Almkerk vv 1 - Sc Everstein 1

Almkerk vv 1

2 - 1

Sc Everstein 1

25'

André van der Veer (kopbal)

... (schot)

45'

... (schot)

94'

Competitie

Mannen Zaterdag standaard, 1, 2e klasse F

Datum

30 april 2011 14:30

Scheidsrechter

Koppel, M. van de

Accommodatie

Onbekend

Alle ingrediënten waren vanmiddag aanwezig om er een prachtige finale van te maken: schitterend weer, een goed veld, (heel) veel rood-wit uitgedoste supporters en een elftal vol goede bedoelingen. Toch werd Koninginnendag 2011 niet de historische datum, waarop Everstein kampioen zou worden en promoveren naar de eerste klasse. En dat was wel even slikken, zo direct na afloop van het duel. Spelers, staf en supporters zochten troost bij elkaar (ja, ook nu was het één grote familie) en kwamen, na de eerste emoties, tot de simpele conclusie dat Everstein vandaag niet kon brengen, wat je van een kampioen mag verwachten. Zeker niet tegen de runner up in deze afdeling, Almkerk, dat vocht voor haar laatste kans. Waar het er heel lang op leek dat we met een 1-1 gelijkspel weg zouden kunnen komen, viel diep in blessuretijd alsnog de tweede treffer voor de thuisclub. Niets op af te dingen, maar wel even slikken dus.

In de voorbeschouwing hadden we al aangegeven dat er drie mogelijkheden waren, hedenmiddag in Almkerk: winnen (vlag in top), gelijkspel (wordt vervolgd volgende week) of verlies (het blijft in eigen hand, maar we moeten nog even gas geven). Het werd het laatste en dat was voor de thuisclub verdiend. De blauw-witten verzuimden gedurende de gehele wedstrijd wel drie of vier keer om de trekker definitief over te halen, in blessuretijd lukte het wel, waardoor men volop in de race bleef voor meer.

Het zal voor Everstein belangrijk zijn de wonden snel te helen, de teleurstelling te verwerken en snel te gaan werken naar de wedstrijd van volgende week, thuis tegen Good Luck. Voor de derde keer krijgen we nu een herhaling van zetten: moesten we na het teleurstellende resultaat tegen Good Luck uit winnen van Sleeuwijk (wat we prompt deden) en na het gelijkspel bij Wieldrecht winnen van WNC (wat ook lukte), zo moet nu, na de nederlaag tegen Almkerk, gewoon gewonnen worden van Good Luck. En dat zal, gezien het peil van vanmiddag, nog niet helemaal meevallen. Het zal aan staf en mannen liggen hoe hier mee om te gaan. Voorlopig zien we voor zaterdag a.s. maar één resultaat: winnen!

Onder normale omstandigheden moet dat ook kunnen, maar zijn de omstandigheden normaal? Moeten we ons zorgen maken? Ja en nee, zo zou uw verslaggever zeggen: ja, omdat we over het geheel genomen te weinig kansen afdwingen (waarbij aanvallend bijzonder weinig werd gebracht) en nee, omdat we kwaliteit plus moeten hebben om van Good Luck te kunnen winnen. Bovendien werkt nog in ons voordeel dat de mannen nog wat goed te maken hebben tegen deze tegenstander, daar zal geen discussie over bestaan. Hopelijk kunnen dan de meeste spelers wel hun normale niveau halen (wat vandaag niet altijd het geval was), waardoor we kunnen blijven hopen op een goede afloop.

Bij afwezigheid van coach Arjo vertelde leider Coen voor de wedstrijd dat Guillermo zijn plaats moest afstaan aan Sander. Op basis van de prestaties van de laatste weken (en met name de doelgerichtheid) zou Sander de voorkeur hebben. Dat zal geen gemakkelijke keuze geweest zijn, maar nu de volledige groep fit was moet je keuzes maken. Verder begonnen de bekende namen aan deze beslissende confrontatie: doelman Bas, verdedigers Mark, Ronald W, Dennis H en Ronald M, een middenveld met Geert, Ruben, Dennis S en Sander, terwijl Peter en André de aanval vormden. Op deze vrije oranje dag betraden zes spelers de bank: Frank, Thimo, Erik, Guillermo, Vincent en Sebastiaan. Scheidsrechter van dienst was de heer van de Koppel uit Sleeuwijk, namens Everstein geassisteerd door Harold. Het veld was, zoals gezegd, in prima staat en bij een groot aantal supporters (dank aan iedereen!!) kon even half drie het bibberen beginnen.

De beginfase was nerveus van beide kanten: de eerste vijf minuten hadden dan ook weinig met voetbal te maken. In de zesde minuut kreeg Everstein een eerste mogelijkheid: de verre ingooi van Peter bereikte het hoofd van Ronald M, maar diens kopbal verdween over het doel. Vijf minuten later zou Geert kansrijk door kunnen gaan, maar werd onderuit gelopen. Tot twee keer toe werd de toegekende vrije schop in de muur geschoten. En weer vijf minuten later werden we bijna geholpen door Almkerk. Een strakke voorzet van Peter vanaf rechts (over de grond), werd door een verdediger langs zijn eigen doelman gespeeld, maar verdween ook aan de verkeerde kant van de paal, naast het doel. Het eerste grote gevaar van de thuisclub volgde in dezelfde minuut. Een aanvaller werd moederziel alleen aangespeeld in kansrijke positie voor Bas, gelukkig schoot hij niet zelf maar probeerde een medespeler te bereiken, nu konden onze verdedigers, middels een corner, nog redding brengen. Halfweg het eerste bedrijf kwamen we wederom twee keer binnen een minuut goed weg, toen de aanvallers van de thuisclub weigerden de score te openen.

In de tegenaanval kopte een Almkerk verdediger nog maar eens op eigen doel, maar ook nu liep dit met een corner voor Everstein af. Even later de mooiste aanval van de bezoekers: Sander werd in het hart van de aanval aangespeeld na een fraaie combinatie, maar helaas kon hij de bal net niet in bezit houden, waardoor Almkerk kon opruimen.

Nu volgde een fase, waarbij Everstein steeds slordiger ging spelen. En dat hielp Almkerk steeds vaster in het zadel. Telkens misten we ergens een mannetje, terwijl de thuisclub meer rook. Het was dan ook een meevaller dat we, net na het half uur, toch op voorsprong kwamen: een vrije trap van Ruben verdween achterin op het hoofd van André, diens tegendraadse kopbal verdween over de Almkerk keeper in het doel: 0-1 en een prachtige opsteker, hoe dan ook!

De thuisclub was even de weg kwijt en het leek erop dat we de rust met deze voorsprong zouden halen. Op dat moment ging het verdedigend weer niet goed, Almkerk kon een spits in stelling brengen bij de tweede paal, die trok Ronald M eerst naar beneden en dit keer moest ook Bas het antwoord schuldig blijven: 1-1 op een zeer vervelend moment, direct daarna blies de heer van de Koppel voor rust.

Na de pauze geen wissels bij Everstein. Maar al snel was duidelijk dat de druk op de ploeg erg groot werd. Niet alleen door Almkerk, dat heldhaftig streed voor meer, maar ook binnen het team werd veel verzaakt. De posities werden moeizaam ingevuld, veelvuldig de lange bal, die net zo snel weer terugkwam en weinig overtuiging (toch de beroemde zenuwen?). In de loop van het tweede bedrijf kwamen Guillermo voor André, Vincent voor Mark en Frank voor Sander, maar geen van de wissels kantelden het wedstrijdbeeld. Bas hield ons middels een schitterende redding (de thuisclub juichte al) nog in de race en de Almkerk aanvallers bleven volharden in het missen van de geboden mogelijkheden. Dennis H liep nog tegen geel op (terecht gegeven overigens) en zal de ontmoeting volgende week moeten missen.

Wel bleef de stand zodoende 1-1 en daar kon Everstein uiteraard het best mee leven. In de allerlaatste minuut mochten we nog even op meer hopen, maar het schot van Ruben verdween centimeters over de lat (waarbij de doelman van de thuisclub zich blesseerde), alvorens het noodlot alsnog toesloeg: verdedigend werd nog een corner weggegeven. De bal kwam voor, werd ingekopt, gestopt, maar de rebound werd hard en droog in het dak van het doel geschoten: 2-1 en weg titelaspiraties voor deze Koninginnendag.

Enkele seconden later blies scheids van de Koppel (die een prima wedstrijd leidde, maar toch ontging dat Ronald M bij de eerste goal onderuit werd getrokken) voor het laatst en was de blijdschap bij de thuisclub groot. En terecht want de winst was dik in orde. Voor de mannen is het scenario in het begin van dit verslag al weergegeven.

Natuurlijk was dit jammer en volgde bij iedereen grote teleurstelling. Da’s ook logisch, maar uw verslaggever heeft altijd gezegd dat we, ook bij verlies, de kansen in eigen hand zouden houden! En dat is nog steeds zo! Moge de wraak tegen Good Luck volgende week zoet zijn en wie weet wat er dan weer uit de koker tevoorschijn zal komen. Ik wens de mannen een goed proces van verwerken, maar een nog betere opbouw naar volgende week! We laten ons zomaar niet aan de kant zetten, te beginnen op 7 mei a.s. Dan zullen we laten zien wat Everstein echt kan brengen en dat we ons niet door één misser uit het veld laten slaan! De titel en de promotie lokken nog steeds naar ons, laten we deze uitnodiging alsnog aannemen!

Trouwe aanhang en supporters: juist in deze tijden is het super belangrijk dat jullie achter ons team blijven staan en steunen waar mogelijk. Hartelijk dank voor vandaag, maar we hopen jullie volgende week weer allemaal terug te zien. De mannen verdienen het, tot volgende week!