Kerkwijk vv VR1 - Sc Everstein VR1

Een verslag van onze vlagger van vanavond:

(Koude) oorlog in Kerkwijk

'Ha, leuk... weer een verslagje vanavond!'
'Hi... Jeffrey... ook leuk jóu weer te zien!'
Met deze korte conversatie begint, tegen het decor van een mooie zonsondergang, de voorbereiding op een avondje damesvoetbal. Een korte variant van de warming-up later, maken twee teams, de scheidsrechter, en de grensrechter van Kerkwijk zich klaar om te beginnen.

'Ha, fijn... zou jij misschien willen vlaggen?'
'Hi... Rianne... tuurlijk, met jou ook alles goed?'
En hoewel de zon nog steeds mooi aan het zakken is, is het dus klaarblijkelijk niet mijn avond. Dan maar hopen dat het Nederlandse elftal geen mooie pot speelt vanavond. Dat zou er ook nog eens bij moeten komen.
Afijn, niet verder zeuren, vanaf nu maak ik gewoon deel uit van de oorlog die voetbal heet.

De dames van Everstein hebben in het begin van de wedstrijd duidelijk nog last van de te korte warming-up. Daar waar Kerkwijk direct fel begint en voorin laat zien over technische vaardigheden te beschikken, heeft Everstein even tijd nodig om te acclimatiseren. Resultaat hiervan is dat de eerste periode voor de Geel-Blauwen is, zonder dat ze daadwerkelijk gevaarlijk kunnen zijn. Totdat, vanuit een haast onmogelijke positie, de rechtsbuiten van Kerkwijk tot verbazing van velen de bal precies op de deklat weet te plaatsen. De uiterst koelbloedige Gerry acteert alsof ze de dit al kilometers van tevoren aan zag komen, maar toch dient dit een eerste waarschuwing voor Everstein te zijn.
Bij de daarop te nemen doeltrap maant scheidsrechter Verpoort Gerry en Jolanda tot opschieten. We hebben exact een kwartier gespeeld als hij roept 'dames, géén tijdrekken'. Ook de scheids leek vanavond zo zijn eigen oorlog te voeren. De vraag blijft alleen tegen wie...

Heel voorzichtig kruipt Everstein halverwege de eerste helft uit haar schulp. Na goed doorzetten op links van Liza en Myria weet Lynn uiteindelijk de bal te bemachtigen. Tijdens het insnijden van het 16 meter gebied wordt de kwaliteit van haar shirtje uitvoerig getest. Maar het houdt stand. En zodoende weet ze beheerst de 0-1 binnen te schieten. Geheel tegen de verhouding in wint Everstein deze eerste slag.

Ook langs de kant worden gemene spelletjes gespeeld. Bij een inworp voor Kerkwijk schiet Jeffrey de bal zodanig terug, dat deze een voltreffer oplevert op de waterzak van de tegenstander. Gevolg: een bijna geheel natte reservebank voor Kerkwijk.

Met nog een tweede bal op de lat van Gerry 'ijskonijn' van der Zande zijn hiermee de hoogtepunten uit de eerste helft benoemd.

De tweede helft levert een verandering van het spelbeeld. Waar vóór de thee Kerkwijk het betere van het spel had, voert nu Everstein de boventoon. Met B1 speelster Maaike en routinier Rianne lijkt er meer balans te zijn ingebracht in de voorhoede. De rest van het team kan hiervan profiteren. De veldslagen die gestreden worden eisen steeds meer slachtoffers. Binnen tien minuten vinden er daardoor bija meer wissels plaats -aan beide zijden- dan in een heel seizoen is toegestaan.

Hoewel het spel zich vooral afspeelt op het middenveld, wordt de druk op het doel van Kerkwijk beetje bij beetje groter. Een overtreding op Lisanne net buiten de zestien wordt door de scheids over het hoofd gezien. De vraagtekens die langs de lijn gezet worden bij het 'voordeel' dat de scheids toekent vallen bij de leidsman niet in goede aarde. 'Nou zijn die meiden zó goed bezig... waarom mopperen jullie dan zo langs de lijn? Nog éénmaal zo'n opmerking en ik plaats u áchter de afrastering!' Een potentieel oproer wordt op deze wijze kundig in de kiem gesmoord.

Meer druk naar voren betekent vaak ook meer ruimte tussen de (achterste) linies. Kerkwijk heeft de moed nog niet opgegeven en stroopt de mouwen op voor een corner. De bal belandt bij de tweede paal, vanwaar het leer meedogenloos tegen de touwen aan wordt geknald door de meegekomen linksback. Plotseling staat zo dus de 1-1 op het bord, wederom tegen de verwachting in.

Het laatste kwartier levert nog enkele hachelijk momenten op. Een balletje -zat ie er nou wel of niet in?- van de lijn gehaald, een volgende binnenkant paal, een derde schot met een klein tekort aan precisie; de strijdlust is er zeker, maar het ontbreekt Everstein enigszins aan geluk in de afronding. Over de gehele wedstrijd gezien is de 1-1 niet meer dan een terechte puntendeling.

Mooiste van de avond is om te zien dat -zoals de scheids al constateerde- de meiden onderling 'goed bezig waren'. Wat kan 'oorlog' toch sportief zijn...