Sc Everstein 1 - V.V.C. '68 1

“Het lijkt ondanks de tegenvaller (André van der Veer en Edin Sylejmani konden beiden wegens blessures niet vol aan de bak) het beste om deze tegenstander vanaf het begin “bij de strot” te grijpen en ze nergens het gevoel te geven dat er iets te halen valt op Lekkinello”, zo meldde trainer Dennis van der Steen, voorafgaande aan de (wederom) zeer belangrijke confrontatie tegen VVC ’68 uit Halsteren. De gasten stonden vooraf gaande aan deze partij op de voorlaatste plaats en Everstein wilde doorstomen naar veertien punten.

De mannen voldeden volledig aan de boodschap van hun trainer! In een wedstrijd waarbij Everstein soms imponeerde en in bijna alle gevallen de bovenliggende partij was, werden de gasten naar een regelmatige 3-0 nederlaag gespeeld. Het enige verwijt dat de ploeg zich kan maken is dat er vandaag nog te weinig is gescoord, terwijl de kansen legio aanwezig waren. Grootste winst is gelegen in het feit dat je eigenlijk van VVC ’68 moet winnen, maar dat moet je nog wel even doen. Talrijke grote ploegen faalden juist in het verleden op dit soort opponenten, zo niet Everstein. De mannen hadden zich uitstekend van hun taken gekweten, gaven weinig (tot niets) weg en begonnen geconcentreerd aan de ontmoeting.

Zoals gezegd waren er nogal wat personele problemen. Aanvoerder André van der Veer was nog (net) niet voldoende hersteld van een blessure en nam op de bank plaats, dit in gezelschap van Edin Sylejmani, die de schifting bij Almkerk, afgelopen week, niet zonder kleurscheuren had overleefd. Beiden waren, indien nodig, wel voor wat speeltijd inzetbaar. Omdat trainer Dennis nog niet speelt en de andere Dennis Heijkamp uiteraard ook nog niet, ontbreekt inmiddels een aardig deel van de selectie. De volgende elf mochten derhalve vanmiddag beginnen aan de confrontatie met VVC ’68: doelman Sebastiaan van Stralen, in de verdediging Mark den Hertog, Ronald Werndly, Ronald Meering en Vincent Johnson, de middenvelders Geert Dokman, Ruben de Gans, Sander Bergshoeff en Guillermo Ooft, terwijl de aanval nu werd gevormd door (de weer fitte) Bobby Reyerse en Efrem Shiferaw. Bij André en Edin namen op de bank nog plaats Rick Fierens, Frank Bouwman, Erik Bergshoeff en Jimmy van Veen. De vlag werd gehanteerd door Harold Temming en de scheidsrechter van dienst was de heer Kayis uit Rotterdam. Het weer was nog prima, al was het wel een paar graadjes kouder en de grasmat was prima bespeelbaar. Even na drie uur liet arbiter Kayis aftrappen.

Vanaf het begin waren de verhoudingen eigenlijk direct al duidelijk: Everstein ging op zoek naar een vroege treffer en de bezoekers probeerden met een groot aantal mensen achter de bal de schade te beperken. Verdienste van de thuisclub was wel dat vrij snel balbezit kon worden afgedwongen, ook door vroeg storen bij de tegenstander, op momenten van diens balbezit. Guillermo Ooft (vanaf rechts) en Bobby Reyerse (vanaf links) testten hun directe tegenstanders uit en kwamen er vrij snel achter dat er vanmiddag wel wat te behalen viel. Vooraf het optreden van Bobby Reyerse was opvallend te noemen. Hij nam niet alleen alle treffers van de thuisclub voor zijn rekening, maar was ook telkens betrokken bij de gevaarlijkste aanvallen van Everstein. En die waren er tegen VVC ’68 nogal wat! Veelal met redelijk (en geduld) verzorgd veldspel werden een aantal mooie aanvallen opgezet, waarbij vele spelers betrokken waren. Vooral de wisseling van flank bezorgde de verdedigers van onze gasten vele hoofdbrekens en omdat het vizier nog niet bij iedereen op scherp stond, bleef de score beperkt.

Maar de zo begeerde eerste goal kwam inderdaad heel snel. Al na acht minuten mocht Guillermo Ooft vanaf de rechterkant naar binnen snijden. Op de rand van de zestien meter speelde hij Bobby Reyerse halfhoog aan. De sterk opererende spits controleerde de bal met links en schoot direct, vanuit de draai, met rechts in. De doelman stond als aan de grond genageld toen de bal in de verre hoek verdween: 1-0, op een gewenst moment.

Ook daarna bleven de roodwitte spelers het spel maken en beheersen. Door de vroege druk moesten de bezoekers vaak lange ballen geven, welke vaak een prooi waren voor Ruben de Gans of het verdedigingsblok van Ronald Meering en Ronald Werndly. Omdat de bal vrijwel direct over de zijkanten werd gespeeld, ontstond ook ruimte waar de snelle spitsen Guillermo Ooft en Bobby Reyerse gebruik van konden maken. Ook Efrem Shiferaw speelde, als aanspeelpunt en temporiserende factor achter deze aanvallers en de inkomende middenvelders een prima eerste helft.

Het gaat te ver om alle kansen te beschrijven, maar we noteerde zes situaties, waarbij Bobby Reyerse betrokken was. Naast de score ging hij twee keer voor eigen succes (waarbij je soms dacht, had ie de bal maar terug gelegd) en gaf hij de bal twee keer breed (en ontbrak het ook aan de gewenste afwerking), om maar aan te geven hoe moeilijk deze keuzes altijd blijven. Ook probeerde hij het nog een keer met een geplaatst schot, maar ook nu bleef de doelman van VVC ’68 de situatie meester.

Ook Guillermo Ooft, Geert Dokman en Sander Bergshoeff kregen nog hun kansen, maar gescoord werd er niet meer. En daarmee sluiten we het eerste bedrijf ook af. Enige kritiek: juist, het had bij rust al “over en sluiten” moeten zijn, maar hierdoor bleef het spannend aan de Lekdijk. Kwam er dan niets van VVC’ 68? Toch wel, al moest doelman Bas van Stralen (het zij hem vergeven) er zelf aan te pas komen. Een onnauwkeurige pass bij het uitverdedigen gaf de spits van de gasten een kans, maar het schot was kenmerkend: hoog over en ver naast het doel werd ook deze mogelijkheid om zeep geholpen.

Na de pauze een ongewijzigde thuisclub. En de talrijke toeschouwers kregen direct al waar voor het geld. We waren nog maar net bezig of Guillermo Ooft demarreerde over rechts langs zijn tegenstander en gaf een strakke, lage voorzet. Achter bedacht Bobby Reyerse zich geen moment en met een droge knal schoof hij de 2-0 binnen. En ondanks het feit dat Everstein meer kansen kreeg, kwam VVC ’68 bijna terug in de wedstrijd, zonder daar zelf veel voor te doen: een voorzet vanaf links kwam op de arm van de ongelukkige Ronald Meering en arbiter Kayis wees direct naar de stip. Bas van Stralen voorkwam een spannend vervolg door de strafschop te stoppen. Maar er gebeurde, zoals gezegd, veel in deze fase. De misser van de strafschop ging een minuut later in de fout bij Vincent Johnson, na balverlies. Natrappen, besliste de scheids en trok direct rood uit de kontzak. Na de blessurebehandeling kreeg Vincent nog geel en terwijl iedereen dacht dat wij een vrije schop kregen, werd deze door de gasten genomen. Twee man doken voor Bas op, beide kregen geen hoofd tegen de bal, die nu gemakkelijk kon worden opgeraapt door de Everstein keeper.

De fase daarna werd het allemaal wat minder, hoewel de thuisclub af en toe nog mooie aanvallende acties op de mat legde. Nadat Geert Dokman nog geel ontving wegens een vermeende schwalbe viel de wedstrijd halfweg het tweede bedrijf in het slot. Na een werkelijk prachtige aanval stak Sander Bergshoeff de bal precies in de loop van Bobby Reyerse. Ook nu was de “man van de wedstrijd” trefzeker. Schitterend stifte hij de bal over de uitlopende doelman in de touwen: 3-0 en gelopen koers.

De wissels kwamen: André van der Veer voor Efrem Shiferaw, Frank Bouwman voor Guillermo Ooft en Rick Fierens voor Ronald Werndly. En er kwam nog een mogelijkheid voor de bezoekers. Vanaf het middenveld werd een solo ingezet, besloten met een geplaatst schot in de bovenhoek. Ook nu weigerde Bas van Stralen mee te werken en ranselde de bal uit zijn doel.

Het laatste kwartier was dan weer nadrukkelijk voor Everstein. We noteerden vijf uitgelezen mogelijkheden, maar door de matige afwerking (tot twee keer toe een lob poging over de doelman, beide keren door de sluitpost gekeerd), kwam in de score geen verandering meer. Na de laatste kans voor Geert Dokman, die een terug gekopte bal van André van der Veer verlengde, blies scheidsrechter Kayis voor het laatst en konden de drie punten worden bijgeschreven.

Na drie zeges op een rij zie je de ploeg met de week iets groeien. Er wordt beter gespeeld, we geven niet al teveel weg en er ontstaat steeds meer vertrouwen. Een prachtig moment om de negatieve spiraal, welke we tegen Sliedrecht toch nog steeds hebben, te doorbreken. Volgende week is het afspraak in Sliedrecht, aanvang 14.30 uur. Daar waar de thuisclub in een sportief dalletje zit, gaat het bij Everstein even met de wind mee. Wellicht ligt daar de sleutel voor een succesje volgende week?