Sc Everstein 4 - S.V.S. '65 2

Van de herfst was op het zonovergoten sportpark van onze vereniging afgelopen zaterdag nog weinig te merken en het was dan ook de vraag of de boys van het vierde hun steeds maar groter wordende supportersschare konden trakteren op een hartverwarmende wedstrijd. Na 2 gewonnen wedstrijden (zonder sparankelend te spelen) ontvingen wij als trotse koploper aan de Lekdijk onze angstgegner SVS’65 uit Spijk (Ja die ploeg tegen wie wij twee seizoenen geleden het kampioenschap verspeelden).

We traden vandaag aan met de jonkies aangevuld met Wilco, Jack en John. De routiniers Jan, Jerry, Andre en Pats Wieb waren vandaag afwezig, evenals Nick en Kevin (misschien vergeet ik nog iemand, maar de selectie is ook zo groot). Er bleven genoeg smaken over om een representatief elftal op de been te brengen. Mario stond uiteraard op goal. Achterin stonden Ronnie, Michel R, Jos V. En Jack geposteerd. Centraal op het middenveld stond Wilco en hij werd ter zijde gestaan door John op rechts en de dit seizoen debuterende Jesse op links. Voorin verouwde namen met Dennie, Mark en Walter. Roeland, Cor en Rogier namen plaats op de bank en Jos D kwam de gelederen de tweede helft ook nog versterken.

Walter gaf voor de wedstrijd dat hij drie keer zou gaan scoren (hij durfde er echter geen kratje bier op te zetten als hij er minder zou maken), maar hij zette zijn woorden direct kracht bij, want al na 2 minuten had hij de bal al in het mandje liggen, al kwam het omdat Dennie een uitstekende mogelijkheid onbenut liet en via de keeper de bal voor Walter zijn voeten kwam die hij alleen maar in hoefde te tikken. Dit was natuurlijk een droomstart en dit gaf ons gelijk vleugels. Via soms oogstrelende combinaties werd er de tegenstander onder druk gezet en de nodige kansen weden er om zeep geholpen. Het was niet verwonderlijk dat er na een half uurtje spelen een eclatante 3-0 voorsprong op het scorebord stond en beide keren zag de Spijkse keeper er niet goed uit (hij besloot na de derde goal zichzelf te vervangen. De 2-0 kwam op het bord toen Ron via een uitstekend genomen vrije trap Dennie de diepte instuurde. De bal leek iets te scherp, maar de keeper besloot ons een handje te helpen en de bal los te laten waardoor Dennie zo door kon lopen. Bij de derde goal gaf de gretig spelende John de bal naar Mark die aanschouwd door zijn vader verwoestend uithaalde en via de onderkant van de lat stuitte de bal op de rug van de keeper het doel in.

Na deze galavoorstelling van een half uur leek de koek ineens op toen de spits van Spijk na een onoplettendheidje in onze defensie uiterst beheerst 3-1 maakte. Even waren we volledig de weg kwijt en we vergaten te voetballen en daardoor kreeg SVS even het gevoel dat de wedstrijd nog niet beslist was en zowaar kregen ze een klein kansje op de aansluitingstreffer. Vijf minuten voor rust vervloog echter alle hoop toen Jesse de bal op links aangespeeld kreeg, behendig de achterlijn opzocht, en een schitterende voorzet verzorgde op het hoofd van Dennie die hem werkelijk schitterend in het doel kopte. Aan het eind van de eerste helft werd nog opgeschrikt door een ongelukkige botsing tussen John en Ruud van Spijk (alias Serge van Saskia). Met een grote bult op het hoofd verliet de rasartiest van weleer het veld en tot op heden is nog niet bekend of de optredens van hem de komende week wel doorgang kunnen vinden.

Met een uitstekend gevoel gingen we de kleedkamer waar Jack de wissels bekend maakte. Hij liet zichzelf vervangen door Rogier waadoor John een linie zakte. Cor kwam voor Wilco en Roeland voor Jos. Jos van Dijk zou naar twintig minuten invallen. Koud in de tweede helft konden we alweer juichen toen Dennie een cornerbal van Cor snoeihard inkopte (als Dennie nu ook al met het hoofd gaat scoren dan weet ik niet waar het dit seizoen moet eindigen). Het goede spel van de eerste helft werd voortgezet en legio kansen ontstonden en ook de nodige goals. Walter zorgde voor 6-1, wederom Dennie (de Suarez van het vierde) schoot de 7-1 op het scorebord voordat Spijk ook nog wat kon doen en 7-2 scoorde. Het mooiste werd misschien wel tot het laatst bewaard. Cor gaf een schitterende voorzet op Roeland die met de punt van zijn schoen de uitkomende keeper verraste en met een formidabele lob verdween de bal in de verlaten goal. Walter was uiteindelijk ook nog dicht bij zijn derde goal maar zijn solo vanaf de middenlijn strandde op de keeper. Roeland schoot ook nog op de paal, dus SVS mocht van geluk spreken dat de dubbele cijfers niet werd gehaald.

En zo gingen met een eclatante 8-2 overwinning de derde helft vieren. In de kleedkamer werd duidelijk dat Cor (als het zo slap blijft in de ijzerhandel) altijd nog sextherapeut kan worden en Jack was na de wedstrijd alweer vlop in training voor de topper van volgende week in Ottoland tegen VVAC (zie foto).

Dennie heeft nu in drie wedstrijden acht keer het doel weten te vinden. Hij is dus de man in vorm. Dus VVAC als jullie volgende week bij ons voorin een kalende wat dik ogende speler zien, wees er dan van bewust dat deze man in bloedvorm is.