Asperen vv 4 - Sc Everstein 4

Terwijl heel Aperen de hele week al uitzag naar de terugkeer van de verloren zoon Sander Hanegraaf en door middel van diverse Facebook berichten al bezig was met psychologische oorlogsvoering, zo beleefde Everstein 4 deze wedstrijd als één van de tweeëntwintig die gewonnen diende te worden. We gingen misschien wel te relaxed de wedstrijd in, want het merendeel van de 13-koppige selectie kwam pas aankakken (zonder waterzak en maar 2 inspeelballen) toen de wit zwarte brigade al lang en breed aan het warmlopen was. Deze laconieke instelling werd ons aan het begin van deze wedstrijd bijna fataal, maar net op tijd gingen de ogen open en kon de kwalitatief mindere tegenstander op een terechte nederlaag worden getrakteerd die veel zure gezichten opleverden 2-4.

Doordat de nog immer geblesseerde Ronnie (als trotse oom) bereid werd gevonden om als babysitter te fungeren (in plaats van materiaalman), kon Ralph de wedstrijd ongestoord als linksback beginnen. Michel Wibbeke werd vandaag geleend van VE1 (is een definitieve terugkeer naar het keurkorps van Herr Helmecke in de maak) en stond centraal met Mark in de verdediging waardoor de teruggekeerde (en weer een jaartje ouder geworden) John naar de rechtsback positie werd verdreven. Op het middenveld waren geen verassingen te vinden met Jarco, Lennert, Sander en Roy. Tonny werd een linie naar voren geschoven en stond samen met razendsnelle Remco (hij wordt wel eens vergeleken met “Blade Runner” Oscar Pistorius met het enige verschil dat hij zijn Sanne geen kwaad zal doen) voorin. U zult denken waar was de Poolse held van de laatste weken. Doordat hij zijn brood met zijn verrichtingen bij het vierde nog niet totaal kan verdienen, moest hij eerst nog even “bijklussen”. Hij zou pas later komen en hij was samen met Falko reserve. Asperen was massaal uitgelopen voor de titanenstrijd en er waren meer toeschouwers te vinden dan bij Asperen 2 – HSSC’61 2 die op veld 1 plaatsvond. Asperen gooide direct flink wat gif in de strijd en haalde snel de angel uit ons goede positiespel wat al weken geëtaleerd wordt. Asperen had natuurlijk flink wat vertrouwen getankt door de even opzienbarende als verassende overwinning bij Tricht en wilde de ingeslagen weg doorzetten. De ploeg leek al snel op rozen te zitten door het te slappe begin van Everstein en al na 5 minuten keken we tegen een 1-0 achterstand aan. Er werd knullig balverlies geleden bij een ingooi de hele verdediging stond te ver naar voren en de misschien nog niet geheel fit ogende John en Thomas konden niet voorkomen dat de wat lui overkomende spits scoorde. Een fikse tegenvaller en dit sterkte Asperen alleen maar. Toch kregen wij het initiatief maar de eindpass was slordig en “vijand” Sander werd vakkundig afgestopt waardoor hij niet kon brengen wat hij al weken tentoonstelde (mede door een al dan niet gefakete griep). Omdat ook Remco moeite had om los te komen van zijn directe tegenstander kwamen we niet verder dan halve kansjes van Remco, Roy, Tonny en Jarco. Bij een tegenaanval was de tegenvaller groot toen Asperen bijna uit het niets op 2-0 kwam. Nummer 3 van Asperen (misschien wel de beste man van het veld) besloot in zijn eentje het middenveld en de verdediging van Everstein eens te testen. Tot ieders verbazing kreeg hij een vrije doortocht en toen hij ook nog Thomas vakkundig omspeelde was de vreugde bij Asperen groot 2-0. Everstein raakte geïrriteerd en kreeg ook weinig hulp van de onzeker ogende scheidsrechter (Het schijnt dat Asperen € 30,00 neer moest tellen voor dit broekie om te fluiten, daar kopen wij natuurlijk liever bier voor !!!). Eerst gaf hij een uiterst discutabele vrije trap aan Asperen, stuurde hij Jarco met geel weg omdat hij niet snel genoeg afstand nam en een grove charge op Mark werd weggewuifd door de man die in een fel geel pakje opereerde. De voor de niet fitte Lennert ingevallen Jambek gaf ons na een half uurtje wat meer overtuiging wat op slag van rust een enorme kans opleverde. Een prachtige voorzet van Roy belandde op het hoofd van onze eigen Milik en de bal plofte op de binnenkant van de paal en de keeper kon de rebound van Remco met pijn en moeite tot corner verwerken. De scheidsrechter wilde toch wat goedmaken en zag als enige op het hele compex dat Remco omver geduwd werd en de bal belandde op de stip. Jambek achter de bal, vakkundig ingeschoten, terug in de wedstrijd en direct rust.

Falko kwam zelf voor Michel. Hij wilde Jambek naar achteren halen, maar John opperde om Roy een linie te laten zakken, waardoor we met Jambek op het middenveld meer druk konden zetten. Dit pakte uitstekend uit en we zetten Asperen het mes op de keel en binnen luttele minuten waren er al een paar kansen te noteren. Asperen loerde op de counter en dit leverde prompt de grootste kans op, maar Thomas, Mark en John voorkwamen dat de marge weer twee werd. Dit was uiteindelijk bijna het enige wapenfeit van Asperen in de tweede helft want voor de rest was het Everstein wat de klok sloeg en het was dan niet onlogisch dat de 2-2 op het scorebord kwam, al hadden we er weer een elfmeter voor nodig (nu wel terecht overigens omdat Remco duidelijk hoorbaar werd aangetikt). Jambek schoot weer zeer beheerst raak. Nu moesten we doordrukken al dreigde de scheidsrechter toch nog roet in het eten te gooien want hij lag met kramp op het veld. Nadat hij opgelapt was, konden we doordrukken. Doordat Jarco in de eerste helft door zijn gele kaart tien minuten verplicht had moeten rusten, had hij op het laatst nog lucht over door met 2 schitterende goals de wedstrijd in ons voordeel te beslissen. De assists waren zeker zo mooi. Eerst gaf Remco een heerlijk passje en bij de 2-4 was het de sterk spelende Tonny die de bal panklaar lag. Tussendoor eiste de scheidsrechter nog eenmaal de hoofdrol op toen hij een gefrustreerde Asperen speler na een schandalige tackle op Michel (die de moegestreden John was komen vervangen) niet bestrafte met de dieprode kaart (in Zwitserland zou hiervoor 50 jaar schorsing worden uitgesproken). Dit vrijwaarde Jarco ervan ook een smerig koekie uit te delen aan de nummer 3 die weer net zo’n rush als de eerste helft in zijn gedachte had. De vrije trap die hierop volgde werd schitterend door Thomas gepareerd en zo kon de derde zege van het seizoen genoteerd en stijgen we nagenoeg net zo hard als de AEX de voorbije weken.

Er heerste een jubelstemming in de kleedkamer er werd voluit “het is stil aan de overkant” gezongen, wat door Asperen zeer sportief werd opgevat. Jambek had weer een paar Nederlandse woorden geleerd die maar beter niet in dit stukje vermeld kunnen worden. De kleine van Essens stalen de show middels het uitdelen van koekjes (er werd gesuggereerd dat dit de eerste van Essen was die eens wat weggaf). Als Ralph ze zelf gebakken heeft, moeten we hem maar snel opgeven voor het nieuwe seizoen van Heel Holland Bakt. Het schijnt dat de uitstekend coachende Mark Vlot geen koekie kreeg van van Essen junior waardoor Mark besloot maar een ander koekie terug te geven wat ook een rode kaart had moeten zijn. Nu moest Ralph zijn zoon troosten.

Uit betrouwbare bron hebben wij vernomen dat Remco ’s-Zondags pas gaat slapen als het wedstrijdverslag online is. Nou hier was ie dan. En dan eindigen we dit “fabeltje” speciaal voor Remco met de woorden die alleen mijnheer de Uil vroeger uitsprak : “en nu maar zoet naar jullie warme nestjes en denk erom oogjes dicht en snaveltjes toe, slaap lekker !!!”

Tot volgende week in en tegen Haaften

Registreren Waarom registreren