Sc Everstein 4 - Haaften vv 3

Op deze dinsdagavond was heel Everdingen weer uitgelopen (er waren ongeveer tien toeschouwers) voor de kraker die tegen Haaften gespeeld zou worden. Nadat zaterdag de biertjes een vervelende nasmaak hadden, omdat Everstein 4 in de laatste seconde een winst door de handen zag glippen, waren we vandaag gelukkiger in de eindstand. Door het lange uitblijven van scoren door onze kant, verzuimden we vooral in de beginfase afstand van Haaften te nemen, maar dankzij een eigen doelpunt en een terecht gegeven strafschop gingen we alsnog als winnaar van het veld: 2-0.

Haaften had tijdens de vorige geplande ontmoeting te weinig spelers, dus diende deze wedstrijd te worden overgespeeld. Er werd, vreemd genoeg, gekozen om dat op een dinsdagavond om 19:00 uur te laten plaatsvin-den: een tijd die logischerwijs niet voor iedereen gemakkelijk haalbaar was. Teveel gezeken werd er niet, omdat het de eerste wedstrijd betrof die doordeweeks gespeeld diende te worden. Toch scheen de voorkeur omtrent inhalen van wedstrijden voor de spelers duidelijk op een zaterdag te liggen, al werd er gesnapt dat dit uiteraard niet altijd (gemakkelijk) mogelijk is voor de club.

Toch werd er met een 17-koppige selectie aan deze wedstrijd begonnen, maar al snel werd duidelijk dat John en Ronny niet aan de wedstrijd zouden deelnemen wegens blessures. Bart werd voor één wedstrijd van het derde afgetroggeld vanwege de gelimiteerde transfersom (of was het biersom?) die in zijn contract was opge-nomen en zorgde vandaag voor de rust en organisatie van achteruit, waar Ralph, Erik en Kelvin hem in de eerste helft assisteerden. Lennert, Mark, Jambek en Joost begonnen op het middenveld, waar Remco en Sander voorin startten. Roy, Jarco en Falko hielden de bank warm, wat gaandeweg de eerste helft toch iets meer werk opleverde aangezien het relatief snel afkoelde. We hadden wederom de eer om af te trappen vanaf het hoofd-veld, al waren de reacties hierop niet louter positief, wat te wijten was aan de mollen die elke paar meter hun hoofd weer  op verscheidene momenten boven het gras lieten uitsteken. Deze welbekende “polletjes” zorgden dan ook voor enig ongemak met betrekking tot het voetballen. Er werd toch wel duidelijk dat de voorkeur uit-ging naar het “oud en vertrouwd” kunstgrasveld 2.

De wedstrijd leek voortvarend te beginnen, want Sander en Remco kregen al na 8 minuten respectievelijk 2 om 1 honderd procent kans(en) , maar geen van allen vond het net. Hier gingen goede aanvallen en steekballen aan vooraf. De inzetten vonden allen wel de pizza die op doel stond: het bleek de broer van Jeroen Verhoeven te zijn. Er kwamen al geruchten dat de aanhang van Everstein ook een bus vol met pizza’s voor zijn huis zou hebben laten bezorgen: een gestolen grap van de Haguhneze. Domino’s wilde hieromtrent geen verklaring afgeven, maar binnenkort publiceert de Kamer van Koophandel weer de kwartaalcijfers en er wordt gehoopt dat deze piek in de omzet nog net hierin kan worden weergegeven. We lieten Haaften gaandeweg de eerste helft in de wedstrijd komen, omdat we verzuimden de eigen grote kansen af te maken. Er werd het eerste kwartier goed gevoetbald, maar als je de kansen zelf niet afmaakt, maakt, volgens de eeuwenoude (en veel door Johan Cruijff gerefereerde) voetbalwet, de tegenstander hem wel, want “ja, dat is logisch”. Gelukkig was dit niet het geval, want veel grote kansen leverde het vele balbezit dat Haaften gedurende de eerste helft genereerde niet op: elk voordeel heb zun nadeel. De kleine kansen die ze kregen (3 stuks) werden vrij ver naast geschoten en Thomas hoefde niet in actie te komen.

We gingen wat mokkend naar de kleedkamer, realiserend dat er meer dan een 0-0 stand in had gezeten op dit moment. Er vonden enkele wijzigingen plaats: Jarco kwam voor Lennert, Falko voor Kelvin en Roy voor Joost. Wederom waren de eerste helft van het tweede bedrijf duidelijk de baas. Jambek gaf een fijne steekpass aan Roy, die voorgaf, waar Remco net over de bal heen maaide. Uiteindelijk luidde een vrij kansloze bal van achter-uit naar voren de 1-0 in. De centrale verdediger van Haaften leek behoorlijk wat tijd te hebben om de bal simpel weg te werken, maar wipte hem uitermate fraai over zijn eigen keeper binnen. Sander, wetende dat zijn vriendin de tweede helft van deze hoogstaande wedstrijd was komen kijken, moest zich weer eens uitsloven en de bal die overduidelijk binnen leek te vallen nog een extra zetje geven. Toch had de bal, helaas voor hem, de lijn al gepasseerd (de doellijntechnologie die uit de Kuip hiervoor was gehuurd kwam goed van pas, want met het blinde oog kon scheidsrechter Cor dit niet opmerken) en werd de goal zodoende weggeschreven als eigen doelpunt. Iets later kreeg Remco een harde beuk van een verdediger in de zestien, terwijl de bal in geen velden of wegen te bekennen was. Helaas moest Remco het veld verlaten en Mark Vlot kwam hem vervangen voor het resterende half uurtje.

De scheids besloot hierop een (terechte) strafschop te geven, wat tot groot protest onder de Haaften spelers leidde. “Het is hier elk jaar hetzelfde” werd gezegd door de spits, die later ook tien minuten mocht brommen. Saillant detail is dat het slechts zijn 2e wedstrijd op Everstein betrof, maar er waren er meerdere van Haaften die bij elk pietluttig “foutje” van de scheidsrechter deden alsof de wereld verging. Zo kwamen one-liners als: “het is hier net Brakel” tevoorschijn, waaruit in ieder geval bleek dat het met de humor bij de spelers van Haaften wel goed zat. Het gemekker van de spelers (op elkaar en op de scheidsrechter) van Haaften wierp geen vruchten voor hen af. Toch kreeg Haaften voetballend, door veelal hun meer fysieke spel te spelen, weer de overhand gaandeweg de tweede helft. Dit resulteerde in een aantal grote kansen, waarbij Thomas weer een aantal keer liet zien waarom hij wekelijks de handschoenen draagt. Toppunt was toch wel via de paal weer bij een speler van Haaften kwam en die twee keer vanaf vijf meter 1 op 1 niet tot scoren kwam. Ook tikte hij een door de spits verlengde kopbal netjes vlak onder de lat vandaan. Dit hield de marge qua goals op twee, wat toch geen “Haafts kwartiertie” opleverde en werd uiteindelijk relatief eenvoudig de 2-0 over de streep getrokken, al zat een goal van Haaften er zeker aan te komen.

Eenmaal teruggekomen in de kleedkamer werd het meteen duidelijk dat het een doordeweekse dag betrof. Falko nam gauw de benen om zijn Deutsche Mannschaft Bayern Münich an zu sehen en bestookte de Whatsapp groep weer met menig veranderende tussenstand (5-0 bij rust is ook gewoon geweldig, dat terzijde) en onnozele memes. Omdat er zo weinig gebeurde in de derde helft, waar normaal gesproken de (bier)records sneller worden gevestigd en verbroken dan Lionel Messi bij Barcelona voor elkaar krijgt, wordt dit wedstrijd-verslag afgesloten met een verwijzing naar de wedstrijd van zaterdag: Kerkwijk uit (15:00 uur), altijd lastig. Als we het deze zaterdag eens wel voor elkaar krijgen een hogere effectiviteit als het gaat om het afmaken van kansen voor elkaar krijgen, maken we ook tegen deze (hoger geklasseerde) tegenstander kans om drie puntjes aan ons totaal toe te voegen.

Een kleine, helaas sneue, mededeling is dat het seizoen bijna ten einde is, wat betekent dat dus ook het lezen van de wedstrijdverslagen (meestal een routine die bij veel Everstein 4 spelers op de maandagavond plaats-vindt, omdat John en Roy te “druk” (lees: lui) zijn om op zondag het verslag te typen) ter zijne tijd voor een aan-tal maanden stopgezet zal worden. John zal in het volgende verslag van aankomende zaterdag de knoop doorhakken of er verslagen gemaakt worden van toernooitjes (en uiteraard in het bijzonder het “voetbaltoer-nooi” in Texel) of dat deze gevoelige informatie niet met de buitenwereld wordt gedeeld. Indien ervoor wordt gekozen om hiervan wel wedstrijd-/weekendverslagen van te maken, dient Kijkwijzer Nederland te worden geïnformeerd omtrent het feit dat het lezen van de verslagen aan de volgende eisen zal moeten voldoen: - Icoon van minimumleeftijd 16 jaar - Icoon van alcohol, gezien deze veelvuldig zal vloeien (onder andere op Texel).