Well wsv 2 - Sc Everstein 3

Well wsv 2

4 - 5

Sc Everstein 3

Walter van Maanen

Joost van Zuilen

... (schot)

35'

Max Broekhoff

70'

... (e.d.)

72'

Sebastiaan Olsman (vrije trap)

76'

Max Broekhoff (schot)

... (penalty)

86'

89'

Sebastiaan Olsman (schot)

... (schot)

90'

Competitie

Seizoen 2009-2010, het derde

Datum

17 april 2010 14:30

Scheidsrechter

Rabidin, K.

Accommodatie

Onbekend

Derde redt vege lijf in thriller

Well 2 – Everstein 3 (2-1) 4 - 5

En weer stond er een ware degradatiethriller op de rol voor Everstein 3. Uit bij degradatiekandidaat Well 2 mocht er niet verloren worden, anders werden de laatste twee wedstrijden nog erg belangrijk voor lijfsbehoud. Bijna een fitte selectie. Marcel van Alphen (werk?), Johan van der Zande (blessure), Edwin Frasa (blessure), Johan Scholman (blessure) en René Burggraaff (blessure) konden helaas niet meedoen. Ook keeper Bas Pfaff kon niet meedoen, hij moest werken. John Jansen was zijn vervanger. Naast de gebruikelijke invallers (John Hekman, Stefan van Manen) kregen we hulp van het vierde (Walter van Maanen) en het tweede (Wessel Scherpenzeel – die uit bij Altena 3 onlangs nog scoorde op Tweede Paasdag -). Ondanks dat ons tweede vrij was, werd er gewoon met ons eigen team gespeeld, al werden we beticht van competitievervalsing, maar daar was allerminst sprake van.

Well 2 speelde voor zijn laatste kans en dat was te merken. Zij begonnen veel feller aan de wedstrijd en daar kwam het derde al snel achter. Na acht minuten lag het balletje al twee keer achter de verbouwereerde Jansen. Twee keer onoplettendheid in de verdediging en we stonden al met 2-0 achter. Lekker begin dus.

Maar nadat de storm was gaan liggen, begon Everstein te voetballen en was het de bovenliggende partij. Steeds werd de vrije man gevonden, al leverde dit niet veel kansen op. Maar Well kwam niet (ja, of wel, dat is dus onduidelijk) eens meer in de buurt van het doel. Het wachten was dan ook op de aansluitingstreffer en die kwam er ook. Wel met enige hulp van Well (of niet natuurlijk). Een terugspeelbal op de keeper was wat zacht, maar toch kan hij de bal wegperen. Dat deed hij echter tegen de meespringende Max en de bal rolde pardoes het doel in: 2-1.

Dit was precies wat Everstein nodig had. De Everdingers gingen op weg naar meer . Een minuut voor rust leek deze ook te vallen. Sebas gaf een prachtige pass op Mini en die kwam in een mooie positie terecht. Hij kapte nog slim een verdediger uit en kon de bal zo in de verre hoek leggen. Iedereen zag de bal erin gaan, maar het leder verdween naast. Achteraf verklaarde hij dat de bal net opstuiterde. Overigens hadden we een scheidsrechter die halverwege de eerste helft wist te vermelden dat hij ‘moe werd van die geroep’. Dat u het maar even weet.

Na rust kwam Wessel erbij voor Arnold. Een spits voor een middenvelder, dus de bedoelingen waren duidelijk. Maar lange tijd wilde het niet echt lukken. We kwamen amper bij het doel, mede door de uitstekende nummer drie van Well. Well 1 had vrij dus…maar goed wij zullen de club niet van competitievervalsing betichten.

Na een lange periode van rommelige situaties was daar dan in de 70^e minuut toch de verdiende gelijkmaker. Joost stoomde weer eens mee op en wilde een steekpass geven. De pass werd onderweg echter door een verdediger van Well aangeraakt, terwijl de keeper al richting de hoek aan het gaan was. Resultaat: de bal rolde juist gelukkig precies de andere hoek in: 2-2. Weer kwamen we vrij goedkoop aan een doelpunt, maar wie maalde daarom?

Opeens ging het derde d’r op en d’r over. Een vrije trap van zo’n dertig meter werd gegeven. Sebas had wel vaker van zo’n afstand gescoord en probeerde het dus weer eens. Met veel power werd het leder hard in de hoek geschoten: 2-3. Alsof het nog niet genoeg was scoorde twee minuten later Everstein gewoon weer. Bij een counter kon op links Max eindelijk eens verstuurd worden. Met links wist hij zeer verrassend de sluitpost in de korte hoek te verrassen: 2-4.

Dit leek de beslissing, maar niets was minder waar. Zes minuten voor tijd werd doelman Jansen geblokt door een speler bij een corner. De speler ging liggen en kreeg verrassenderwijs een penal mee. De ingevallen nummer 12 van Well (een invaller die strafschoppen neemt, hmm…nee we gaan Well niet betichten nogmaals) benutte deze kans makkelijk: 3-4. Een minuut later scheelde het niets of Well had zelfs gelijkgemaakt. De bal vloog echter gelukkig op de paal. De rebound (zowat voor open doel) werd gemist, waardoor de 3-4 voorsprong in stand bleef. In de 89^e minuut kreeg het derde een corner, genomen door Mini. Achter de tweede paal stond Sebas vrij en hij nam de bal prachtig ineens uit de lucht: 3-5.

Nu leek het echt beslist, maar weer kwam Well nog terug. Een voorzet vanaf rechts werd goed binnengeschoten (was het niet buitenspel?) en dus waren we er nog steeds niet. Gelukkig bleek dit het laatste wapenfeit te zijn en is het derde zo goed als veilig, dat kan eigenlijk niet meer fout gaan. En de neutrale toeschouwer moet vast genoten hebben deze middag in het zonnetje. Maar ik neem aan dat er weinig Zwitsers waren.

Opstelling:

Jansen;

Hekman, Van Maanen, Van Zuilen, Van Essen (Boere);

Van Dijk (Scherpenzeel), H. Burggraaff©, Olsman, Boer;

Broekhoff, Mini van Manen.