerste tien minuten leek het er in zijn geheel nog niet op dat de wedstrijd zo zou gaan lopen. Beide ploegen brachten niet veel, tastten elkaar af en het duurde tot de tiende minuut alvorens de mannen uit Zeeuws Vlaanderen een waarschuwing gaven. Na een solo vanaf de linkerkant werd de bal keurig teruggelegd, maar de inzet verdween nog ruim voorlangs het doel van Bas van Stralen. Dezelfde doelman vestigde na zeventien minuten wederom de aandacht op: er klonk een signaal van “los” door het strafschopgebied, maar Bas botste op een eigen speler, waardoor een speler van Zaamslag ongehinderd kon inkoppen: 0-1.

Drie minuten later had de zaak al beslist kunnen zijn: de verdediging van Everstein stapelde fout op fout en nadat de bal keurig was breed gelegd door Zaamslag had de spits de hoek voor het uitzoeken; de bal verdween alsnog ver naast het doel. Uitstel van executie, zoals dit zo fraai genoemd wordt. De Everstein verdediging werd nu over links uitgespeeld en de spelers van Zaamslag mochten tot drie keer toe vuren op het doel van Bas van Stralen. De derde keer was het in het dak van het doel wel raak: 0-2 en een gelopen koers, als je het wedstrijdbeeld volgde.

Het was pas in de zesentwintigste minuut voordat Everstein iets kon uitrichten voor het doel van Zaamslag. Uit een corner belandde de bal voor de voeten van Wessel Scherpenzeel. Zijn inzet verdween net over het doel van de Zeeuwen. Dat werkte goed want een minuut later zette Guillermo Ooft zich op snelheid langs de Zaamslag verdediging. Zijn scherpe voorzet werd door de verdedigers tot corner verwerkt. Maar dat was het voorlopig, want na dertig minuten volgde weer een tik-tik-tik aanval van Zaamslag. De aanval, die volgde verliep over rechts en de voorzet was zo bemeten, dat de bal alleen maar ingetikt hoefde te worden: 0-3.

Tot overmaat van ramp moest Peter Verwolf zich nu laten vervangen door Erik Bergshoeff, waardoor Ronald Werndly naar het centrum verhuisde. Everstein zette, in de persoon van de allesbehalve fitte Geert Dokman, nog even aan, zijn voorzet bereikte Thimo Beunis wel, maar de jonge aanvaller schoot over. Maar het slotakkoord was ook nu voor Zaamslag. Een fraaie aanval werd vanuit de draai schitterend afgewerkt en de 0-4 lag achter doelman Bas van Stralen.

Na de hervatting gebeurde er eigenlijk niets meer van importantie en de meegereisde supporters (dank aan iedereen voor de steun het afgelopen seizoen, met name aan het adres van de trouwe aanhang) hadden voor het overgrote deel liever in de auto gestapt, richting Everdingen. Er werd nog wat gewisseld en er vielen nog een paar kaarten. Everstein pakte alles nog een keer bij elkaar, maar behalve wat kleine kansjes kwamen we niet. En als het dan gevaarlijker werd, dan was er de prima doelman van Zaamslag, die alles in de kiem smoorde. Het belangrijkste moment lag halverwege de tweede helft: doelman Bas van Stralen liet tot twee keer toe zijn, waarom hij zo goed kan keepen, maar ook nu lieten zijn verdedigers hem in de steek: de corner, welke uit zijn reddingen voortkwam, werd ongehinderd ingekopt naar de 0-5 eindstand.

Omdat Zaamslag het verder ook wel geloofde en al bezig was met de dubbele confrontatie met Pelikaan uit Zwijndrecht, floot arbiter El-Hajouti na precies negentig minuten af en konden de mannen van Zeeuws Vlaanderen het eerste succesje vieren. Ook namens ons proficiat en succes in het vervolg van de nacompetitie.

Everstein kan haar wonden gaan likken en doet dus een stapje terug. “Het is bijna niet te geloven, de gelatenheid, waarmee we het lieten gebeuren. Je zou bijna zeggen: het is goed zo, maar dan wordt het wel erg treurig”, zo analyseerde Dennis van der Steen na afloop. “We zullen de zaken nog eens grondig analyseren en daarna zo snel mogelijk uitkijken naar het nieuwe seizoen: rustig verder bouwen met jonge spelers, aangevuld met de nodige routine. Dan moeten we een team kunnen formeren dat mee kan doen in de tweede klasse”.

Om zich daarna snel uit de voeten te maken richting kleedkamer om samen met zijn mannen gevoel te geven aan de degradatie uit de eerste klasse.

Jammer dat het na één jaar weer gedaan is. We hebben vele goede teams langs zien komen en de meeste daarvan hebben we goed partij gegeven. Nadat de (inmiddels bij iedereen welbekende) klad erin kwam is er geen moment meer geweest van herstel. Da’s jammer, maar ook voetbal.

We hebben het afgelopen seizoen met plezier de verslaglegging gedaan, dank ook aan Geert Dokman voor het plaatsen op de website. Op deze wijze komt er ook een abrupt einde aan, maar de realiteit zegt: ook dit is sport, je kunt winnen en verliezen. Nu hebben we verloren, maar geloof me: de mannen zullen sterker dan ooit terugkomen!

Tenslotte wens ik iedereen een fijn seizoenseind toe en een hele fijne vakantie, wellicht tot het volgende seizoen.