Asperen 1 - Sc Everstein 1

Nestor en verzorger Jan Morit was gisteren jarig en na mijn felicitatie mail antwoorde hij: tot morgen bij de eerste finale! Inderdaad, de eerste in een serie van drie, die eigenlijk gewonnen hadden moeten worden. Maar de eerste finale werd zomaar de derde deceptie in een paar weken tijd, tenminste: als we even terugdenken aan Leerdam Sport, HSSC ’61 en nu Asperen. In niets leek de ploeg, op de eerste echte lentedag met zomerse temperaturen, doordrongen te zijn van de wetten in de vierde klasse E: leuk voetballen is er één, maar er komen andere elementen van het voetbal om de hoek kijken om succesvol te kunnen zijn. Asperen speelde een tegendraadse wedstrijd, zij moesten winnen om aansluiting te behouden en zodoende alsnog een poging te wagen bij de laatste zes plaatsen weg te komen. Voor wie er vanmiddag bij waren: de thuisclub kweet zich met verve van haar taak en behaalde uiteindelijk een 2-1 overwinning en dus drie punten over de streep. Een hevig gefrustreerde tegenstander achter latend op het kunstgras veld.

Wedstrijdselectie SC Everstein:

Jaimy van Zante, Sven de Blok, Dylan Warmenhoven, Jesper van Alphen, Finn Spierings, Sander Bergshoeff, Ricardo de Keijzer, Rick van Genderen, Merlijn Vos, Victor Snoek, Klaas Hazendonk, Maxim Brouwer, Walter Snoek, Simon van Zante en Flint Lenaers

Geschorst: geen

Geblesseerd: Joran het Lam, Wessel Bergshoeff en Gerwin het Lam

Scheidsrechter: de heer H.C. (Hendri) ’t Lam uit Almkerk

Assistent namens SC Everstein: Alexander Witte

Bij het aanrijden naar Asperen probeerde ik me een wedstrijd ter herinneren, waar Everstein goed in de wedstrijd zat en ook wist te winnen aan de Leerdamseweg. Moest in elk geval lang geleden zijn en ook vanmiddag was het weer flink doorbijten voor de talrijke fans langs de lijn. De zon scheen, de temperatuur was gelukkig hoog, want van hetgeen op het veld werd geboden kon niemand warm worden. Al had het na drie minuten al anders kunnen lopen: Walter stuurde Maxim over de rechterkant weg en die kon opstomen richting Asperen doel. Helaas ging hij niet voor eigen succes, maar koos voor de voorzet, die tot hoekschop kon worden verwerkt. Even later een volgende tegenvaller toen Simon het veld moest verlaten, hij werd vervangen door Finn.

De veertiende minuut was er eentje die er toe deed: eerst sloeg de Asperen doelman een vreemde hoge voorzet van Walter in eigen doel, maar dit was binnen de vijf meter, zo oordeelde arbiter ’t Lam en dan mag je niet mee springen met de keeper?! Aan de andere kant kende dezelfde leidsman een vrije trap toe aan Asperen (die verder ook niemand begreep) en uit die vrije trap werd de 1-0 binnen gelopen. Everstein was flink aangeslagen, het lukte allemaal niet naar wens en nu ook nog achter. Het duurde dan ook wel een kwartier alvorens enig gevaar ontstond, helaas vond de kopbal van Finn de paal en dus geen gelijkmaker. Vijf minuten voor de pauze had het zomaar 2-0 kunnen staan, maar Ricardo redde fraai toen een spits van Asperen vrije doortocht werd verleend.

De laatste vier minuten van de eerste helft waren kenmerkend voor Everstein van hedenmiddag: eerst stuurde Victor Dylan in de diepte (schot over het doel), daarna belandde een corner van Sander bij de tweede paal (wederom via de doelman tegen de paal geschoten), vervolgens een fraaie actie van Victor (schot alsnog over het doel) en tenslotte wederom Victor, die nu Sander bij de tweede paal bediende (buitenspel). Uit een van deze kansen had de gelijkmaker moeten vallen.

Na de pauze kwam Jaimy niet meer terug, hij werd vervangen door Flint. Die gooide, zeker het eerste kwartier wel de nodige energie en power in de strijd en dat leidde tot enkele goede acties. Maar verder bleef het uitermate vlak, kwamen de passes niet meer aan (tot vier keer toe zomaar over de zijlijn) en kon niemand het voortouw nemen om de motor nieuwe energie te geven. Ja, de gastheren vlogen overal onbevangen in, dan word je wel eens geraakt, ze blijven gemakkelijk liggen voor een blessure behandeling en ze tikken het balletje steeds even weg, ook als je een vrije trap snel wil nemen. Niet leuk, maar vanmiddag uitermate effectief omdat Everstein er wel bij stond, maar er alleen maar naar keek. Nadat Rick nog gekomen was voor Walter was de zaak snel beslist: vrije doortocht over de linkerkant van de zestien meter en de schuiver was ook Ricardo te machtig: 2-0, ook dat nog!

Nadat Asperen nog een enorme kans op de 3-0 overschoot, een merkwaardig moment. Everstein gooide de bal, na een blessurebehandeling, keurig terug naar Asperen, maar geen van de spelers kon of wilde de bal raken. Die bleef maar rollen en rollen en uiteindelijk toch maar door Jesper in het doel geschoten: 2-1, maar alleen voor de statistiek.

Na wat blessuretijd maakte de heer ’t Lam een eind aan de lijdensweg voor Everstein. De overwinning werd door Asperen uitbundig bejubeld en dat leidde tot wat opstootjes op weg naar de kleedkamers. Hoewel ik elke vorm hiervan afkeur heb ik even, met de nodige verbazing, staan kijken. Waar ik dacht dat de Everstein spelers, met de staart tussen de benen zouden afdruipen naar de kleedkamer, was er ineens wel de energie en agressie, die we tijdens het hele duel node gemist hebben. Van iets wat niet mooi is iets maken dat mooi lijkt, helaas, het zat er vanmiddag niet in. Volgende week een nieuwe kans, als er, als nummer drie op de ranglijst, aangetreden moet worden tegen SVS ’65. In Everdingen zullen dan wederom de wetten van de vierde klasse E regeren. Tot dan!