Sc Everstein 3 - Almkerk vv 3

Op een zonovergoten zaterdag mocht Everstein 3 op het christelijke tijdstip van 14 uur aantreden op veld 2 tegen Almkerk 3. Het verhaal was simpel vandaag: winnen. De concurrentie blijft ook maar punten halen, en dan moet je thuiswedstrijden zoals thuis tegen Almkerk 3 simpelweg in winst omzetten. Niet iedereen kon van de partij zijn. John Hekman (werk?) Johan van der Zande (blessure), Jarco Boere (geschorst en terecht), Marc Werkhoven (blessure) en Rene Burggraaff (blessure) konden helaas niet spelen. Daartegenover stond wel weer de terugkeer van Hugo B aka Kabouter Wesley. Ook Frank van (de) Putten en Stefan van Maanen stonden op het lijstje van trainer/coach Rene.

Met het windje in de rust werd er meteen druk gezet op Almkerk (die in de uitwedstrijd ook al geen sterke indruk maakte), wat al in de eerste minuut leidde tot een krachtsinspanning van de kalende keeper. De ene na de andere aanval van het derde denderde over de hopeloze falende ploeg van Almkerk heen. Misschien een beetje overdreven dit, maar goed Everstein kreeg genoeg kansen. Zo was daar een kopbal van Marcel op de lat. En raakten zowel DJ Sebace als Hugo B. het aluminium met weerzinwekkende pegels van grote afstand. De sluitpost met het trendy kapsel van Pierre Wind zag de ballen langskomen, maar wist totaal niet waar hij zich bevond. Als kanonnenvoer waren de Almkerkers overgeleverd aan de dadendrang van Everstein 3.

Een doelpunt kon dan ook niet uitblijven zou je zeggen. Joost, Hugo en Sebas (de sterke as vandaag) kregen werkelijk alle ruimte om op te bouwen en zochten elkaar dan ook steeds goed op. Joost gaf een subliem passje over de verdediging heen, waar Hugo goed was doorgelopen en de verdiende 1-0 aantekende. Hierbij mag ook nog vermeld worden dat Van (de) Putten een uitstekende indruk achterliet als rechtsback. Dus dat is bij deze gezegd.

Maar 1-0 was maar een kleine afspiegeling van de werkelijke verhoudingen binnen de lijnen. Vandaar dat het derde er ook maar 2-0 van maakte. Sebas gaf een schitterende pass op de diepgaande Max. De pijlsnelle aanvaller haalde de achterlijn en hoorde ‘zestien, zestien’ roepen. Blind gaf Max de bal daar, waar Hugo van ver kwam maar de bal keurig binnenschoot: 2-0. Achteraf zou Marc verklaren dat het door hem kwam dat Max die bal gaf. Max dacht van niet. Tja.

Hoe dan ook, nadat in een scrimmage een eigen speler de bal op de eigen paal had geschoten, werd het tijd om ook maar de 3-0 te maken. Na een goede combinatie vlakbij de zestien wist Sebace de bal goed binnen te schieten: 3-0. Een onverwachte luxescore, al heeft het derde dit seizoen thuis in ieder geval sowieso een acceptabel aantal punten gehaald.

Na rust met het windje tegen moest Everstein vooral zorgen om geen snelle tegengoal te krijgen. Het derde speelde helaas niet meer zo goed als in de eerste helft, waardoor Almkerk wat beter in de wedstrijd kwam. Tot grote kansen leidde dit ook weer niet. Het derde was vooral gevaarlijk in de counter, met in de aanval Mini en Maxi. Het schijnt vroeger ook een befaamd duo te zijn geweest, maar dat terzijde. Het werd dan ook na ongeveer een kwartier na rust 3-1, na onoplettendheid in de Everstein-defensie.

Almkerk wilde hierna op zoek naar de 3-2, maar kwam toch te weinig in de buurt van Bas Pfaff. In de counter daarentegen was het derde zeker gevaarlijk, maar Max had zijn vizier weer eens niet op scherp. Zo leek de wedstrijd dus op 3-1 te gaan eindigen. Maar dat liep anders. Ferdie Farmer gaf een prima pass op Max, waardoor hij weer eens één-op-één kwam met de doelman. Helaas wist de keeper redding te brengen. Maar gelukkig, uit de daaropvolgende corner wist Max werkelijk boven iedereen uit te springen en onderkant lat de beslissende 4-1 binnen te koppen.

In de slotfase nog een opmerkelijk incident. Een speler van Almkerk mocht alleen op Bas afgaan, maar onze legende ging á la Toni Schumacher in zijn beste dagen vol erin. Resultaat: speler halfdood, gele kaart voor Bas en een vrije trap op de zestien. Een rode kaart had hier op zijn plaats geweest, maar gelukkig besloot de scheidsrechter anders. Bas zou achteraf verklaren dat het geen rode kaart was. Ondanks het feit dat hij hem wel met zijn knie tegenhield. En de gele kaart mocht er niet af, want ‘het was zijn eerste gele kaart in zijn carrière’. Na afloop in de kleedkamer – onder het genot van hapjes en patat met maggi – wist Bas nog lang hierover na te vertellen op zijn eigen onorthodoxe manier. Wat een held.

Met nog drie wedstrijden te gaan blijft het spannend. Door de zege is plaats elf weer voor Well 2, en die wedstrijd staat volgende week op het programma. Bij winst lijkt het derde zowaar velig.

Opstelling:

Bas Pfaff©;

Van (de) Putten, Van Alphen, Van Zuilen, Van Essen;

Van Dijk (Scholman), H. Burggraaff, Olsman, Boer;

Broekhoff, Van Maanen.