Sc Everstein 1 - S.V.W. 1

Sc Everstein 1

2 - 1

S.V.W. 1

André van der Veer

Dennis van der Steen

Geert Dokman

Competitie

Seizoen 2009 - 2010, het eerste

Datum

23 januari 2010 15:00

Scheidsrechter

Harskamp, M.

Accommodatie

Onbekend

Pupil van de week: Arwin van Eck

Waar Koning Winter nog leek te heersen begon, voor velen (inclusief uw verslaggever) toch nog geheel onverwacht de tweede seizoenshelft na de winterstop. IJs en sneeuw waren nog maar net verdwenen en toch waren de velden aan de Lekdijk volledig bespeelbaar. Toen echter net voor de rust de regen onophoudelijk begon neer te dalen vanuit een loodgrijze lucht bleek, na de tweede helft, dat de mat toch flink had geleden.

Maar niemand die daar bij de thuisclub om maalde! Door een keurige en volledig verdiende 2-1 zege op SVW uit Gorinchem nestelde de roodwitte formatie zich op een voorlopige vierde plaats en klopt men nadrukkelijk aan de beroemde deuren, die naar boven leiden – zowel in de stand als in de periode -. Bovendien werd de goede serie van voor de winterstop goed doorgetrokken en was het elftal “weer verder gegroeid”, aldus een tevreden coach Arjo, direct na afloop van de wedstrijd.

Materieel was de formatie van trainer/speler Dennis de winter goed doorgekomen. Efrem tobt nog wel met een blessure, evenals Jeroen, maar voor de rest waren geen fysieke kwaaltjes te ontdekken. In verband met vakantie was Frank Kers afwezig, terwijl Bart Hugo door omstandigheden niet in actie kwam. Uiteindelijk kwam de technische staf met de volgende opstelling tevoorschijn: Martin (doel), Mark, Peter, Ronald en Michel (verdediging), Geert, Vincent en Frank (middenveld), André, Dennis en Guillermo (aanval). Ook de bank was goed bezet met Jeroen, Jan Willem, Paul, Thimo en Sander. Het geheel begon om 15.00 uur onder leiding van scheidsrechter Harskamp, die een pittige middag te wachten stond.

Tegenstander SVW, waartegen de uitwedstrijd met 3-1 werd verloren, speelt een redelijk éénzijdig, maar wel effectief soort voetbal, waarbij je (met name verdedigend) uitermate geconcentreerd dient te blijven, maar daarover later meer. Van achter uit met veel snelheid de spitsen zoeken, die het beste deel van de ploeg vormen. Verdedigend schortte er hier en daar nogal wat aan en dat kwam de thuisclub niet slecht uit.

Everstein begon dan ook overtuigend aan deze wedstrijd en maakte snel duidelijk dat het de goede lijn van voor de winterstop wilde voortzetten. Binnen een aantal minuten stonden de gastheren dan ook al op voorsprong: Guillermo (de eerste twintig minuten een ware plaag voor de linkervleugelverdediger van SVW) snelde weer eens over rechts naar de achterlijn. Zijn knappe lage voorzet werd door aanvoerder André tegen het net gelopen: 1-0 en lekker vroeg in de wedstrijd.

De domper volgde echter binnen twee minuten en gaf temeer aan wat ik voorafgaande bedoelde met 100% geconcentreerd blijven als verdediger: Bij de eerstvolgende aanval was de roodwitte verdediging zowel links- als rechts achterin niet helemaal bij de les. De bal werd dan ook vanaf rechts in het hart van de verdediging gebracht, waar de SVW spits net iets eerder opdook dan onze verdedigers en - op vrijwel identieke wijze als André daarvoor – de bal achter de kansloze Martin plaatste: 1-1.

Everstein was even van slag, maar pakte de draad gelukkig weer snel op. Niet dat er in deze periode veel te genieten viel voor de toeschouwers, het spel vond voornamelijk plaats op het middenveld. Wel namen de eerste irritaties toe, zowel binnen als buiten de lijnen. Scheidsrechter Harskamp moest meerdere keren handelend (geel) optreden en hield de zaken op deze wijze binnen de perken. En ondanks het feit dat er niet bijster goed gevoetbald werd ontstonden er voor de thuisclub legio kansen. De mooiste had Frank Bouwman waarschijnlijk al direct na de gelijkmaker van de gasten. Guillermo liet zijn hakken weer eens zien aan zijn directe tegenstander en krulde de bal precies op het hoofd van Frank.

Tot zijn eigen ontzetting verdween de bal echter naast het SVW doel. Direct daarop mocht ook André alleen op het vijandige doel af. Hij omspeelde de doelman half en, tot afgrijzen van roodwit, verdween zijn inzet tegen de paal.

Daarna duurde het tot tien minuten voor rust, eer er weer wat vermeldenswaardig gebeurde. Het was ook direct raak. Vanaf het middenveld doken Dennis, André en Frank Bouwman in één keer op als een “duveltje uit een doosje”. Razendsnel koos Dennis de weg langs de linkerzijde naar het SVW doel: zijn tegendraadse schuiver was van wonderschoon en doeltreffend. De bal verdween langs de handen van de grabbelende SVW doelman in de lange hoek: 2-1, wederom op voorsprong. Even later kopte André uit een voorzet nogmaals net naast het vijandelijke doel. Wat stelde SVW er nog tegenover in het eerste bedrijf: daarvoor was het wachten op de laatste minuut. Een vrije trap vanaf rechts werd scherp ingedraaid en viel “boven” op de lat boven Martin. Direct daarna maakte de arbiter een eind aan het eerste bedrijf.

Zoals gezegd escaleerden de irritaties vanuit de eerste helft bijna, maar kordaat ingrijpen van een aantal mensen zorgde ervoor dat iedereen “:ongeschonden” de kleedkamers (en kantine) kon bereiken. Nadat er nog wat werd “nagepraat” leek alles weer rustig te worden en konden we beginnen aan de tweede helft.

Mark had teveel last van een hamstring blessure en werd vervangen door Jan Willem, die een uitstekende (maar bijna bepalende) invalbeurt kende. Inmiddels kwam de de regen gestaag naar beneden en werd het er (bij een temperatuur van net boven nul) voor de aanhang niet leuker op. Toch was de eerste echte mogelijkheid weer voor Everstein. Frank ontving het leder vanaf de rechterkant en kwam in goede schietpositie. Helaas verdween de bal recht in de handen van de SVW doelman. Een minuutje later “streepte” aanvoerder André de bal nog eens net over het vijandelijke doel. De bezoekers probeerden het wel, maar Everstein stond nu als een “huis”. Vooral Peter, Michel en (eerder gezegd) Jan Willem speelden een prima tweede helft en gaven bijna geen kansen weg. Dus bleven de gasten bij tijden vervelend doen tegen de arbiter, hetgeen hun spel niet ten goede kwam. Wel ontving men de nodige gele kaarten.

Zoals gezegd, bijna was Jan Willem toch nog “het haasje” van de wedstrijd: goedbedoeld wilde hij een lange bal terug koppen naar Martin, doch de bal viel precies in de voeten van de SVW spits, die alleen op Martin af kon gaan. Hij werkte de bal ook onder de Everstein doelman door, maar Peter kon het gevaar net voor de lijn keren. Daar gingen we echt door het oog van de naald. De gasten claimden nog een strafschop, maar daar wilde scheidsrechter Harskamp niets van weten.

En ook nu duurde het tot weer na het half uur eer er wat wetenswaardig gebeurde. Dennis bracht zichzelf in positie, maar zijn schuiver verdween naast het Gorinchemse doel. Een minuut later baande André zich een baan over links en gaf, vanaf de achterlijn, terug op Geert, die verwoestend uithaalde. De redding van de SVW keeper was echter even imposant dan de inzet. Via zijn vingertoppen verdween de bal over het doel. Weer even later probeerde Guillermo het nog eens, nadat hij zich langs drie tegenstanders had gewurmd. Ook zijn schot was echter recht in de handen van de sluitpost van SVW. Weer even later herhaalde André zijn actie over links en gaf de bal wederom terug aan Geert. Nu verdween de bal (ruim) naast het doel.

Het laatste (en dat had wellicht ook het mooiste geweest) bewaarde de thuisclub voor het eind. Sander (in de ploeg gekomen voor Dennis, net als Jeroen voor Frank Bouwman) positioneerde zich over de linkerflank geheel vrij. André speelde hem prachtig aan, maar de harde inzet van de jonge Everstein middenvelder stuitte, zoals vanmiddag zo vaak, op de prima doelman van de gasten. De aansluitende corner leverde niets op.

Gezien het aantal afgedwongen kansen en het weinige wat verdedigend werd toegestaan, was de overwinning, na het laatste fluitsignaal van arbiter Harskamp, volledig in orde. Blije gezichten alom en luid klinkende boxen in de kleedkamer, waar “Simply the best” naar buiten toe klonk. Voorlopig alleen nog maar voor vanmiddag, maar duidelijk een signaal voor de toekomst. “We zullen toch nog flink door moeten knokken om ons doel te bereiken”, zo redeneerde coach Arjo na afloop, maar “we zijn SVW voorbij en nu moeten zij weer komen”. “Vele ploegen spelen nog tegen elkaar en zullen dan ook de nodige punten verliezen, c.q. winnen”. Leider Ruud beaamde dit en vond het tijd om de negatieve traditie tegen Meerkerk ook maar eens te doorbreken. Dat lijkt een strak plan met de uitwedstrijd tegen hetzelfde Meerkerk, volgende week, voor de boeg.

Hoe het zich ook allemaal mag ontwikkelen, de overwinning van vandaag was in orde en geeft ook weer meer vertrouwen voor de toekomst.

De “mannen” trainen optimaal (ook bij de lastige omstandigheden van de afgelopen periode) en komen ook in het veld tot een steeds betere teamprestatie. En daar was de technische staf (en uiteraard de trouwe aanhang) best tevreden mee.

Rest mij nog de mannen te bedanken die de paraplu boven me hebben gehouden. Dit om er vanmiddag, bij deze natte omstandigheden, toch nog een verslag van te kunnen maken!