Everstein MO13: BEDANKT

Sc Everstein MO13-1

1 - 3

IFC MO13-1

...

38'

...

Iris van Snippenberg

54'

60'

...

Competitie

2e klasse 2

Datum

25 mei 2019 9:45

Scheidsrechter

T.van Putten

Accommodatie

Onbekend

En dan is het zaterdag 25 mei 2019. De laatste competitie zaterdag van het seizoen 2018-2019. Een week geleden heeft de MO13 de uitwedstrijd tegen Oranje-Wit MO13 verloren. Hierdoor was er alleen een theoretische kans om nog kampioen te worden. De MO13 moest met een monsterscore winnen en dan hopen dat de andere titelconcurrenten hun wedstrijden verloren. Het enigste voordeel was dat de grootste titelkandidaat en koploper, IFC MO13, de tegenstander was. De grote vraag was dus of de speelsters van de MO13 zin hadden om te figureren in de kampioenswedstrijd van IFC MO13.
Ter voorbereiding op deze laatste wedstrijd werd er door het gehele team een bezoek gebracht aan de wedstrijd FC Utrecht – Vitesse. Alle speelsters (en de begeleiders) hebben ieder op hun eigen manier genoten van de wedstrijd. Speelsters stonden 90 minuten lang te springen en te dansen terwijl andere op hun gemak de wedstrijd bekeken en er zo hun eigen gedachten bij hadden. Hoe dan ook het was een gezellige boel in stadion Galgenwaard (maar daar dachten de supporters rondom de speelsters van de MO13 toch ander over). Na afloop volgde er nog een wandeling door een donker Utrecht om de parkeerplaats te bereiken.
Zaterdagmorgen om 9.00 uur waren alle speelsters van Everstein MO13 weer aanwezig voor de wedstrijd tegen IFC MO13.
Vanaf het eerste fluitsignaal was het duidelijk dat IFC de wedstrijd wilde winnen zodat zij daarna het kampioenschap met de meegereisde supporters konden vieren. Onder aanvoering van de gedreven trainer zocht IFC MO13 de aanval. De speelsters van Everstein MO13 moesten even wennen aan het spel van IFC maar kregen daar al snel grip op. In tegenstelling tot het begin van het seizoen raakte de speelsters niet in paniek maar brachten zij alles wat er het afgelopen seizoen is geleerd in de praktijk. Desondanks was het IFC dat de scoren opende. Na de 0-1 stroopte de speelsters van de MO13 hun mouwen op (gelukkig hebben de shirts lang mouwen dus dan kan dat ook). Behoedzaam werd de aanval gezocht maar verdedigend werd er nauwelijks iets weggegeven. Naarmate de eerste helft vorderde kwam de wedstrijd steeds meer in balans en waren de aanvallen van IFC MO13 minder gevaarlijk. Toen duidelijk werd dat Oranje-Wit haar wedstrijd had gewonnen kantelde het spelbeeld. Everstein bleef zoeken naar de gelijkmaker en IFC deed het rustig aan. Met een 0-1 ruststand zochten de speelsters de kleedkamer op. In de rust werd het nodige rekenwerk gedaan en de conclusie was dat IFC MO13 met 4 doelpunten verschil moest winnen om de titel nog binnen te halen.
Vanaf het eerste fluitsignaal van de tweede helft had IFC maar 1 doel en dat was doelpunten maken. Net als aan het begin van de wedstrijd kozen zij vol voor de aanval. De verdediging van Everstein wankelde maar telkens stond Jenke, net als in de eerste helft, op de goede plaats om de ballen tegen te houden of om aanvallen onschadelijk te maken. Toch kon Everstein MO13 niet voorkomen dat IFC aan het begin van de tweede helft hun tweede doelpunt scoorde. De hoop op de titel kwam bij hen terug. Deed Everstein MO13 dan niks? Jazeker wel. Naast het verdedigen ging er een constante dreiging van de aanval uit. Na enkele gemiste kansen was het Iris die de kampioensdroom van IFC aan diggelen schoot. Zij scoorde de 1-2. Gejuich bij Everstein MO13 en de speelsters van IFC vielen verslagen op de grond. In het vervolg van de wedstrijd kregen IFC en Everstein beide nog enkele kansen en vlak voor tijd scoorde IFC (voor de spreekwoordelijke boeken) de 1-3. Na het laatste fluitsignaal was het seizoen 2018-2019 en ook de voorjaarscompetitie ten einde. De MO13 sluit die af met een mooie en verdiende 4^e plaats (op 3 punten achterstand van de 3 teams op plaats 1).

Hoewel de laatste wedstrijd tegen IFC werd verloren heb ik van Everstein MO13 genoten. Niet alleen deze wedstrijd maar het gehele seizoen. Het is fantastisch om te zien hoe de ontwikkeling van de speelsters is verlopen. In september begonnen op een groot veld en met speelsters van wie enkele er nog nooit hadden samengespeeld. Het was erg onwennig en de ruimte werd niet altijd goed benut. Maar met de wedstrijd zag je een vooruitgang en groeide de MO13. Verdedigend werd het een bijna gesloten bolwerk, het middenveld zorgde voor de omschakeling en de aanval speelde goed samen om tot kansen te komen. Een veel kansen werden omgezet in doelpunten. Ik durf te stellen dat alle trainingsoefeningen in de wedstrijd terugkomen. Los van het voetbaltechnische gedeelte is de MO13 niet zomaar een team. Het is een hechte groep voetbalsters waar de lol en het plezier vanaf straalt. Of het nu tijdens een training in de regen is, tijdens een teamuitje of een wedstrijd bij dertig graden. Ze hebben lol en plezier met elkaar en in het voetballen. Ik schreef het al eerder maar ik wil het nogmaals herhalen: De MO13 is top.
En nu, nu begint de competitieloze periode. Geen MO13 wedstrijden op zaterdag, geen eredivisie, geen Champions League (hoewel er schijnt zaterdag in Madrid nog een wedstrijd te zijn). Maar gelukkig is er het WK Vrouwenvoetbal en zijn er genoeg andere (sport)evenementen zodat niemand zich hoeft te vervelen.
Het afgelopen seizoen heb ik met veel plezier de verslagen geschreven maar dat was nooit mogelijk zonder de inzet van de hoofrolspelers. Dus bij deze wil ik de coach Marieke, de trainers Johan en Marc maar bovenal alle speelsters van Everstein MO13 bedanken voor een super seizoen. Bedankt daarvoor en op naar het seizoen 2019-2020. Dank jullie wel.