Sc Everstein 1 - SteDoCo vv 1

Valentijnsdag 2009 was voorbehouden voor de wedstrijd van Everstein tegen Stedoco uit Hoornaar. De heenwedstrijd werd vorig jaar (op Fokveedag) gewonnen door de roodwitten van trainer Mari met 0-1. Zeker is dat deze wedstrijd één van de betere is geweest in de eerste helft van het seizoen. Een collectieve prestatie op basis van werklust en inzet zorgden toen voor een onverwachte driepunter. Sindsdien hebben beide teams eigenlijk niet waargemaakt wat vooraf was aangekondigd. Stedoco kan de koploper(s) niet bijhouden en Everstein zakte steeds verder weg op de ranglijst, zelfs naar een voorlaatste notering in de Winterstop.

Het werd vanmiddag aan de Lekdijk een tumultueuze ontmoeting tussen beide ploegen. De thuisclub miste door blessures Mark Steenbeek en Francois Toonen. Beiden zijn (fors) geblesseerd en we zijn benieuwd wanneer we ze weer op de velden kunnen verwachten. Trainer Mari liet de volgende elf beginnen: Martin (doel), Bart Hugo, Peter, Ronald en Jan Willem (verdediging), Jeroen, Geert, Mark en Hertog en Michel (middenveld), terwijl Richard en André voor de aanvallende impulsen moesten zorgen. Op de bank namen Arjo, Frank, Paul en Willem plaats en de ontmoeting stond onder leiding van de heer Kuup.

Het eerste kwartier was duidelijk voor de bezoekers, die wederom lieten zien over een goede ploeg te beschikken. Met verzorgd en aanvallend voetbal werd veelal het doel van Everstein gezocht, zonder dat het in eerste instantie tot grote kansen leidde. De thuisclub oogde te slap en liet de bezoekers uit Hoornaar teveel in het spel komen. De problemen komen dan vanzelf op je af en ook verdedigend zag het in deze fase niet goed uit. Het duurde lang voordat eindelijk ook positioneel duidelijk was wie waarvoor moest zorgen.

De eerste kansjes waren dus voor de bezoekers en het duurde tot bijna een kwartier alvorens de thuisclub iets van zich liet horen. Verder dan een "schotje" van Michel kwam men echter voorlopig niet. Even later kwamen de bezoekers, in deze fase van de strijd verdiend, op voorsprong. Een vrije trap vanaf de rechterflank werd door de lange spits verlengd en twee spelers van Stedoco mochten het karwei klaren. Eén van de twee verschalkte Martin: 0-1.

Het moet gezegd zijn dat de thuisclub zich door deze tegenvaller niet liet ontmoedigen. De mouwen werden nog wat verder opgerold en er was volop beleving in de ploeg aanwezig. Er ontstonden ook wat kleine kansjes, maar echt gevaarlijk werd het nog niet voor het Stedoco doel. Op het half uur moest Richard met een flinke enkelblessure het veld verlaten. Opnieuw een tegenvaller, hij werd vervangen door Frank.

Met nog zo'n zeven minuten te gaan in het eerste bedrijf kwam de thuisclub op gelijke voet. André omzeilde de buitenspelval en mocht de bal langs de goalie van Stedoco tegen de netten werken: 1-1. De wedstrijd was inmiddels aardig in evenwicht en geen van beide partijen had meer de overhand. Prettig was het dan ook dat de thuisclub nogmaals toe kon slaan, net op slag van rust. De bal bleef hangen in het Stedoco strafschopgebied en kwam voor de voeten van Mark den Hertog. Die bleef koel en legde de bal (met zijn rug naar het doel) terug op Peter. Diens schot veranderde nog wat van richting, waardoor de Stedoco keeper maar gedeeltelijk kon redden. Frank kon de rebound daarna gemakkelijk omzetten in een 2-1 voorsprong voor Everstein. En dat was lekker, zo net voor de pauze. Hoewel: de bezoekers kregen alsnog een dot van een kans om gelijk te komen, gelukkig voor Everstein verdween de bal naast het doel van Martin.

Na de pauze gebeurde er werkelijk van alles aan de Lekdijk. Het is vrijwel traditie dat er nogal gekke dingen plaatsvinden. Zo ook vanmiddag, waarbij enkele spelers van de bezoekers en scheidsrechter Kuup de hoofdrol voor zich opeisten. Het dient wel gezegd: onder elkaar konden de spelers van Everstein en Stedoco het eigenlijk best met elkaar vinden, het waren de incidenten die de boventoon voerden. Everstein startte echter goed na de theepauze en het leek de roodwitten ernst om zo snel mogelijk de beslissing te forceren. Eerst kwam Jeroen na een schitterende actie van André niet goed uit met zijn passen en even later begrepen dezelfde André en Frank elkaar niet.

Toch kwam de eerste grote kans op het conto van de bezoekers. De snelle en handige rechtsbuiten rommelde in zijn uppie door de gehele Everstein verdediging, doch gelukkig voor ons kwam de bal voor zijn "verkeerde" been uit. Het lobje verdween nu recht in de handen van Martin. Stedoco werd weer wat sterken en Everstein liet zich wat te ver terug dringen, waardoor de ploeg zelf bijna niet meer aan aanvallen kon toekomen. Verder dan een schot net naast het doel van de thuisclub kwamen de rood-zwarten voorlopig echter niet.

Halverwege de tweede helft gingen spelers van de bezoekers de strijd aan met de arbiter van dienst en (zoals zo vaak getoond) deze confrontatie win je nooit! Twee spelers werden met twee keer geel (is rood) naar de kant gestuurd en ook de grensrechter haalde het einde niet. Na zo'n vijf minuten kwam er een nieuwe grensrechter, voordat even later de vlam opnieuw in de pan sloeg. De scheids voelde zich bedreigd door zowel spelers, bank als publiek van Stedoco en laste een pauze in van tien minuten om af te koelen.

Na de hervatting kreeg eerst Geert nog een goede kans, aangespeeld door André, maar hij wist zelf niet hoe vrij hij stond. Nu verdween zijn schuiver naast het doel van de bezoekers. Zoals zo vaak is het moeilijk voetballen tegen een ploeg in ondertal. Zo ook nu: de thuisclub maakte het zich veel te moeilijk. Men verzuimde de bal in bezit te houden en zodoende rust en controle over de wedstrijd te krijgen. En bovendien was het nog maar 2-1 en bleef ook Stedoco hoop houden op een beter resultaat.

De roodwitten probeerden het wel, kregen wat kansjes om de deur in het slot te gooien, maar passeerden de Stedoco goalie niet meer. Willem Moorelisse kwam nog voor de sterk spelende Mark den Hertog, maar achteraf mocht de thuisclub van geluk spreken dat de bezoekers in de laatste seconde alsnog verzuimden om de gelijkmaker te forceren.

Na deze kans floot de leidsman af en kon Everstein drie kostbare punten bijschrijven op het conto. Over de gehele wedstrijd gezien verdiend, maar we moeten ons nog niet rijk rekenen. Daarvoor is het voetbal nog telkenmale niet goed genoeg. In deze fase is er echter niemand die daarom maalt, de resultaten zijn het belangrijkst. In het kader van zo snel mogelijk weg komen van de laatste plaatsen bewezen de mannen van trainer Mari zich een goede dienst. Er staat weer een ploeg (alleen al op basis van werklust, inzet en gaan voor elkaar), waardoor er met vertrouwen kan worden gekeken naar de toekomst. Omdat er nog wat weken te gaan zijn voor de eerste confrontatie in competitieverband kunnen wellicht ook de blessures genezen en een compleet Everstein verder gaan op jacht naar lijfsbehoud in de tweede klasse f.

Op deze mooie Valentijnsdag werd als collectief echter, voor een groot publiek, een belangrijke stap gezet naar deze doelstelling.