Cookie beleid SC Everstein

De website van SC Everstein is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Sc Everstein 4 - Tricht vv 5

Sc Everstein 4 - Tricht vv 5

Sc Everstein 4

0 - 1

Tricht vv 5

Competitie

Mannen zaterdag, 4, 5e klasse 18

Datum

2 mei 2015 14:30

Scheidsrechter

Jan Boere

Accommodatie

Onbekend

Everstein 4 – Tricht 5

“Een goeie laatste”: zo begonnen we aan het treffen met Tricht wat voor beide teams de laatste competitiewedstrijd van het seizoen betrof. Onderling moest er worden uitgevochten welk team er de 8e plek zou bezetten in de competitie. Veel kansen, waaronder een penalty, waren niet aan ons besteed en een kleine tien minuten voor tijd viel de goal bij Tricht een beetje uit de lucht. Maar als je het zelf niet af maakt; het probleem van het gehele seizoen eigenlijk, bij vlagen om moedeloos van te worden... : 0-1

Nadat het boksgevecht van de eeuw tussen Mayweather tegen Pacquaio op een fiasco was uitgelopen, hoopte elk persoon dat het rood wit van Everstein een warm hart toedraagt, dat dit het vierde niet zou overkomen en dat er alsnog een leuke wedstrijd werd gespeeld. De rellen die in Baltimore plaatsvinden, lijken namelijk ook naar Nederland te zijn overgevlogen. Een filmpje waarin een moeder haar zoon een paar flinke tikken gaf, omdat hij daar zich als een josti gedroeg, ging de hele wereld over. Het leek Falko wel, op zoek naar een volledig elftal. Het is vrijwel onvoorstelbaar dat je met twintig man op papier, er op een zaterdag nog maar tien ter beschikking hebt, maar het is de (harde) waarheid. Gelukkig heeft Falko vier B junioren (Thom, Tim, Scott en Daan) zodanig geïndoctrineerd dat ze dachten: “Ja, met het vierde doe ik wel eens een wedstrijdje mee”. Ze kwamen bedrogen uit. Ook Willian werd opgetrommeld om een wedstrijdje mee te doen.

Wederom mochten we het hoofdveld betreden, omdat het de eerste drie teams uit moesten spelen en de A het  kunstgras opeiste. Thomas werd op doel geassisteerd door de achterhoede van Falko, Roy, Mark en Kelvin. Er werd met Mark en Roy toch voor hetzelfde centrale duo gekozen, hoewel er vorige week bij Kerkwijk uit meer gaten in zaten dan een huis van een drugsbaron uit een Detroitse ghettowijk. Vandaag waren beiden echter een stuk scherper. Jarco (was vandaag alleen de 1e helft aanwezig; hij scheen namelijk met zijn ‘matties’ uit Groningen te hebben afgesproken om met de trekker naar de Kuip te rijden voor het aanschouwen van de bekerfinale. Het is onbekend of zijn John Deere de toer heeft overleefd, of dat hij nog steeds op de ANWB aan het wachten is), Jambek, Sander en Lennert waren present op het middenveld terwijl Tonny en William voorin plaats namen. Al in de eerste minuut kwam een speler van Tricht dichtbij een doelpunt, maar Thomas was scherp vanaf het begin en kwam goed uit om zijn goal schoon te houden. Hierna hebben we de hele eerste helft nauwelijks meer iets weggegeven en stond het organisatorisch erg goed. Na tien minuten aftasten ging Mark meer voetballen op het middenveld en bleef Roy achterin. Dit leverde rendement op, want we hielden hier telkens een mannetje over. Uiteindelijk kreeg Jambek twee grote kansen, maar het Poolse vizier stond niet op scherp. Ten eerste een kopkans vrij voor de keeper die net naast ging en daarna een goeie soloactie gevolgd door een schot die door de keeper gepakt werd. Beiden hadden eigenlijk moeten zitten. Ook Lennert kreeg een bal uit een corner voor de voeten net buiten de vijf meter van de keeper, maar kon de bal niet drukken dus verdween zijn inzet over de deklat. Thom kwam na twintig minuten voor William, wiens conditie nog op/in vakantiemodus stond, dus verkoos hij een plekje in de zon met ontbloot bovenlichaam boven een plek in de spits (volledig begrijpelijk). Het kostte Remco bij het wisselen van de B junioren behoorlijke moeite om de namen uit elkaar te houden, dus hield hij het maar bij het benoemen van de cijfers (“hé, nummer 15 erin.. uuhh eruit”). Thom viel goed in en er lag veel ruimte waarin hij kon voetballen, maar spelers uit de B missen vanzelfsprekend het fysieke spel, waar seniorenelftallen het juist veelal van moeten hebben, om echt gevaarlijk te worden.

In de rust kwam Daan voor Jarco en Tim en Scott kwamen na twintig minuten voor respectievelijk Kelvin en Thom, zodat elke B speler ook zijn minuten mocht maken, wat ze zeer zeker naar behoren deden. Scott werd een aantal keer gevaarlijk vanaf de linkerkant en Tim verdedigde prima. In de tweede helft werd het merendeel van het voetbal op het middenveld afgespeeld en was het gelijker dan de eerste helft. Tricht leek een aantal keer goed erdoorheen te komen met hun ingebrachte buitenspeler die erg gevaarlijk was, maar Falko en Roy ruimden veel op. Er werd vandaag meer “Eversteins” verdedigd (alles de tent uit), dan de voetballende oplossing zoeken, wat een goeie zaak was.

Mark kwam tot een afstandspegel waarvan zelf Stevie Wonder aangaf dat hij doorhad dat de bal naast ging. Verder konden er nog kleine kansjes voor Tonny, Scott en Jambek genoteerd worden, net als twee kansjes voor Tricht, maar de grote kansen waren in de eerste helft al gevallen. Tot de tachtigste minuut. Een bal naar voren van Sander stuitte op een van de polletjes (overigens minder aanwezig dan vorige week dinsdag) en belandde op een arm van een Tricht speler, waarop een penalty volgde. Tricht mopperde niet, want het was een volledig terechte penalty. Falko nam de penalty, nadat hij de vorige twee keer het net getroffen had. Toen gingen de secondes erg langzaam en trachtte iedereen kalm te blijven. De bal werd opgepakt, op de penaltystip neergelegd en in elk Eversteins koppie speelde het (doem)scenario van afgelopen dinsdag door het hoofd (voor de voetballeken onder ons: Bayern München verloor de bekerfinale na ALLE vier de penalty’s te missen, waaronder twee keer weg te glijden). Natuurlijk werd dit genuanceerd, gezien het feit dat wij in de kelder van de nationale amateuren spelen, maar het was natuurlijk de vraag of de “Coach unserer Mannschaft” (goed gebruik van naamvallen kan ik niet garanderen) zijn hoofd koel kon houden. Zou hij uitglijden net als Lahm en Alonso, missen zoals Neuer of zijn inzet gestopt zien worden net als Götze. Nog een laatste diepe adem werd genomen, de eerste stappen werden gezet …… (cliffhanger?).

De keeper van Tricht had de penaltyreeks van Duitsland ook gezien en leek de overeenkomsten tussen Mario Götze en Falko Helmecke te hebben gezien (hij moet me dit nog eens uitleggen), want ook Falko schoot de bal links onderin en de keeper hield de bal tegen. We mochten ook niet van het geluk spreken van een goede rebound (zoals Chelsea vandaag wel had), waardoor de bal naar de buitenkant verdween. Wat er uit de monden van de Eversteiners kwam, kan in Amerika alleen met “*******”  worden ondertiteld, of door die vreselijk irritante piepjes worden uitgezonden.

De wedstrijd duurde nog tien minuten en we hadden nog alle kans, maar de teleurstelling was zeker aanwezig. Tricht liet echter twee minuten later de 0-1 noteren, nadat de sterke buitenspeler in de zestien wegdraaide en vanuit een moeilijke hoek knap binnenschoot. Thomas zat er nog aan, maar de bal rolde langzaam via de paal het net binnen. Frustratie ten top. Alles werd nog gegeven in de resterende aantal minuten, waarvoor hulde. Aan inzet lag het vandaag totaal niet; iedereen werkte hard voor de overwinning. Roy gaf nog twee goeie vrije trappen, maar Daan en Jambek kopte naast. Tonny raakte uit een vrije trap nog de lat en ook drie corners leidden niet tot een doelpunt.

Vol ongeloof vielen Sander, Mark en Roy pardoes op de grond na het laatste fluitsignaal. Ook zij hadden gehoord dat Claudia weer present was op Everstein en probeerde op ‘legale’ wijze nog even een blessure te faken. Niemand geloofde dit natuurlijk.

Ik kan er nog tien kantjes aan voltikken, maar vandaag vond ik de zuurste nederlaag van het seizoen. Iedereen werkte hard, niemand verzaakte, het stond organisatorisch prima, er werd goed gevoetbald en gecoacht, alleen het probleem van het seizoen werd weer pijnlijk kenbaar: we maken ze niet.

Na afloop werd er genoten van menig pitcher in een aangename temperatuur en werd getracht de nederlaag weg te spoelen. Dit ging echter stroef, maar er werd vooruit gekeken naar 15 mei (plannen zijn alleen bij Falko nog bekend), het weekendje Texel en de andere toernooitjes die nog komen gaan.

Er kwamen geruchten naar buiten dat er volgend jaar maar drie seniorenteams zouden zijn, omdat er veel spelers (zullen gaan) stoppen. Ik wil dit verslag aangrijpen om duidelijk te maken dat Everstein 4 de wens (lees: eis) heeft om volgend jaar met vrijwel hetzelfde team weer aan de competitie te beginnen. Uiteraard zullen er enkele wijzigingen plaatsvinden, maar ik kan met zekerheid zeggen dat binnen Everstein 4 er weinig mensen op grote veranderingen in indelingen van teams zitten te wachten.

Verder een shout-out naar alle trouwe lezers van deze verslagen die zachtst gezegd vol complete lukrake onzin staan. John heeft namelijk besloten dat alles wat de komende weken gebeuren gaat, niet mag worden vastgelegd. Alle perscontracten zijn daarom geschrapt. Ik spreek voor John en mezelf dat het altijd vermakelijk is om deze wekelijks te tikken en de reacties hierop te horen. Tot volgend jaar!

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!