Cookie beleid SC Everstein

De website van SC Everstein is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Schelluinen vv 5 - Sc Everstein 4

Schelluinen vv 5 - Sc Everstein 4

Schelluinen vv 5

5 - 1

Sc Everstein 4

Competitie

Seizoen 2009-2010, het vierde

Datum

10 april 2010 14:30

Accommodatie

Onbekend

Het leek wel of Sinterklaas dit jaar al halverwege april in Schelluinen gearriveerd was. Want het vierde van SC Everstein gaf wel erg veel cadeautjes aan de tegenstander. Zo werd tegen de nummer 2 van de ranglijst en tot vorige week titelkandidaat een kansloze 5-1 nederlaag geleden. Voor ons rest er niet anders dan genoegen te nemen met een plaats in de middenmoot.

 

Op deze zonnige zaterdagmiddag was er weer een hele waslijst afwezigen en zo vertrokken we met slechts met slechts twaalf spelers richting sportpark Scalune. Van die twaalf had het merendeel nog last van verschillende pijntjes dus het werd voor de meesten tandenbijten. De enige die op en top gemotiveerd was, was natuurlijk Mario (al was hij wel te laat, omdat hij kaarten voor Feyenoord – Ajax belangrijker vond dan de punten in Schelluinen !!!!!!). uiteraard nam hij plaats onder de lat. Voor hem stond een viermansverdediging met Ronnie, Pats, Jos V en Kevin. Het middenveld werd gevormd door John, Roeland en Nick en voorin gaven Jerry, Cor en Walter acte de presence. Jack was de enige reserve en tevens grensrechter.

 

Onder toeziend oog van de supporters Petra, Martina, Theo en Mark volgde om 14.30 uur de aftrap en bijna direct vanaf het begin spoedde Walter langs enkele verdedigers richting de goal, maar de precisie ontbrak om ons op een vroege voorsprong te zetten. De toon was gezet en we namen dus brutaal het initiatief. Die brutaliteit werd na een kleine tien minuten keihard door Schelluinen de kop ingedrukt. We poogden weer eens op buitenspel te spelen en zoals zo vaak werkte dit niet (al twijfelde een enkeling aan buitenspel). De lepe spits van Schelluinen kon zo alleen op Mario afgaan en zulk soort kansen mist hij zelden. Toch waren we niet onder de indruk van deze achterstand en een tiental minuten later stond het alweer gelijk. Uit een corner ontstond er een scrimmage waar uiteindelijk Kevin van profiteerde en zo scoorde hij zijn eerste seizoenstreffer.

 

Vervolgens golfde het spel heen en weer en wij kregen misschien wel de beste kansen via Walter. Doordat hij voorin weinig steun kreeg werd het steeds moeilijker om de solide verdediging van Schelluinen te imponeren. De eerder genoemde spits had nog wel iets voor de toeschouwers (in totaal een stuk of 15) in petto. Tussen drie verdedigers (die geen uitgeslapen indruk maakte) glipte hij er tussenuit en weer kon hij alleen op Mario af die hij weer volstrekt kansloos liet. Natuurlijk was Mario des duivels en het duurde tot aan de rust voordat hij weer een beetje tot bedaren kwam. Schelluinen kreeg nog een paar kleine kansjes, maar erger dan een 2-1 ruststand werd het (nog) niet.

 

Vol goede bedoelingen gingen we de tweede helft in. Jack kwam Ronnie (die weer een van zijn kwaaltjes had) vervangen en Mark nam de vlag ter hand. Die goede bedoelingen werden door onszelf na een minuut of tien om zeep geholpen. Kevin kreeg de bal van Mario en hij wachtte iets te lang met het inspelen van John waardoor de middenvelder van Schelluinen (met voorsprong de beste man van het veld) wederom een vrije doorgang werd verleend en deze verschalkte Mario met een formidabele pegel in het dak van het doel. Onnodig balverlies van Walter leidde de vierde treffer van Schelluinen in die onze verdediging kinderlijk te kijk zette. Wij probeerden met combinatievoetbal nog iets te forceren, maar hier was Schelluinen niet van onder de indruk en hun keeper hoefde dan ook nauwelijks in actie te komen. Het slotakkoord was dan ook wederom voor Schelluinen. Na weer een uitbraak kon Pats niets anders doen dan een speler aan te tikken en omdat het binnen de zestien was, gaf de goed leidende scheidsrechter een penalty die door de oudste man van het veld feilloos via de binnenkant van de paal werd binnengeschoten en zo werd de 5-1 eindstand bereikt.

 

Was er dan niets positiefs te melden over Everstein 4 ? dat wel maar dan moeten we even terug naar afgelopen donderdag. Toen meldde na meer dan een half jaar afwezigheid Andre van der Gun zich weer op het trainingsveld. Hij had van de doktoren groen licht gekregen om weer te gaan voetballen en hij liet zien dat hij het nog niet verleerd is. Een fitte Andre had ons het afgelopen seizoen zeker de nodige extra punten opgeleverd is en we hopen dat hij snel weer binnen de lijnen te vinden is. Gelukkig was de speler van Schelluinen die in de thuiswedstrijd ernstig geblesseerd het veld verliet ook weer langs de lijn te vinden, al is het bij hem maar de vraag of hij überhaupt nog wel eens een balletje kan trappen.

 

Over twee weken spelen we alweer onze laatste wedstrijd en wel tegen Ameide. Ik hoop dat we dan nog eens een keer kunnen laten zien waartoe we daadwerkelijk in staat zijn, want wat we tegen Schelluinen lieten zien was onder de maat. Martina typeerde het als volgt toen ik haar ’s-Avonds in het Knooppunt met een verkleurd hoofd tegenkwam en ik zei dat het van het voetballen kwam : “noemde jij dat voetballen dan”. Ze sloeg hiermee de spijker op zijn kop. Sinds de bestuurscrisis zit Everstein 4 ook in een crisis. Tijd voor een presentatie misschien ?? of heeft onze crisis een andere reden, wordt vervolgd…….

 

John Kraaijkamp     

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!